ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อความฉลาดรู้ทางคณิตศาสตร์ตามกรอบการประเมิน PISA ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 กลุ่มโรงเรียนวิทยาศาสตร์จุฬาภรณราชวิทยาลัย

ผู้แต่ง

  • วรารัตน์ ศรีอ๊อด คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร จังหวัดพิษณุโลก 65000
  • หทัยภัทร ทาอุปรงค์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร จังหวัดพิษณุโลก 65000
  • วริศรา วงศ์หล่มแก้ว คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร จังหวัดพิษณุโลก 65000
  • ปนัฐดา นักสิทธิ์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร จังหวัดพิษณุโลก 65000
  • คณิตติน ศิลาเงิน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร จังหวัดพิษณุโลก 65000
  • ณัฐกานต์ ประจัญบาน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร จังหวัดพิษณุโลก 65000

คำสำคัญ:

ปัจจัยเชิงสาเหตุ , ความฉลาดรู้ทางคณิตศาสตร์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านผู้เรียน ปัจจัยด้านโรงเรียนและปัจจัยด้านครอบครัวกับความฉลาดรู้ทางคณิตศาสตร์ตามกรอบการประเมิน PISA ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 กลุ่มโรงเรียนวิทยาศาสตร์จุฬาภรณราชวิทยาลัยและ 2) วิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อความฉลาดรู้ทางคณิตศาสตร์  ตามกรอบการประเมิน PISA ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 กลุ่มโรงเรียนวิทยาศาสตร์จุฬาภรณราชวิทยาลัย กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 กลุ่มโรงเรียนวิทยาศาสตร์จุฬาภรณราชวิทยาลัยปีการศึกษา 2567 จำนวน 192 คน ที่ได้มากจากการสุ่มหลายขั้นตอน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม มีลักษณะเป็นมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ จำนวน 42 ข้อ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพื้นฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันและการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบปกติ

ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยด้านผู้เรียน ปัจจัยด้านโรงเรียนและปัจจัยด้านครอบครัวมีค่าความสัมพันธ์กับความฉลาดรู้ทางคณิตศาสตร์ระหว่าง .322 ถึง .642 ซึ่งเป็นความสัมพันธ์ในระดับต่ำถึงสูง และมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05 ทุกคู่ ยกเว้นปัจจัยการสนับสนุนของครอบครัว (LF1) และ 2) ปัจจัยที่มีผลต่อความฉลาดรู้ทางคณิตศาสตร์ตามกรอบการประเมิน PISA มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 รวมทั้งสิ้น 6 ตัวแปร โดยเรียงตามลำดับมากไปน้อย ได้ดังนี้ สภาพแวดล้อมในห้องเรียน (CF2) (β = .638) สภาพแวดล้อมในครอบครัว (LF2) (β = .480)  สื่อ อุปกรณ์ การสอน(CF1) (β = -.398) ทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ (SF3) (β = .356) การสนับสนุนของครอบครัว (LF1) (β = -.309) พฤติกรรมการเรียนของนักเรียน (SF4) (β = 1.97)

เอกสารอ้างอิง

กฤธยากาญจน์ โตพิทักษ์. (2558). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์ (Social Research Methodology). สงขลา: เหรียญทองการพิมพ์.

จันทร์มณี พฤฒิสาร, ดารุณี ทิพยกุลไพโรจน์ และ กมลทิพย์ ศรีหาเศษ. (2567). การเปรียบเทียบปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จำแนกตามขนาดโรงเรียน. วารสารสหวิทยาการวิจัยและวิชาการ, 4(2), 1-16.

นิษรา พรสุริวงษ์. (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของนักศึกษา มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ. วารสารวิจัยวิชาการ, 4(2), 177–186.

ภัทรนันท์ คํามี. (2559). ปัจจัยเชิงสาเหตุพหุระดับที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 . (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.

ลัดดาวัลย์ เพชรโรจน์ และ อัจฉรา ชำนิประศาสน์. (2562). ระเบียบวิธีการวิจัย (Research Methodology) (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เจริญมั่นคงการพิมพ์.

วชิรภรณ์ เทียนเพชร์. (2562). ปัจจัยที่มีอิทธิพลและแนวทางการส่งเสริมการรู้เรื่องคณิตศาสตร์ในศตวรรษที่ 21 ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 26. วารสารการวัดผลการศึกษา, 26(2), 1-17.

ศูนย์ดำเนินงาน PISA แห่งชาติ สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2567). ผลการประเมิน PISA 2022 : บทสรุปสำหรับผู้บริหาร. สืบค้น 25 พฤศจิกายน 2567, จาก https://pisathailand.ipst.ac.th/pisa2022-summary-result/.

ศูนย์ดำเนินงาน PISA แห่งชาติ สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2568). ผลการประเมิน PISA 2022 คณิตศาสตร์ การอ่าน และวิทยาศาสตร์ ศูนย์ดําเนินงาน PISA แห่งชาติ สถาบันสงเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. สืบค้น 25 พฤศจิกายน 2567, จาก https://pisathailand.ipst.ac.th/pisa2022-fullreport/.

ศูนย์ดำเนินงาน PISA แห่งชาติ สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2563). ข้อค้นพบจาก PISA 2018: ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับผลการประเมินด้านการอ่าน. สืบค้น 25 พฤศจิกายน 2567, จาก https://pisathailand.ipst.ac.th/.

สุรเดช ขามพลา และ นันทิมา นาคาพงศ์ อัศวรักษ์. (2566). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความฉลาดรู้ด้านคณิตศาสตร์ของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 สังกัดเทศบาลนครสวรรค์. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 9(8), 1110-1121.

Paudel, K. C. (2023). Impact of classroom environment on high school students' mathematics anxiety. Academic Journal of Mathematics Education, 6(1), 33-39.

Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (2010). A beginner’s guide to structural equation modeling (3rd Ed.). New York: Taylor and Francis Group.

Hair Jr., J. F., Black, J. W., & Anderson, E. R. (2014). Multivariate data analysis (7th Ed). Edinburgh: Pearson Educational Limited.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-05-23

รูปแบบการอ้างอิง

ศรีอ๊อด ว. ., ทาอุปรงค์ ห., วงศ์หล่มแก้ว ว. ., นักสิทธิ์ ป. ., ศิลาเงิน ค. ., & ประจัญบาน ณ. . (2025). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อความฉลาดรู้ทางคณิตศาสตร์ตามกรอบการประเมิน PISA ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 กลุ่มโรงเรียนวิทยาศาสตร์จุฬาภรณราชวิทยาลัย. Trends of Humanities and Social Sciences Research, 13(1), 81–95. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/Humanties-up/article/view/285964

ฉบับ

ปีที่ 13 ฉบับที่ 1 (2025): มกราคม - มิถุนายน (2568)

ประเภทบทความ

บทความวิจัย

สัญญาอนุญาต

ลิขสิทธิ์ (c) 2025 มหาวิทยาลัยพะเยา

Creative Commons License

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

ผู้นิพนธ์ต้องรับผิดชอบข้อความในบทนิพนธ์ของตน มหาวิทยาลัยพะเยาไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับบทความที่ตีพิมพ์เสมอไป ผู้สนใจสามารถคัดลอก และนำไปใช้ได้ แต่จะต้องขออนุมัติเจ้าของ และได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรก่อน พร้อมกับมีการอ้างอิงและกล่าวคำขอบคุณให้ถูกต้องด้วย

The authors are themselves responsible for their contents. Signed articles may not always reflect the opinion of University of Phayao. The articles can be reproduced and reprinted, provided that permission is given by the authors and acknowledgement must be given.