กลยุทธ์การตลาดเพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มผลิตภัณฑ์น้ำพริกกระทือด้วยการพัฒนาบรรจุภัณฑ์และการพัฒนาช่องทางการจัดจำหน่าย
คำสำคัญ:
กลยุทธ์การตลาด , การสร้างมูลค่าเพิ่ม , บรรจุภัณฑ์ , ช่องทางการจัดจำหน่ายบทคัดย่อ
การวิจัยกลยุทธ์การตลาดเพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มผลิตภัณฑ์น้ำพริกกระทือด้วยการพัฒนาบรรจุภัณฑ์และการพัฒนาช่องทางการจัดจำหน่าย มีวัตถุประสงค์ (1)เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มให้ผลิตภัณฑ์น้ำพริกจากกระทือด้วยการพัฒนาบรรจุภัณฑ์ (2) เพื่อพัฒนาช่องทางการจัดจำหน่ายผลิตภัณฑ์น้ำพริกจากกระทือ กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้บริโภคน้ำพริกระทือของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนไม้หลาฟาร์มในจังหวัดนครศรีธรรมราชจำนวน 400 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงและสุ่มตัวอย่างแบบสะดวก เครื่องมือ คือ แบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติพรรณนา
ผลการวิจัย พบว่า ผู้บริโภคเป็นเพศหญิง มีอายุ 51 ปีขึ้นไป การศึกษาอนุปริญญา รายได้เฉลี่ยต่อเดือน 10,001 – 20,000 บาท สถานภาพโสด ประกอบธุรกิจส่วนตัว จำนวนเงินที่ซื้อต่อครั้ง 101 – 200 บาท เหตุผลการซื้อ คือ บริโภคเอง มีการวางแผนการซื้อ ได้รับข้อมูลข่าวสารจากเพื่อน เดินทางไปซื้อผลิตภัณฑ์วันอาทิตย์ ช่วงเวลาที่ซื้อคือช่วงบ่าย บุคคลที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อ คือ ตนเอง ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด พบว่า ผลิตภัณฑ์ (=3.69) ราคา (
=3.75) สถานที่การจัดจำหน่าย (
= 3.73) การส่งเสริมการตลาด (
=3.79) อยู่ในระดับมากทุกด้าน การสร้างมูลค่าเพิ่มผลิตภัณฑ์ คือ การออกแบบตราสินค้าให้โดดเด่น พัฒนาบรรจุภัณฑ์ให้สะดุดตามีมาตรฐาน พัฒนานวัตกรรมบรรจุภัณฑ์มีหลักการออกแบบและประเมินคุณภาพบรรจุภัณฑ์ ด้านการปกป้องผลิตภัณฑ์ ด้านการอำนวยความสะดวก ด้านความสะอาดปลอดภัยปรับโครงสร้างบรรจุภัณฑ์ให้สอดคล้องกับความต้องการของชุมชนและช่องทางการจัดจำหน่าย คือ การจำหน่ายที่หลากหลายรูปแบบ เน้นสื่อสารผลิตภัณฑ์ ประโยชน์ วางแผนและจัดการสื่อสารออนไลน์ เรื่องราวผลิตภัณฑ์ โปรโมชั่น กระแส สุขภาพ เทศกาล คำคมขำขัน เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มผลิตภัณฑ์น้ำพริกกระทือด้วย
เอกสารอ้างอิง
กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย. (2566). คู่มือการบริการประชาชนยุคใหม่. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์อาสารักษาดินแดนกรมการปกครอง.
กระทรวงพาณิชย์. (2564). ส่องแนวโน้มตลาดน้ำพริกจีน และโอกาสสำหรับผู้ประกอบการไทย. สืบค้น 3 มิถุนายน 2566, จาก https://www.ditp.go.th/contents_attach/756505/756505.pdf.
กฤษฎา ดลปัญญา. (2563). ปัจจัยทางสิ่งแวดล้อมที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อบรรจุภัณฑ์จากกาบหมากของผู้บริโภคในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารธุรกิจปริทัศน์, 12(2), 7-22.
กุณฑลี รื่นรมย์. (2553). การวิจัยการตลาด (พิมพ์คร้ังที่ 7). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จักเรศ เมตตะธำรง, กนกอร นักบุญ, กรรณิการ์ สมบุญ, ศิริพร สารคล่อง, เดือนรุ่ง สุวรรณโสภา, ชเวง สารคล่องและ จุฬาสินี แมนสถิต. (2564). ความพึงพอใจต่อคุณลักษณะของรสชาติและการบรรจุภัณฑ์ของการแปรรูปเครื่องในโค. วารสารวิชาการเทคโนโลยีการจัดการ, 2(1), 43-54.
จิราภรณ์ เบ็ญจธรรมรักษา. (2557). ปัจจัยทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อกระบวนการตัดสินใจซื้อน้ำพริกแกงของผู้บริโภคในตลาดไท. (การศึกษาค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการทั่วไป). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
เจณิภา คงอิ่ม. (2561). การดำเนินงานของผู้ประกอบการวิสาหกิจชุมชนในจังหวัดนนทบุรี. วารสารมนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 4(1), 156 – 170.
