พื้นที่ทางสังคมของแรงงานข้ามชาติเมียนมา ลาว กัมพูชา ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล
คำสำคัญ:
แรงงานข้ามชาติ, การย้ายถิ่น, พื้นที่ทางสังคมบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มุ่งศึกษาพื้นที่ทางสังคมของแรงงานเมียนมา ลาว และกัมพูชา โดยใช้แนวคิดการย้ายถิ่น การเคลื่อนย้ายผู้คน และพื้นที่ทางสังคม พื้นที่ทางสังคมในการศึกษานี้ หมายถึง ขอบเขตและอิสระในการดำเนินชีวิตในสังคมซึ่งอยู่ภายใต้ความสัมพันธ์ของอำนาจ และตำแหน่งของความสัมพันธ์เชิงอำนาจ ซึ่งประกอบสร้างด้วยลักษณะทางกายภาพ ภูมิศาสตร์ สังคมและเครือข่าย และรูปแบบความสัมพันธ์ต่าง ๆ ในสังคม แรงงานข้ามชาติในการศึกษาครั้งนี้เป็นกลุ่มแรงงานเมียนมา ลาว และกัมพูชา จำนวน 278 คน โดยเก็บข้อมูลด้วยรูปแบบการสัมภาษณ์ที่ใช้แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้างแปลเป็น 3 ภาษา คือ ภาษาเมียนมา ลาว และกัมพูชา โดยใช้สถิติเชิงบรรยาย (Descriptive Statistics) การวิเคราะห์ค่าเฉลี่ยเลขคณิต (Mean) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) ของข้อมูล และสถิติ F-test
ผลการศึกษาพบว่า โดยรวมแรงงานทั้งหมดมีคะแนนเฉลี่ยพื้นที่ทางสังคมเท่ากับ 17.57 คะแนน (คะแนนสูงสุดเท่ากับ 35 คะแนน) เมื่อพิจารณาตามสัญชาติพบว่า แรงงานลาวมีพื้นที่ทางสังคมในประเทศไทยสูงที่สุด คือ 20.32 คะแนน รองลงมาคือ แรงงานกัมพูชา 17.0 คะแนน และแรงงานเมียนมา 16.9 คะแนน เมื่อพิจารณาคะแนนเฉลี่ยพื้นที่ทางสังคมจำแนกตามเพศและสัญชาติ พบว่า แรงงานหญิง สัญชาติลาวมีคะแนนเฉลี่ยพื้นที่ทางสังคมสูงที่สุดและสูงกว่าแรงงานหญิงและแรงงานชายสัญชาติอื่น รวมถึงสูงกว่าแรงงานชายสัญชาติเดียวกัน
References
กฤตยา อาชวนิจกุล. (2544). ปัญหาการจัดการผู้อพยพจากประเทศพม่า. ใน อัมพร จิรัฐติกร (บรรณาธิการ). ไทยกับพม่า: ข้อควรทำและไม่ควรทำ. กรุงเทพฯ: โครงการอาณาบริเวณศึกษา 5 ภูมิภาค, 132-166.
กฤตยา อาชวนิจกุล และคณะ. (2543). เพศ อนามัยเจริญพันธุ์และความรุนแรง:ประสบการณ์ชีวิตของแรงงานอพยพจากประเทศพม่า. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม.
กาญจนา แก้วเทพ. (2549). ศาสตร์แห่งสื่อและวัฒนธรรมศึกษา. กรุงเทพฯ: เอดิสันเพรสโปรดักส์.
มนทกานต์ ฉิมมามี และพัชราวลัย วงศ์บุญสิน. (2557). ทุนทางสังคมกับการพัฒนาทุนมนุษย์ของแรงงานข้ามชาติพม่า ลาว และกัมพูชา หลังย้ายถิ่นมาในประเทศไทย. วารสารวิจัยสังคม, 37(2), 195-242.
สำนักบริหารแรงงานต่างด้าว. (2558). วารสารสถิติจำนวนคนต่างด้าวที่ได้รับอนุญาตทำงานทั่วราชอาณาจักร ประจำปี 2558. จาก http://wp.doe.go.th/wp/images/statistic/sy/sy2557.pdf.
องค์การระหว่างประเทศเพื่อการโยกย้ายถิ่นฐานและศูนย์วิจัยการย้ายถิ่นแห่งเอเชีย. (2556). การเปลี่ยนแปลง รูปแบบการย้ายถิ่นของแรงงานพม่าและผลกระทบต่อประเทศไทย. กรุงเทพฯ: องค์การเพื่อการโยกย้ายประเทศเพื่อการตั้งถิ่นฐาน สำนักงานกรุงเทพฯ ประเทศไทย.
Bylander, M. (2019). Is regular migration safer migration? Insights from Thailand. Journal on Migration and Human Security, 7(1), 1-18.
Faist, T. (2013). The mobility turn: a new paradigm for the social sciences?. Ethnic and Racial Studies, 36(11), 1637-1646.
Fellmann, J. D., Arther, G., & Judith, G. (1997). Human Geography Landscape of human activities. New York: McGraw-Hill.
Huguet, J., Chamratrithirong, A., & Richter, K. (2011). Thailand Migration Profile in JW Huguet, A. Chamratrithirong (eds), Thailand Migration Report 2011. Bangkok: International Organization for Migration, 7-16.
Sampson, I. A., Miles, G. M., & Piano, E. (2020). “Undocumented, unregistered and invisible”: an exploratory study of the reasons for and effects of migrating to Thailand of Cambodian young people. International Journal of Sociology and Social Policy, 41(7), 862-874.
Urry, J. (2011). Mobilities: new perspectives on transport and society. Surrey: Ashgate Publishing, Ltd.
Wiley, S. B. C., Sutko, D. M., & Moreno Becerra, T. (2010). Assembling social space. The Communication Review, 13(4), 340-372.

Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2023 มหาวิทยาลัยพะเยา

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้นิพนธ์ต้องรับผิดชอบข้อความในบทนิพนธ์ของตน มหาวิทยาลัยพะเยาไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับบทความที่ตีพิมพ์เสมอไป ผู้สนใจสามารถคัดลอก และนำไปใช้ได้ แต่จะต้องขออนุมัติเจ้าของ และได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรก่อน พร้อมกับมีการอ้างอิงและกล่าวคำขอบคุณให้ถูกต้องด้วย
The authors are themselves responsible for their contents. Signed articles may not always reflect the opinion of University of Phayao. The articles can be reproduced and reprinted, provided that permission is given by the authors and acknowledgement must be given.