ภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมและการมีส่วนร่วมของประชาชนที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดำเนินงานด้านการป้องกันการทุจริตระดับหมู่บ้านในเขตอำเภอบ้านม่วง จังหวัดสกลนคร

ผู้แต่ง

  • อิงสราญ ศรีม่วง หลักสูตรสาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร https://orcid.org/0000-0003-1503-5436
  • สัญญาศรณ์ สวัสดิ์ไธสง หลักสูตรสาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร https://orcid.org/0000-0002-6017-7321
  • จิตติ กิตติเลิศไพศาล หลักสูตรสาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร https://orcid.org/0000-0001-6644-4315

DOI:

https://doi.org/10.14456/iarj.2022.32

คำสำคัญ:

ภาวะผู้นำ; , การมีส่วนร่วมของประชาชน; , ประสิทธิผล; , การป้องกันการทุจริต

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของผู้นำหมู่บ้าน การมีส่วนร่วมของประชาชน และประสิทธิผลการป้องกันการทุจริตระดับหมู่บ้านของประชาชนอำเภอบ้านม่วง จังหวัดสกลนคร 2) เพื่อศึกษาอิทธิพลของภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของผู้นำหมู่บ้าน การมีส่วนร่วมของประชาชน ที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการป้องกันการทุจริตระดับหมู่บ้านของประชาชนอำเภอบ้านม่วง จังหวัดสกลนคร กลุ่มตัวอย่างได้แก่ ประชาชนในเขตอำเภอบ้านม่วง จังหวัดสกลนคร จำนวน 398 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ผู้วิจัยพบว่า 1) ภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของผู้นำหมู่บ้าน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก การมีส่วนร่วมของประชาชนในการป้องกันการทุจริตระดับหมู่บ้านของประชาชน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก และประสิทธิผลการป้องกันการทุจริตระดับหมู่บ้านของประชาชน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2) ตัวแปรภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการป้องกันการทุจริตระดับหมู่บ้านของประชาชนอำเภอบ้านม่วง จังหวัดสกลนคร ได้แก่ การแบ่งปันอำนาจ (gif.latex?\beta=.289) การดูแลผู้อื่น (gif.latex?\beta=.212) และความยุติธรรม (gif.latex?\beta=.116) และสามารถร่วมกันพยากรณ์ประสิทธิผลการป้องกันการทุจริตระดับหมู่บ้านได้ร้อยละ 35.50 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สำหรับตัวแปรการมีส่วนร่วมของประชาชนที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการป้องกันการทุจริตระดับหมู่บ้านของประชาชนอำเภอบ้านม่วง จังหวัดสกลนคร ได้แก่ การมีส่วนร่วมในการปฏิบัติงาน (gif.latex?\beta=.365) และการมีส่วนร่วมในการประเมินผล (gif.latex?\beta=.228) และสามารถร่วมกันพยากรณ์ประสิทธิผลการป้องกันการทุจริตระดับหมู่บ้านของประชาชนอำเภอบ้านม่วง ได้ร้อยละ 37.00 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

เอกสารอ้างอิง

โกวิทย์ พวงงาม. (2553). การจัดการตนเองของชุมชน. กรุงเทพฯ: เอ็กเปอเน็ต.

เจตจันทร์ ผาจันทร์ยอ. (2561). อิทธิพลของปัจจัยทางการบริหารต่อประสิทธิผลการดำเนินงานหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงต้นแบบบ้านมูลอ้น ตำบลคำพี้อำเภอนาแก จังหวัดนครพนม. วิทยานิพนธ์ รป.ม. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

ถวิลวดี บุรีกุล. (2551). คู่มือการมีส่วนร่วมของประชาชน. นนทบุรี: สถาบันพระปกเกล้า.

ทัชเชษฐ์ นิยมสุข. (2560). ภาวะผู้นำทางจริยธรรมของนายกเทศมนตรีที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพองค์การ. การค้นคว้าอิสระ รป.ม. ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยปทุมธานี.

นนทวัชร์ นวตระกูลพิสุทธิ์. (2555). การวิจัยเพื่อศึกษารูปแบบการทุจริตเชิงนโยบาย. กรุงเทพฯ:สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ; DOI : https://doi.nrct.go.th/ListDoi/listDetail?Resolve_DOI=

ปวริศา ศรีนา. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อสัมฤทธิผลของการพัฒนาหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียง ในเขตอำเภอสว่างแดนดิน จังหวัดสกลนคร. วิทยานิพนธ์ รป.ม. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

พระมหาหรรษา ธมฺมหาโส และคณะ. (2558). แนวโน้มบทบาทพระสงฆ์กับการเมืองไทยในสองทศวรรษหน้า. กรุงเทพฯ : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สัญญาศรณ์ สวัสดิ์ไธสง พิศดาร แสนชาติ และ ชาติชัย อุดมกิจมงคล. (2563). วัฒนธรรมองค์การและภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดำเนินงานของหมู่บ้านต้นแบบด้านการป้องกันการทุจริต. รายงานการวิจัย. สกลนคร: คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

สำนักทะเบียน กรมการปกครอง. (2562). ข้อมูลทะเบียบราษฎร์. สำนักทะเบียน กรมการปกครอง (เดือน มกราคม พ.ศ. 2562).

สุจิตรา สิงห์หันต์. (2563). ภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์และการมีส่วนร่วมของประชาชนที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริการภาครัฐของส่วนราชการ ในเขตอำเภอเต่างอย จังหวัดสกลนคร. วิทยานิพนธ์ รป.ม. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

อรทัย ก๊กผล และ ฉัตรระวี กิติโยดม. (2555). บทวิเคราะห์ร่างกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.

อรุณ จิรวัฒน์กุล. (2557). สถิติในงานวิจัย เลือกใช้อย่างไรให้เหมาะสม. กรุงเทพฯ: วิทยพัฒน์.

John M.Cohen & Norman T. Uphoff. (1980). “Participation's Place in Rural Development: seek clarity through specifics”, World Development. Vol. 8: 219.

Kalshoven, K., Den Hartog, D. N., & De Hoogh, A. H. B. (2011a). Ethical leadership at work questionnaire: Development and validation of a multidimensional measure. Leadersh. Q. 22, 51–69. DOI: 10.1016/j.leaqua.2010.12.007

Robbins, S. P., & Coulter, M. A. (2012). Management. New Jersey: Pearson Education.

Yamane, Taro. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. Third edition. Newyork: Harper and Row Publication.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-06-03

รูปแบบการอ้างอิง

ศรีม่วง อ. ., สวัสดิ์ไธสง ส. ., & กิตติเลิศไพศาล จ. . (2022). ภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมและการมีส่วนร่วมของประชาชนที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดำเนินงานด้านการป้องกันการทุจริตระดับหมู่บ้านในเขตอำเภอบ้านม่วง จังหวัดสกลนคร. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 2(3), 197–216. https://doi.org/10.14456/iarj.2022.32

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