การบริหารภาครัฐโดยใช้เครือข่ายทางสังคมเพื่อแก้ปัญหาการขาดแคลนงบประมาณของกระทรวงสาธารณสุข

Main Article Content

บุญเรือน ทองทิพย์
ศรุดา สมพอง

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการบริหารจัดการภาครัฐของกระทรวงสาธารณสุข ในการบริหารงบประมาณ 2) เพื่อศึกษาปัญหาและอุปสรรคในการแก้ปัญหาการขาดแคลนงบประมาณของกระทรวงสาธารณสุข และ 3) เพื่อศึกษารูปแบบการบริหารจัดการภาครัฐโดยใช้เครือข่ายทางสังคมในการบริหารงบประมาณ เป็นการศึกษาเชิงพรรณนา (Descriptive) โดยใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ที่ใช้เทคนิคการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-Depth Interview) และการสนทนากลุ่ม (Focus Groups) ซึ่งเป็นการแสวงหาข้อมูลจากกลุ่มผู้บริหารระดับสูง ได้แก่ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข หรือตัวแทน และผู้อำนวยการสำนักงบประมาณ หรือตัวแทน จำนวน 2 ท่าน กลุ่มผู้บริหารระดับกลาง ได้แก่ ผู้อำนวยการโรงพยาบาลสังกัดกระทรวงสาธารณสุขที่ได้รับเงินบริจาคจาก โครงการก้าวคนละก้าว จำนวน 6 ท่าน กลุ่มเครือข่ายทางสังคม ได้แก่ โครงการก้าวคนละก้าว ของตูน บอดี้แสลม กลุ่มบุคคลทั่วไป ข้าราชการกระทรวงสาธารณสุข และประชาชนทั่วไป จำนวน 20 ท่าน โดยการสนทนากลุ่ม (Focus Groups) และนำมาวิเคราะห์ข้อมูล สำหรับผลการวิจัยในครั้งนี้


          ผลการวิจัยพบว่า
          1. ศึกษาการบริหารภาครัฐของกระทรวงสาธารณสุข กับบริบทของเครือข่ายทางสังคมในการแก้ปัญหาการขาดแคลนงบประมาณของกระทรวงสาธารณสุข พบว่า การบริหารงบประมาณของภาครัฐมีความซับซ้อน และไม่เปิดเผยข้อมูลที่แท้จริงให้ประชาชนรับทราบทำให้กระทรวงสาธารณสุข ถูกร้องเรียน ถูกกล่าวหา และถูกตราหน้าจากสังคมว่าเป็นต้นเหตุที่ทำให้การบริการทางการแพทย์ และสาธารณสุขตกต่ำ และมีความเข้าใจว่ามีการทุจริตเกิดขึ้นในกระทรวงสาธารณสุข
          2. ศึกษาปัญหาและอุปสรรคในการแก้ปัญหาการขาดแคลนงบประมาณของกระทรวงสาธารณสุข โดยใช้เครือข่ายทางสังคม พบว่า ปัญหาและอุปสรรคสำคัญคือ การประสานงานความร่วมมือของภาครัฐซึ่งไม่ได้นำแนวคิดการบริหารงานภาครัฐในรูปแบบของเครือข่ายทางสังคม (Social Network Governance) มาประยุกต์ใช้ในการให้บริการในส่วนงานราชการต่าง ๆ ทำให้เกิดปัญหาต่อผู้มาใช้บริการ ถ้ารัฐบาลสามารถใช้กลยุทธการสื่อสาร และเครือข่ายทางสังคมทางสังคม จะทำให้แก้ปัญหาการขาดแคลนงบประมาณของกระทรวงสาธารณสุข และเข้าถึงกลุ่มเป้าหมายได้อย่างแท้จริง
          3. ศึกษารูปแบบการบริหารงานภาครัฐในการส่งเสริมและสนับสนุนบริการทางการแพทย์และ สาธารณสุขแก่ประชาชน โดยใช้เครือข่ายทางสังคม พบว่า ความร่วมมือของประชาชน ภาครัฐมองข้ามการสนับสนุนของโครงการสาธารณประโยชน์และไม่ให้ความสำคัญกับภาคประชาชน ทำให้โครงการของรัฐ และกิจกรรมต่าง ๆ ของภาครัฐไม่สัมฤทธิ์ผลตามเป้าหมาย เครือข่ายทางสังคม ซึ่งเป็นเครือข่ายทางสังคมที่ไม่แสวงหาผลกำไร มีจุดมุ่งหมายสนับสนุนกลุ่มที่มีความคิดเห็นพ้องกัน โดยเนื้อหาจะแตกต่างกัน ตั้งแต่ ศิลปะ การกุศล การศึกษา การเมือง ศาสนา งานวิจัย และจุดมุ่งหมายในด้านอื่น ๆ ภาระหน้าที่ของเครือข่ายทางสังคมให้บริการที่ภาคเอกชน หรือภาครัฐเองไม่สามารถเป็นผู้ให้บริการได้อย่างทั่วถึง

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ทองทิพย์ บ., & สมพอง ศ. (2019). การบริหารภาครัฐโดยใช้เครือข่ายทางสังคมเพื่อแก้ปัญหาการขาดแคลนงบประมาณของกระทรวงสาธารณสุข. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(4), 1854–1871. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/192296
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ณัฐนรี สุพรรณพงศ์. (2551). แนวทางส่งเสริมการระดมทุนในการจัดสวัสดิการสังคมขององค์กรสาธารณประโยชน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักหอสมุดคณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

นิเวศน์ เขียววิชัย. (2561). การเมืองด้านสุขภาพของกระทรวงสาธารณสุขเพื่อรองรับการเป็นประชาคมอาเซียน. วารสารรัชต์ภาคย์, 12(27), 275-276.

ปาริชาต สถาปิตานนท์ และพิชญ์ณัฐ เนื่องจำนงค์. (2559). การสื่อสารเรื่องความรับผิดชอบต่อสังคมเครือข่ายธุรกิจ: จากแนวคิดสู่ปฏิบัติการและเส้นทางวิจัยที่ท้าทายในอนาคต. วารสารการประชาสัมพันธ์และการโฆษณา, 9(1), 73-92.

มิ่งมิตร บุญเขตการ. (2550). กระบวนการสร้างเครือข่ายการพัฒนาโดยใช้แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง : กรณีศึกษาหมู่บ้านไหมคุณธรรม อำเภอมัญจา จังหวดขอนแก่น. ใน รายงานการวิจัย. คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

สมาฉันท์ พุทธจักร. (2560). อะไรทำให้โรงพยาบาลขาดแคลน. เรียกใช้เมื่อ 15 กรกฎาคม 2560 จาก https://isaanrecord.com/2017/11/07/toon-bodyslam/

สุภางค์ จันทวานิช. (2561). การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 13). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.