ชีวิตที่เปลี่ยนไป: ปรากฏการณ์การปรับตัวของนักเรียนในบริบทครอบครัวแยกทาง

ผู้แต่ง

  • จิตรทิวัส แก้วดี คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น 40002
  • ชาญสิทธิ์ คำพุฒ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี จังหวัดอุบลราชธานี 34190
  • ศานิตย์ ศรีคุณ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น 40002 https://orcid.org/0000-0002-7629-5488

คำสำคัญ:

การปรับตัว, นักเรียน, ครอบครัวแยกทาง, ปรากฏการณ์วิทยา

บทคัดย่อ

ปัจจุบันสถาบันครอบครัวกำลังเผชิญกับความเปลี่ยนแปลงในหลากหลายมิติ โดยหนึ่งในปรากฏการณ์ที่มีแนวโน้มเป็นปัญหาเพิ่มขึ้นในสังคมคือ ปรากฏการณ์การแยกทางในครอบครัว ซึ่งส่งผลให้นักเรียนต้องอาศัยอยู่ท่ามกลางความเปลี่ยนแปลงภายในครอบครัวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องมีการวิจัยเกี่ยวกับการปรับตัวของนักเรียนในบริบทดังกล่าว โดยการวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพแบบปรากฏการณ์วิทยา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการปรับตัวของนักเรียนในบริบทครอบครัวแยกทาง กลุ่มเป้าหมาย คือ นักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นและตอนปลาย จำนวน 6 คน ซึ่งมาจากครอบครัวแยกทาง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ ผู้วิจัยผ่านการสัมภาษณ์เชิงลึก และการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพโดยใช้โปรแกรม ATLAS.ti ผลการวิจัยพบว่า นักเรียนมีรูปแบบการปรับตัวที่หลากหลาย ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ส่วนตัวและบริบทของแต่ละบุคคล ซึ่งประกอบด้วย 4 ด้าน ตามกรอบแนวคิดทฤษฎีการปรับตัวของรอย ดังนี้ 1) ด้านร่างกาย พบปัญหาสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับความเครียด เช่น ไมเกรน นอนไม่หลับ ภาวะซึมเศร้า และพฤติกรรมทำร้ายตนเอง 2) ด้านอัตมโนทัศน์ พบความรู้สึกสูญเสีย ความไม่มั่นคง และการเปลี่ยนแปลงภาพลักษณ์ตนเอง 3) ด้านบทบาทหน้าที่ พบความกังวลเรื่องการเรียนและอนาคต ขณะเดียวกันก็มีแรงจูงใจเพิ่มขึ้นในบางราย และ 4) ด้านการพึ่งพาระหว่างกัน พบว่าการสนับสนุนจากครอบครัว เพื่อน และครูมีผลต่อการปรับตัวของนักเรียนอย่างมาก ผลการวิจัยสะท้อนให้เห็นถึงประโยชน์ต่อการพัฒนากลยุทธ์ช่วยเหลือนักเรียนกลุ่มเปราะบาง การพัฒนานโยบายสนับสนุนทางจิตใจ และเป็นประโยชน์ต่อการประยุกต์ใช้ผลการวิจัยเชิงนโยบายผ่านระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในการติดตามนักเรียนที่อยู่ในกลุ่มเสี่ยงหรือกลุ่มเปราะบางอย่างต่อเนื่องต่อไปในอนาคต

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2566). แผนปฏิบัติการด้านครอบครัว พ.ศ. 2566–2570. กรุงเทพฯ: กรมกิจการสตรีและสถาบันครอบครัว.

จิดาภา ผูกพัน, ศุทธินี ปิยะสุวรรณ์ และ กนกจันทร์ เขม้นการ (2561) สุขภาวะทางจิตของเด็กวัยรุ่นที่ครอบครัวแยกทาง: การศึกษาเชิงปรากฏการณ์วิทยา. วารสารการพยาบาลและสุขภาพจิต, 15(2), 45-56. จาก https://he01.tci-haijo.org/index.php/bcnbangkok/article/view/191017/133467.

น้ำทิพย์ เกตุกาญจน์พาณิชย์. (2566). การศึกษาผลกระทบทางจิตใจและการปรับตัวของบุตรที่เกิดจากการหย่าร้างของครอบครัว. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต คณะสังคมศาสตร์). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2566). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13. จาก https://www.nesdc.go.th/ewt_dl_link.php?nid=3515.

Amato, P. R. (2021). The impact of divorce on children: An overview. Journal of Marriage and Family, 83(2), 105-120.

Buchanan, T. W., Johnson, L. W., & Miller, R. L. (2020). The role of teacher and family support in child adjustment following parental divorce. Journal of Educational Psychology, 112(5), 701-717.

Creswell, J. W., & Creswell, J. D. (2018). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches (4th ed.). Sage Publications.

Emerson, R. M., Fretz, R. I., & Shaw, L. L. (2011). Writing ethnographic fieldnotes (2nd ed.). University of Chicago Press.

Epstein, J. L. (2011). School, family, and community partnerships: Preparing educators and improving schools (2nd ed.). Routledge.

Furstenberg, F. F., & Cherlin, A. J. (2023). Divorce and the well-being of children. Family Relations, 72(4), 650-664.

Kelly, J. B., & Emery, R. E. (2022). Children’s adjustment following divorce: Risk and resilience perspectives. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 63(1), 34-45.

Lee, J., Ward, K. P., & Chang, O. D. (2021). Impact of parental support on children’s emotional health during COVID-19. Child Development, 92(5), 1951–1967.

Lincoln, Y. S., & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. Sage: Thousand Oaks, 289-331. Form http://dx.doi.org/10.1016/0147-1767(85)90062-8.

Polit, D. F., & Beck, C. T. (2014). Essentials of nursing research: Appraising evidence for nursing practice (8th ed.). Wolters Kluwer.

Roy, C., & Andrews, H. A. (1999). The Roy adaptation model (2nd ed.). Stamford, CT: Appleton & Lange.

Roy, C. (1999). Introduction to nursing: An adaptation model (2nd ed.). Prentice Hall.

UNESCO. (2022). Adapting education systems during the COVID-19 pandemic: A global analysis. Form https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000380512.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-09-19

รูปแบบการอ้างอิง

แก้วดี จ., คำพุฒ ช., & ศรีคุณ ศ. (2025). ชีวิตที่เปลี่ยนไป: ปรากฏการณ์การปรับตัวของนักเรียนในบริบทครอบครัวแยกทาง. Trends of Humanities and Social Sciences Research, 13(2), 105–123. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/Humanties-up/article/view/289404

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย