รูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ยุคใหม่สำหรับโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาจันทบุรี ตราด

ดุสิตา  เลาหพันธุ์; เสาวณีย์  สิกขาบัณฑิต; ปัญญา  ธีระวิทยเลิศ

doi:10.14456/iarj.2023.282

ผู้แต่ง

ดุสิตา เลาหพันธุ์ นักศึกษาหลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ https://orcid.org/0009-0006-3602-1913
เสาวณีย์ สิกขาบัณฑิต คณะคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ https://orcid.org/0009-0005-4374-4063
ปัญญา ธีระวิทยเลิศ คณะคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ https://orcid.org/0009-0004-4110-4719

DOI:

https://doi.org/10.14456/iarj.2023.282

คำสำคัญ:

รูปแบบ; , การบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วม; , ส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ยุคใหม่

บทคัดย่อ

การบริหารงานวิชาการเป็นหัวใจของการบริหารงานวิชาการในโรงเรียน ผู้บริหารต้องให้ความสนใจ ตระหนักหน้าที่ความรับผิดชอบ ปรับปรุงตนเองให้รู้และเข้าใจงานวิชาการ สามารถเป็นผู้นำทางวิชาการทั้งด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน ต้องทำงานร่วมกันเป็นทีม เป็นหมู่คณะโดยมีคณะบุคคลเข้ามามีส่วนร่วมในการบริหารงานวิชาการ การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาสภาพและแนวทางการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ยุคใหม่ สำหรับโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาจันทบุรี ตราด (2) เพื่อสร้างรูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ยุคใหม่ สำหรับโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาจันทบุรี ตราด (3) เพื่อทดลองใช้และประเมินรูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ยุคใหม่ สำหรับโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาจันทบุรี ตราด กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา และครูผู้สอน จำนวน 306 คน กลุ่มผู้ให้ข้อมูล 9 คน เครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัย ได้แก่แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ และสถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า (1) สภาพการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ยุคใหม่ในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาจันทบุรี ตราด โดยภาพรวม มีการปฏิบัติในระดับมาก และ แนวทางการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ยุคใหม่ มีรายละเอียดดังนี้ 1) ผู้บริหารบริหารโดยเน้นความมีส่วนร่วม ทันการเปลี่ยนแปลง โปร่งใส การนิเทศภายใน สนับสนุนผู้เรียนพัฒนาเต็มศักยภาพโดยเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ 2) การดำเนินการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วม ได้แก่ เน้นการมีส่วนร่วมในการวิเคราะห์ปัญหา ร่วมตัดสินใจ ร่วมวางแผน ร่วมลงมือปฏิบัติ ร่วมควบคุม และร่วมประเมินผล 3) การจัดการเรียนรู้ยุคใหม่ 4) ปัจจัยส่งเสริมการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วม ประกอบด้วย 4 ปัจจัย ได้แก่ 1) ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหาร 2) ความรู้ความเข้าใจในบทบาทการมีส่วนร่วม 3) การพัฒนาโครงข่ายทางเทคโนโลยี และ 4) ระบบสภาพแวดล้อมทางการเรียนรู้ยุคใหม่ (2) รูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ยุคใหม่ สำหรับโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาจันทบุรี ตราด ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) ขอบข่ายการบริหารวิชาการ 2) การจัดการเรียนรู้ยุคใหม่ 3) กระบวนการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วม 4 )ปัจจัยส่งเสริมการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วม ผลการประเมินความเหมาะสม ความถูกต้องของรูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ยุคใหม่ สำหรับโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาจันทบุรี ตราด โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (3) ผลการประเมินความรู้และทักษะในการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมของผู้บริหารสถานศึกษา โดยภาพรวม มีความรู้และทักษะในระดับมากที่สุด และ ผลการประเมินความเป็นไปได้และความเป็นประโยชน์ของรูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ยุคใหม่ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก

เอกสารอ้างอิง

กมล ภู่ประเสริฐ. (2544). การบริหารวิชาการในสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: ทิปส์พับบลิเคชั่น.

กมลรัตน์ ทิสมบูรณ์ และทองหล่อ วงษ์อินทร์. (2559). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนขนาดเล็กจังหวัดสระแก้ว. Journal of Nakhonratchasima College. 11(2), 153-162.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่2) พ.ศ.2545 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่3) พ.ศ.2553 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 4). กรุงเทพฯ: กระทรวงฯ.

คณะกรรมการบริหารงานวิจัย. (2564). การพัฒนารูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมในโรงเรียนคุณภาพของชุมชนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 3. นครศรีธรรมราช: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 3 สำนักงานคณะกรรมการ.

