ขนบนิยมในภาษาไทย

บทคัดย่อ

บทความนี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อวิเคราะห์การใช้ภาษา ที่สะท้อนวัฒนธรรมตามแบบโครงสร้างของสังคมไทย เป็นศิลปะในการร้อยเรียงถ้อยคำเชิงวรรณศิลป์ ผ่านขนบนิยมในภาษา เพื่อสื่อความให้เกิดความเข้าใจตรงกันในการสื่อสารของผู้คนในชีวิตประจำวัน รวมทั้งงานเขียนแต่ละประเภทที่มีความแตกต่างกัน จำเป็นต้องเรียนรู้และใช้ถ้อยคำอย่างถูกต้องเหมาะสม คำนึงถึงประโยค โอกาส และบริบท เพื่อให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุดในการสื่อสารกันในสังคม โดยมีเนื้อหาสาระ 8 ประเด็น ได้แก่ คำขนบ คำเลี่ยง คำผวน คำเฉพาะ คำคู่คำเคียง จำแนกออกเป็นคำคู่คำเคียงโบราณและคำคู่คำเคียงปัจจุบัน คำภาพพจน์ คำสัญลักษณ์ และคำสำนวน การใช้ภาษาเป็นวัฒนธรรมและอัตลักษณ์ของแต่ละชนชาติ ก่อเกิดความภาคภูมิใจของกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีภาษาเป็นของตนเอง โดยเฉพาะชาติไทยมีทั้งภาษาพูดและภาษาเขียน ควรค่าแก่การสืบทอดและอนุรักษ์ไว้เป็นมรดกทางวัฒนธรรมของสังคมไทยสืบไป