กลยุทธ์การสร้างแรงจูงใจในการเรียนของนักเรียนระดับประถมศึกษา ในสถานศึกษา สังกัดกรุงเทพมหานคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาการสร้างแรงจูงใจในการเรียนของนักเรียน 2) เพื่อพัฒนากลยุทธ์การสร้างแรงจูงใจในการเรียนของนักเรียน 3) เพื่อตรวจสอบกลยุทธ์การสร้างแรงจูงใจในการเรียนของนักเรียนในสถานศึกษาในสังกัดกรุงเทพมหานคร โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสานวิธี ได้แก่ การวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์ผู้บริหาร/ครู จำนวน 10 คน และการสนทนากลุ่มผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 10 รูป/คน ผู้บริหารและครูระดับประถมศึกษาในสถานศึกษา สังกัดกรุงเทพมหานคร การวิจัยเชิงปริมาณ โดยการสอบถามผู้บริหารและครู จำนวน 322 คน สถิติที่ใช้ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า
สภาพปัญหาการสร้างแรงจูงใจในการเรียนของนักเรียนประถมศึกษาในสถานศึกษา ในสังกัดกรุงเทพมหานคร ผลการวิจัยพบว่า เนื้อหารายวิชายากเกินไป ทำให้ผู้เรียนเกิดความเบื่อหน่าย ขาดแรงจูงใจในการเรียน สภาพภายในห้องเรียนไม่เอื้ออำนวยต่อผู้เรียน สื่อ อุปกรณ์ สิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ยังขาดงบประมาณมาสนับสนุนในการจัดหาสื่ออิเล็คทรอนิคส์ อินเตอร์เน็ต ตลอดถึงคอมพิวเตอร์ช่วยสอนไม่เพียงพอต่อการเรียนการสอน บรรยากาศภายในบริเวณรอบ ๆ โรงเรียนไม่ ร่มรื่น แออัด วิธีการสอนของครูยังใช้วิธีการสอนแบบเดิมโดยยึดครูเป็นศูนย์กลาง ขาดทักษะในการเรียนรู้ การคิดวิเคราะห์ กระบวนการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน ที่เร้าความสนใจ
พัฒนากลยุทธ์การสร้างแรงจูงใจในการเรียนของนักเรียนประถมศึกษาในสถานศึกษาในสังกัดกรุงเทพมหานคร ประกอบด้วย วิสัยทัศน์ โรงเรียนมีคุณภาพระดับมาตรฐานสากล พันธกิจจัดการเรียนการสอนโดยเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ให้ทันต่อยุคไทยแลนด์ 4.0 สร้างและส่งเสริม ศิลปะ วัฒนธรรมประเพณีของชุมชน พัฒนาครูและบุคลากรทางการศึกษาให้มีทักษะการสอนในศตวรรษที่ 21 พัฒนานักเรียนให้มีคุณธรรม จิตสาธารณะในการอยู่ร่วมกันกับสังคมอย่างมีความสุข มีเป้าประสงค์ให้สอดคล้องกับพันธกิจ
การตรวจสอบกลยุทธ์การสร้างแรงจูงใจในการเรียนของนักเรียนระดับประถมศึกษา ในสถานศึกษาในสังกัดกรุงเทพมหานคร พบว่า ผลการตรวจสอบด้านมีความเป็นประโยชน์ภาพรวมอยู่ในระดับมากทุกด้าน เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านจากมากไปหาน้อย ได้แก่ด้านวิสัยทัศน์ กลยุทธ์ด้านผู้เรียน รองลงมา คือ กลยุทธ์ด้านบรรยากาศทางจิตวิทยาที่เอื้ออำนวยต่อการเรียนรู้ กลยุทธ์ด้านปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้เรียนกับบรรยากาศทางจิตวิทยาในชั้นเรียน ด้านเป้าประสงค์ และ ด้านพันธกิจ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
พระไพศาล สุทฺธจิตฺโต (โนทายะ). (8 มีนาคม 2559). การบริหารงานโรงเรียนการกุศลของวัดในพระพุทธศาสนาจังหวัดราชบุรี [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก https://www.mcu. ac.th/userfiles/file/mcuthesis2556library/136-2555.pdf,
พระมหาศุภกิจ สุภกิจฺโจ (ภักดีแสน). (2557). กลยุทธ์การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย กรุงเทพมหานคร. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมิญ มติตฺโต (แดน). (2560). กลยุทธ์การพัฒนาทรัพยากรบุคคลตามหลักพุทธบริหารการศึกษาของพุทธิกมหาวิทยาลัยในราชอาณาจักรกัมพูชา. ใน ดุษฎีนิพนธ์ พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระสรรชัย ชยธมฺโม (นิลเจียรนัย). (2558). กลยุทธ์การจัดการเรียนการสอนวิชาพระพุทธศาสนาเชิงบูรณาการของพระสอนศีลธรรมในโรงเรียน. กรุงเทพมหานคร: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร: บริษัทพริกหวานกราฟฟิกจำกัด.
สุมน อมรวิวัฒน. (2533). สมบัติทิพย์ของการศึกษาไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