คัมภีร์ สุดแท้. (2553). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการสำหรับโรงเรียนขนาดเล็ก.วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาสารคาม: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

ชนาธิป พรกุล. (2554). การออกแบบการสอน การบูรณาการ การอ่าน การคิดวิเคราะห์ และการเรียน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: บริษัท วี. พริ้น (1991) จำกัด.

ชุมศักดิ์ อินทร์รักษ์. (2545). การบริหารงานวิชาการ. ปัตตานี: ภาควิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร วิทยาเขตปัตตานี.

เตือนใจ รักษาพงศ์. (2551). การพัฒนารูปแบบการจัดการความรู้เพื่อการบริหารงานวิชาการของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานด้วยกระบวนการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. ชลบุรี: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.

ธร สุนทรายุทธ. (2551). การบริหารจัดการเชิงปฏิรูป: ทฤษฎีวิจัย และปฏิบัติทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: เนติกุลการพิมพ์จำกัด.

ธริศร เทียบปาน. (2562). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อยกระดับคุณภาพผู้เรียนโรงเรียนการกุศลของวัดในพระพุทธศาสนาในเขตจังหวัดภาคใต้. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. สงขลา: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.

ธีระ รุญเจริญ. (2550). การบรรยายรายวิชาสัมมนาการบริหารการศึกษา เรื่อง รูปแบบและองค์ประกอบของรูปแบบ. กรุงเทพฯ: ข้าวฟ่าง.

ธีระภาพ เพชรมาลัยกุล (2561). รูปแบบการบริหารงานวิซาการและการจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างคุณลักษณะทักษะในศตวรรษที่ 21 ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน: การวิเคราะห์เชิงปริมาณผสานเชิงคุณภาพ. วารสารศึกษาศาสตร์ มสธ. 11(1), 126-145.

นริศ แก้วศรีนวล. (2556). การพัฒนารูปแบบการบริหารในสถานศึกษาอาชีวศึกษาของรัฐ. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่. 5(2), 59-71.

ประภาศิริ คูนาคำ; ภมรพรรณ์ ยุระยาตร์ และฉลาด จันทรสมบัติ. (2559). รูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 24. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 10(2), 59-70.

ปริชาติ ชมชื่น. (2555). รูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมของชุมชนที่มีประสิทธิผลในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. อุบลราชธานี: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.

ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2544) . จิตวิทยาการบริหารบุคคล. กรุงเทพฯ : ศูนย์ส่งเสริม วิชาการ.

พระมหาสุชาติ ธมฺมกาโม (ปิติ). (2561). การพัฒนารูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมของศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ในเขต ปกครองคณะสงฆ์ ภาค 13. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา. พระนครศรีอยุธยา: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

เพชรา บุดสีทา. (2561). แนวทางการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. กำแพงเพชร: มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.

เพชรินทร์ สงค์ประเสริฐ. (2550). การพัฒนารูปแบบการบริหารวิชาการโดยยึดหลักการทำงานเป็นทีมในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. พิษณุโลก: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนเรศวร.

ภาณี สัจจาพันธ์. (2554). รูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย. 2(1), 89-98.

รุจิร์ ภู่สาระ. (2545). การบริหารหลักสูตรในสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: บุ๊ค พอยท์.

วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.

วิภา ทองหงำ. (2554). รูปแบบการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. นครปฐม: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

แววศิริ วิวัจนสิรินทร์. (2554). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมที่ใช้โรงเรียนเป็นฐานในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษาและผู้นำการเปลี่ยนแปลง. กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย.

ศราวุธ สุตะวงศ์. (2554). การพัฒนาตัวบ่งชี้สมรรถนะการบริหารวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาระดับมัธยมศึกษา สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 13(3), 21-41.

ศฤงคาร ใจปันทา. (2563). รูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมการมีงานทำ สำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. พิษณุโลก: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนเรศวร.

ศิริกุล นามศิริ. (2550). การพัฒนางานวิชาการด้วยหลักการบูรณาการในโรงเรียนขนาดเล็ก: การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. ขอนแก่น: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สมกิต บุญญะโพธิ์. (2555). รูปแบบการบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสู่ความเป็นเลิศ. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. นครปฐม: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สมศักดิ์ คงเที่ยง. (2550). สมรรถนะในการปฏิบัติงานของสายผู้บริหาร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาจันทบุรี ตราด. (2563ก). รายงานการสังเคราะห์ผลการประเมินตนเองของสถานศึกษา (SAR) ปีการศึกษา 2563. ตราด: กลุ่มนิเทศ ติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษา

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาจันทบุรี ตราด. (2563ข). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐาน ระยะ 3 ปี (พ.ศ. 2563 – 2565). ตราด: กลุ่มนโยบายและแผน.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). คู่มือการจัดทำแผนพัฒนาการศึกษาจังหวัดและแผนพัฒนาการศึกษาเขตพื้นที่การศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักนโยบายและแผนการศึกษาขั้นพื้นฐาน สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2550). คุณภาพของครูสู่คุณภาพการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สำนักงานฯ.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2560). การบริหารโรงเรียนแบบให้สังคมมีส่วนร่วม. กรุงเทพฯ: สำนักงานฯ.

สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา. (2561). คู่มือการประเมินคุณภาพภายนอกรอบสี่ (พ.ศ.2559 - 2563) ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: แม็ทซ์พอยท์.

สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2552). รายงานประจำปี 2551 สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. กรุงเทพฯ: สำนักงานฯ.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2553). ข้อเสนอการปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สอง (พ.ศ. 2552 - 2561). กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.

สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร์. (2561). บทบัญญัติด้านการศึกษาตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. กรุงเทพฯ: สำนักวิชาการ.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2553). แนวทางการจัดกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

สุชาติ วิริยะ และคณะ. (2558). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัด กลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง 1. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด. 4(1), 277-288.

สุประวีณ์ ทิพย์โพธิ์; ณรงค์ พิมสาร และสิริกาญจน์ ธนวุฒิพรพินิต. (2563). รูปแบบการบริหารงานวิชาการสู่ความเป็นเลิศของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1. ศึกษาศาสตร์วารสาร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. 4(2), 56-69.

สุพัตรา ประจง. (2559). การบริหารงานวิชาการของโรงเรียนในสังกัดเทศบาลเมืองกาฬสินธุ์. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.

เสริมศักดิ์ นิลวิสัย. (2549). รูปแบบการบริหารเชิงกลยุทธ์โดยการประเมินผลชิงคุณภาพ สำหรับสถานศึกษาในสถาบันการอาชีวศึกษา ภาคใต้ 1 สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. สงขลา: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

อมลรดา พุทธินันท์. (2561). รูปแบบการบริหารงานวิชาการสู่ความเป็นเลิศของโรงเรียน สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสารราชนครินทร์. 15(34), 31-37.

อริญญา เถลิงศรี. (2563). เรียนรู้แบบคนรุ่นใหม่ทำอย่างไรหลังโควิด-19. กรุงเทพ: สถาบันอุทยานการเรียนรู้.

อัมพร พินะสา. (2564). จับเข่าเลขาฯ สพฐ. ปี 65 ตั้งหลักใหม่ “ซ่อม-เสริม” เรียนรู้. มติชน. ฉบับวันที่ 13 ธันวาคม 2564. หน้า 5.

อาภรณ์ ใจเที่ยง. (2553). หลักการสอน. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.

อุทัย บุญประเสริฐ. (2543). การบริหารจัดการสถานศึกษาโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Baksh, A. M. (1995). The Relationship between Participative Management and Job Attitudes. Dissertation Abstracts International. 56(1), 351-A.

Barnes, R. A. (1995). African American Parents Involvement in Their Children’s Schooling. Dissertation Abstracts International. 55(1), 3152-A.

Bonavia, M. T. (1998). Manager Behavior and Development of Organizational Participation. Doctor of Philosophy Dissertation. Spain: Universitat De Valencia.

Carter, M. (1990). The Challenges of Conducting Cross-Disability, Cross-Cohort Survey Research in a PAR Environment. Annual Conference of the National Association of Rehabilitation and Training Centers.

Cronbach, J. Lee. (1970). Essentials of Psychological Testing. 3rd edition, New York: Harper and Row.

David, F. R. (2009). Strategic Management: Concept and Cases. 12th edition, Upper Saddle River, New Jersey: Pearson Education.

Desauhel, R. A. (1978). Administrative Role Perceptions of North Dakota Elementary School Principals as Related to Selected Dimension of Administrative Function. Dissertation Abstracts International. 39(4), 42-A.

DuBrin, J. (1998). Leadership: Research, Findings, Practice, and Skills. 2nd edition, New York: Houghton Mifflin Company.

Gold, S. E. (2000). Community Organizing at a Neighborhood High School: Promises and Dilemmas in Building Parent-educator Partnership and Collaborations. ProQuest Digital Dissertations. 60(2), 295-296.

Grossman, P. (2009). Teaching and Media: A Systematic Approach. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice-Hall.

Krejcie, R.V., & Morgan, D.W. (1970) Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30, 607-610.https://doi.org/10.1177/001316447003000308

Likert, Rensis. (1967). The Human Organization. New York: McGraw-Hill.

McCarthy, B. (1985, April). What 4 MAT Training Teaches Us about Staff Development. Education Leadership. 42(7), 61-68.

Sturtz, J. P. (2008, April). Exploring a Beginning History Teacher’s Thinking Through the Phases of Teaching. Dissertation Abstracts International. 68(10), 153-A.