กลยุทธ์รูปแบบการกระจายสินค้าผลิตภัณฑ์ตาลโตนด จ.เพชรบุรี

ผู้แต่ง

  • ธนินท์รัฐ รัตนพงศ์ภิญโญ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร

คำสำคัญ:

กลยุทธ์การกระจายสินค้า, ผลิตภัณฑ์ตาลโตนด, จังหวัดเพชรบุรี

บทคัดย่อ

งานวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและคุณภาพ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากลยุทธ์รูปแบบการกระจายสินค้าผลิตภัณฑ์ตาลโตนด จ.เพชรบุรี การรวบรวมข้อมูลใช้แบบสอบถามเก็บข้อมูลแบบสะดวก จากกลุ่มตัวอย่างผู้ประกอบการในพื้นที่จำนวน 350 ราย รวมทั้งสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลหลัก ได้แก่ เจ้าหน้าที่ภาครัฐบาล กลุ่มผู้ที่เกี่ยวข้อง และตัวแทนวิสาหกิจชุมชนในพื้นที่ จำนวนรวมทั้งสิ้น 25 ราย การวิเคราะห์ข้อมูลและนำเสนอใช้ค่าสถิติบรรยายในรูปของค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าร้อยละ การทดสอบสมมติฐานใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว และ การวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงพหุคูณ สำหรับการวิจัยเชิงคุณภาพใช้การวิเคราะห์ข้อมูลเนื้อหาจากการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลหลัก

ผลการวิจัยพบว่า 1) กลยุทธ์รูปแบบการกระจายสินค้าที่มีความเหมาะสม และสอดคล้องกับลักษณะทางกายภาพของผลิตภัณฑ์มากที่สุดคือ  การจัดจำหน่ายแบบเลือกสรร 2) การกระจายสินค้าของผู้ผลิตมีต้นทุนค่าขนส่งต่ำเพราะเป็นการจำหน่ายโดยตรง และใช้ระยะเวลาสั้น 3) ผู้ประกอบการไม่สามารถนำวิธีการกระจายสินค้าผลิตภัณฑ์ตาลโตนด มาใช้กับสินค้าเกษตรอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงกันได้ และ 4) ต้นทุนการกระจายสินค้ามิได้เป็นปัญหาสำคัญสำหรับผลิตภัณฑ์ตาลโตนด แต่ปัญหาสำคัญคือการขาดแคลนวัตถุดิบ ทั้งนี้ การบริหารความเสี่ยงด้านการกระจายสินค้าเป็นกลยุทธ์ที่จะส่งเสริมให้สามารถปรับปรุงขั้นตอนการทำงาน และการจัดสรรทรัพยากรให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น

ประวัติผู้แต่ง

ธนินท์รัฐ รัตนพงศ์ภิญโญ, คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร

คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร

เอกสารอ้างอิง

กนกพัชร กอประเสริฐ และคณะ. (2562). การจัดการต้นทุนโลจิสติกส์ของมะพร้าวน้ำหอม. วารสารวิทยาลัยโลจิสติกส์และซัพพลายเชน วิทยาลัยโลจิสต์ติกส์และซัพพลายเชน มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา, 5(2), 30-38.

เจือจันทร์ ด่านสืบสกุล. (2546). ศึกษาการผลิตอาหารจากตาลโตนดของชาวบ้าน อำเภอสทิงพระจังหวัดสงขลา. (วิทยานิพนธ์สาขาวิชาไทยคดีศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย). สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.

คำนาย อภิปรัชญาสกุล. (2560). การขนส่งสินค้าในงานโลจิสต์ติกส์ (Goods Transportation in Logistics Works). กรุงเทพฯ: บริษัท โฟคัสมีเดีย แอนด์ พับลิชชิ่ง จำกัด.

คำนาย อภิปรัชญาสกุล. (2556). การบริหารเส้นทางการขนส่งสินค้า (Goods Transportation Routs Management). กรุงเทพฯ: บริษัท โฟคัสมีเดีย แอนด์ พับลิชชิ่ง จำกัด.

ชนม์ณัชชา กังวานศุภพันธ์ และ เพ็ญนฤมล จะระ. (2562). การจัดการระบบโลจิสติกส์ของวิสาหกิจชุมชน: กรณีศึกษาวิสาหกิจชุมชนข้าวหอมมะลิอินทรีย์ จังหวัดสุรินทร์. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 38(2), 22-34.

ณัฐพล บัวเปลี่ยนสี และคณะ. (2561). การจัดการห่วงโซ่อุปทานของสินค้าผักเบอร์ 8 เพื่อยกระดับศักยภาพของกลุ่มเกษตรกรในอำเภอพนมสารคาม จังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 38(4), 52-65.

