ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการปฏิบัติตามหลักพาหุสัจจะ กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย นครศรีธรรมราช

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาการปฏิบัติตามหลักพาหุสัจจะของนักเรียนโรงเรียน สวนกุหลาบวิทยาลัย นครศรีธรรมราช และ 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการปฏิบัติตามหลักพาหุสัจจะกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย  นครศรีธรรมราช ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ จำนวน 1,177 คน โดยการกำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่าง โดยวิธีใช้ตารางสำเร็จรูปของเคร็ซซี่ และมอร์แกน ได้กลุ่มตัวอย่าง 291 คน โดยการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น (cluster random sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม ที่มีค่าความเชื่อมั่น .950 สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าความถี่, ค่าร้อยละ, ค่าเฉลี่ย, ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบความสัมพันธ์ด้วยค่า Pearson Correlation

          ผลการวิจัยพบว่า

1) การปฏิบัติปฏิบัติตามหลักพาหุสัจจะของนักเรียนโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย นครศรีธรรมราช โดยรวมทั้ง 5 ด้าน อยู่ในระดับมาก (= 3.64) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านโดยเรียงลำดับตามค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย พบว่า ด้านมนสานุเปกฺขิตา มีค่าเฉลี่ยสูงสุด (= 3.73) รองลงมา คือ ด้านพหุสสุตา (= 3.69) ด้านทิฏฺฐิยา สุปฏิวิทฺธา (= 3.64) ด้าน   วจสา ปริจิตา(= 3.61)  และด้านธตา มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด (= 3.54) และเมื่อพิจารณาโดยจำแนกตามเพศ อายุ อาชีพของผู้ปกครอง และรายได้ของผู้ปกครอง พบว่า โดยรวมอยู่ในระดับมาก

2) ผลการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการปฏิบัติตามหลักพาหุสัจจะกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย นครศรีธรรมราช พบว่า การปฏิบัติตามหลักพาหุสัจจะ มีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน (r= .158) และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านพหุสฺสุตา ด้านธตา และด้านทิฏฺฐิยา สุปฏิวิทฺธา มีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05