การศึกษาคุณธรรมพื้นฐานของนักเรียนโรงเรียนบ้านไทรงาม ตำบลท่าข้าม อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี

Main Article Content

กันตภณ หนูทองแก้ว
พระอธิการศิริพงษา ภทฺทปญฺโญ ธรรมกุล

บทคัดย่อ

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้  1) เพื่อศึกษาคุณธรรมพื้นฐานของนักเรียนโรงเรียนบ้านไทรงาม ตำบลท่าข้าม อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี  2) เพื่อเปรียบเทียบคุณธรรมพื้นฐานของนักเรียนโรงเรียนบ้านไทรงาม ตำบลท่าข้าม อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานีที่มีเพศ ระดับชั้นปี และอาชีพของบิดามารดา ต่างกันและ 3) เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะเกี่ยวกับปัญหาและแนวทางส่งเสริมคุณธรรมพื้นฐานของนักเรียนโรงเรียน บ้านไทรงาม ตำบลท่าข้าม อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี ประชากรที่ศึกษา ได้แก่ นักเรียนโรงเรียนบ้านไทรงาม ตำบลท่าข้าม อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานีรวมจำนวน 160 คนกำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตารางของ  Krejcie and Morgan ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 113 คน เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามปลายปิดและแบบสอบถามปลายเปิด วิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูป สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าความถี่     ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย  ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสถิติทดสอบ t – test วิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One - Way ANOVA) และทดสอบค่าคะแนนเฉลี่ยเป็นรายคู่  โดยวิธีการทดสอบของ เชฟเฟ่ (Scheffé)


 


ผลการวิจัยพบว่า           


1)  คุณธรรมพื้นฐานของนักเรียนโรงเรียนบ้านไทรงาม ตำบลท่าข้าม อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานีโดยรวม  อยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า  ด้านความซื่อสัตย์ มีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมาคือ ด้านความมีวินัย  ส่วนด้านความมีน้ำใจ มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด จำแนกตามเพศ ระดับชั้นปี และอาชีพของบิดามารดา โดยรวมอยู่ในระดับมาก


2)  ผลการเปรียบเทียบคุณธรรมพื้นฐานของนักเรียนโรงเรียนบ้านไทรงาม ตำบลท่าข้าม อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี  ที่มีอาชีพของบิดามารดา ต่างกันพบว่า แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ  .001 ระดับชั้นปีต่างกันพบว่า แตกต่างกันที่ระดับ .001 และที่มีเพศต่างกัน พบว่าไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05  


3)  ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับ ปัญหาและแนวทางส่งเสริมคุณธรรมพื้นฐานของนักเรียนโรงเรียนบ้านไทรงาม  ตำบลท่าข้าม  อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี  พบว่า ปัญหาที่นักเรียนให้ความถี่ มากที่สุด คือ ด้านความขยัน ข้อที่ว่า นักเรียนบางคนไม่ตั้งใจฟังเวลาครูสอน แนวทางส่งเสริมพบว่าด้านความขยันมีความถี่สูงสุด ข้อที่ว่านักเรียนควรตั้งใจฟังเวลาครูสอน ควรลดกิจกรรมเสริมบ้างเพื่อให้เด็กนักเรียนมีเวลาทำการบ้าน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
หนูทองแก้ว ก., & ธรรมกุล พ. ภ. (2016). การศึกษาคุณธรรมพื้นฐานของนักเรียนโรงเรียนบ้านไทรงาม ตำบลท่าข้าม อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 3(1), 30–43. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/152975
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กลุ่มสารสนเทศ สนผ.สพฐ. กระทรวงศึกษาธิการ, โรงเรียนบ้านไทรงาม, สำนักงานเขตพื้นที่
การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 2 (ออนไลน์). แหล่งที่มี :https://data.bopp-obec.info/ (31 ธันวาคม 2555)

กัลยา ศรีปาน, “คุณธรรมจริยธรรมของนักเรียนประถมศึกษาของโรงเรียนบุญเลิศอนุสรณ์ กรุงเทพมหานคร”,กรุงเทพมหานคร”,ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต,(บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 2542).

ชูพงศ์ สุขรัตน์, “จริยธรรมของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานการประถมศึกษา อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี”, วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, (บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฎราชนครินทร์, 2546).

มาลัยวัลย์ วงศ์ใหญ่ และคณะ, “การพัฒนาคุณธรรม จริยธรรมพื้นฐาน 8 ประการ ของ นักศึกษาวิทยาลัยอาชีวศึกษาอุตรดิตถ์ ปีการศึกษา 2550”, รายงานการวิจัย, (วิทยาลัยอาชีวศึกษาอุตรดิตถ์, 2550).

สุมณธา แก่นกูล, “จริยธรรมของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 สำนักงานการประถมศึกษา อำเภอพะโต๊ะ สำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดชุมพร”, ปริญญานิพนธ์การศึกษา มหาบัณฑิต, (บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 2544).

สุมาลี จินดา, “ศึกษาจริยธรรมของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาโรงเรียนสังกัดคณะรักกางเขนแห่งจันทบุรี”, วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, (บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัย บูรพา, 2546).

แสงนภา ภักดีศิริวงษ์, “การมีส่วนร่วมของสถาบันศาสนาในการส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม นักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษาของรัฐ จังหวัดนนทบุรี”, ปริญญานิพนธ์ศึกษาศาสตร มหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

อภิชา แดงจำรูญ, “การศึกษาการจัดกิจกรรมการพัฒนาคุณธรรมในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากรุงเทพมหานคร”,วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหา บัณฑิต, (บัณฑิตวิทยาลัย : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2548).