รูปแบบการจัดการสวนยางพารา นาข้าว และสวนปาล์มน้ำมันของเกษตรกรตามหลักวิถีพุทธในจังหวัดนครศรีธรรมราชและจังหวัดสงขลา

บทคัดย่อ

 การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาผลกระทบเกษตรกรการทำสวนยางพารา นาข้าว และสวนปาล์มน้ำมัน 2) เพื่อพัฒนาการจัดการเกษตรกรการทำสวนยางพารา นาข้าวและสวนปาล์มน้ำมัน 3) วิเคราะห์รูปแบบการจัดการเกษตรกรทำสวนยางพารา นาข้าว และปาล์มน้ำมัน แบบสมาร์ทฟาร์ม โดยดำเนินการวิจัยแบบผสมผสานทั้งการวิจัยในเชิงเอกสาร (Documentary Research) และการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ที่เชื่อมโยงข้อมูลความคิดเห็นและพัฒนาการจัดการเกษตรกรทำสวนยางพารา นาข้าว และปาล์มน้ำมัน แบบสมาร์ทฟาร์มเข้าด้วยกัน ซึ่งผู้วิจัยได้เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (Purpose Sampling) จากกลุ่มตัวอย่างในจังหวัดนครศรีธรรมราช จำนวน 8 คน ในจังหวัดสงขลา จำนวน 8 คน รวม 16 คน โดยใช้แบบการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth interview) วิเคราะห์ข้อมูลแล้วนำเสนอผลการวิจัย 

          ผลการวิจัยพบว่า

1. เกษตรกรที่ทำการเกษตรแบบเดิม เช่น ปลูกข้าวอย่างเดียว ทำสวนยางพาราอย่างเดียว ทำสวนปาล์มน้ำมันอย่างเดียว ทำให้มีผลกระทบ คือ รายได้ไม่เพียงพอ ผลผลิตตกต่ำ ดินเสื่อมโทรม แต่เมื่อนำหลักธรรมทางพระพุทธศาสนามาเป็นเครื่องมือที่ดีในการจัดการทำสวนยางพารา นาข้าว และสวนปาล์มน้ำมัน แบบสมาร์ทฟาร์ม ให้ถูกกาลเทศะ มีความเหมาะสม ทำให้เกษตรกรพัฒนาได้ถูกต้องมีความมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืนปลอดภัย


2. การนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง การนำกระบวนการเกษตรแบบวิถีพุทธ มาปรับใช้เพื่อการพัฒนารูปแบบการทำเกษตร เช่น ไม่เบียดเบียนตนเองและไม่เบียดเบียนผู้อื่น มีความขยัน พากเพียร ไม่เกียจคร้าน มีภูมิคุ้มกันที่ดี รู้จักใช้จ่ายทรัพย์ รวมทั้งการศึกษา และทำตามเกษตรกรต้นแบบ การนำเทคโนโลยีและนวัตกรรมมาใช้ เป็นแนวทางส่งเสริมสนับสนุนให้เกษตรกรมีความมั่นคงในการจัดทำเกษตรของตนเป็นอย่างดี


3. รูปแบบการทำสวนยางพารา นาข้าว และปาล์มน้ำมัน แบบสมาร์ทฟาร์ม ทำให้เกษตรกร มีวิถีชีวิตที่ดีขึ้นทั้งในเรื่องสุขภาพ มีอิสรภาพในการทำงาน อีกทั้งยังสามารถประกอบอาชีพอื่น ๆ ร่วมด้วย เกษตรกรมีโอกาสทำการผลิตให้เหมาะสม สอดคล้องกับศักยภาพและความต้องการของเกษตรกรเอง และผู้บริโภค และเมื่อนำหลักธรรมทางพุทธศาสนามาเชื่อมโยงในวิถีชีวิตในแต่ละวัน จะเป็นตัวขับเคลื่อนให้สังคมการเกษตรเกิดการเปลี่ยนแปลงไปสู่ความเจริญแบบยั่งยืน