ณฎัวลิณคล เศรษฐ์ปราโมทย์, อุบลรัตน์ พรหมฟัง, เกียรติศักดิ์ ไชยเลิศ และ ภูมิพัฒน์ มักได้. (2559). การพัฒนาผลิตภัณฑ์ข้าวพองรสชาติอาหารล้านนา (น้ำพริกอ่อง). ใน การประชุมวิชาการและนําเสนอผลงานวิจัยระดับชาติและนานาชาติ กลุ่มระดับชาติ ด้านวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
ณัฐวรา ดาววีระกุล. (2558). แผนธุรกิจน้ำพริกแกงแม่เสียน. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ธนพร สิทธิยศ. (2561). การพัฒนาบรรจุภัณฑ์ไวน์สตรอว์เบอร์รี่ สวนดอยแก้ว เชียงใหม่. (การค้นคว้าอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
พงศ์ศิริ แซ่ตัน. (2558). พฤติกรรมและความพึงพอใจของผู้บริโภคต่อส่วนประสมทางการตลาดบริการ กรณีศึกษาร้านไอศกรีม Swensen’s สาขา Big C สตูล. (สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ). สงขลา: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
วีรณา นภากร. (2561). รูปแบบบรรจุภัณฑ์ที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อผลไม้อบแห้งของผู้บริโภคจากซุปเปอร์มาร์เก็ตในกรุงเทพมหานคร. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 8(1), 37-46.
ศรัฐ สิมศิริ, มานะ เอี่ยมบัว, ชนินทร์ กุลเศรษฐัญชลี, สธนวัชร์ ประกอบผล, วรรณิกา เกิดบาง และ นรินทร สรวิทย์ศิรกุล. (2560). ปัจจัยด้านรูปแบบผลิตภัณฑ์และบรรจุภัณฑ์ที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อกรณีศึกษา: เขื่อนรัชชประภา อุทยานแห่งชาติเขาสก จังหวัดสุราษฏร์ธานี. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 12(1), 137- 147.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์, ศุภร เสรีรัตน์, ปณิศา มีจินดา และจิระวัฒน์ อนุชชานนท์. (2563). หลักการการตลาด (ฉบับปรับปรุงใหม่ 2563). นนทบุรี: ธรรมสาร.
สายงานวิจัยธุรกิจ กลุ่มกลยุทธ์และนวัตกรรม LH BANK. (2566). ธุรกิจเครื่องดื่ม (น้ำผลไม้). [บทวิเคราะห์]. จาก https://www.lhbank.co.th/getattachment/edf95d00-e275-490a-a206-e0b7a809968b/economic-analysis-Industry-Outlook-2024-Securities-Brokerage-2024.
สุดารัตน์ เชื้อเมืองแสน, จีราพรรณ อินทรี, อาทิตยาพร ประสานพานิช และกันตภพ บัวทอง. (2565). การพัฒนากลยุทธ์ทางการตลาดการท่องเที่ยวแบบคาเฟ่ฮอปปิ้ง (Café’ Hopping) บริเวณถนนเลียบริมแม่น้ำโขง จังหวัดนครพนม. วารสารวิชาการเทคโนโลยีการจัดการ, 3(1), 40-56.
อัรฮาวี เจ๊ะสะแม และยอดนภา เกษเมือง. (2564). การพัฒนาบรรจุภัณฑ์และตราสินค้าผลิตภัณฑ์ชุมชนเพื่อเชื่อมโยงการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของชุมชนปุรณาวาส เขตทวีวัฒนา กรุงเทพมหานคร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยธนบุรี, 15(2), 79–90.
Andrews, J. C., & Shimp, T. A. (2018). Advertising, promotion, and other aspects of integrated marketing communications (10th ed.). Australia: Cengage Learning.
Department of Academic Affairs, Ministry of Education. (1996). Kānphatthanāthō̜ngthin læ laksūt. Local and curriculum development. Bangkok: Teachers' Council Ladprao.
Imiru, G. A. (2021). Determinants of consumer’s buying behaviour of organic food products in relation to the mediating role of consumer buying intention in ethiopia. IOSR Journal of Business and Management, 23(8), 1-17.
Parasuraman, A., Zeithaml, V. A., and Berry, L. L. (2018). A conceptual model of service quality and its implications for future research. Journal of marketing, 49, 41-50.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 มหาวิทยาลัยพะเยา
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้นิพนธ์ต้องรับผิดชอบข้อความในบทนิพนธ์ของตน มหาวิทยาลัยพะเยาไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับบทความที่ตีพิมพ์เสมอไป ผู้สนใจสามารถคัดลอก และนำไปใช้ได้ แต่จะต้องขออนุมัติเจ้าของ และได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรก่อน พร้อมกับมีการอ้างอิงและกล่าวคำขอบคุณให้ถูกต้องด้วย
The authors are themselves responsible for their contents. Signed articles may not always reflect the opinion of University of Phayao. The articles can be reproduced and reprinted, provided that permission is given by the authors and acknowledgement must be given.