ธิติมา วงศ์ชีรี และคณะ. (2561). ห่วงโซ่มูลค่าของตาลโตนด กรณีศึกษา อำเภอบ้านลาด จังหวัดเพชรบุรีปีเพาะปลูก 2560. วารสารวิทยาศาสตร์เกษตร, 49(พิเศษ), 506-510.

ปวีณา เสนาเก่า และวันชัย รัตนวงษ์. (2551). การศึกษาเปรียบเทียบรูปแบบการกระจายสินค้าระหว่างการขนส่งผ่านศูนย์กระจายสินค้ากับเอเย่นต์เพื่อวางแผนการเพิ่มประสิทธิภาพ กรณีศึกษาร้านหนังสือบริษัท วันวัน ออลล์ จากัด(มหาชน). (วิทยานิพนธ์สาขาการจัดการโลจิสติกส์ คณะบริหารธุรกิจ). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.

พัชรธิรา ศิริเลี้ยง และปารวี จารุพันธ์. (2562). การเลือกทำเลที่ตั้งเพื่อจัดตั้งศูนย์กระจายสินค้ากรณีศึกษา : บริษัทจัดส่งสินค้าอุปโภคบริโภค. (ปริญญานิพนธ์วิศวกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมโลจิสติกส์). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.

รสสุคนธ์ แย้มทองคำ และคณะ. (2561). แนวทางการพัฒนารูปแบบการจัดการตลาดสินค้าเกษตรปลอดภัยแบบมีส่วนร่วม : กรณีศึกษาจังหวัดพระนครศรีอยุธยา รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

รัตนาภรณ์ ปรีดาศักดิ์ และรัญชิดา กุฎีศร (2563). รูปแบบการบริหารต้นทุนกลุ่มแปรรูปน้ำตาลโตนดของวิสาหกิจชุมชน จังหวัดเพชรบุรี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี, 10(3), 89-97.

ละเอียด ศิลาน้อย. (2562). การใช้มาตรประมาณค่าในการศึกษาวิจัยทางสังคมศาสตร์ มนุษยศาสตร์การโรงแรม และการท่องเที่ยว. วารสารบริหารศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 8(15), 112-126.

ศิริญา ตังนฤมิตร. (2558). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับความสําเร็จของธรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. (วิทยานิพนธ์ริหารธุรกิจมหาบัณฑิต คณะวิทยาการจัดการ). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สคราญนิตย์ เล็กสุทธิ์ และพงศ์ศิริ ปิตุรัตน์เจริญกุล. (2563). การพัฒนารูปแบบการตลาดเกษตรอินทรีย์ของเครือข่ายเกษตรกรรมยั่งยืน จังหวัดลำพูน. Journal of Humanities and Social Sciences Thonburi University, 14(2), 76-87.

สมพร ประกอบชาติ และคณะ. (2559). พื้นภูมิเพชรบุรี. เพชรบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.

สุชาติ ไตรภพสกุล. (2564). หลักการตลาดเพื่อการเป็นผู้ประกอบการ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุภาพร คำเตจา และคณะ. (2562). การพัฒนาระบบการจัดการการกระจายเมล็ดกาแฟตากแห้งของตำบลแม่สลองนอก อำเภอแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย. ใน รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 6 (88-97.) กำแพงเพชร:สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.

สุวิทย์ นามบุญเรือง. (2560). การบริหารช่องทางการตลาด. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.

สุวิมล อังควานิช และนภสมน นิจรันดร์. (2556). การทำน้ำตาลโตนดในอำเภอบ้านลาด จังหวัดเพชรบุรี: การเปลี่ยนแปลงทางสังคม วัฒนธรรม การปรับตัว สู่แนวโน้มการประกอบอาชีพ. วารสารรามคำแหง ฉบับมนุษยศาสตร์, 32(1), 1-16.

สำนักงานเกษตรจังหวัดเพชรบุรี. (2561). สถิติพื้นที่เพาะปลูกและผลผลิตตาลโตนดจังหวัดเพชรบุรี. เพชรบุรี: เอกสารอัดสำเนา สำนักงานเกษตรจังหวัดเพชรบุรี.

สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2555). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 11 (พ.ศ.2555 – 2559). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สำนักนายกรัฐมนตรี.

โสภาพร กล่ำสกุล และคงขวัญ ศรีสะอาด. (2560). การประยุกต์ใช้ภูมิปัญญาสู่การพัฒนาผลิตภัณฑ์เชิงพาณิชย์ กรณีศึกษา น้ำตาลสดเมืองเพชรบุรี. วารสารวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย, 12(1), 191-213.

เอกชัย คุปตาวาทิน และคณะฯ. (2561). แนวทางการลดต้นทุนโลจิสติกส์: กรณีศึกษา เกษตรกรผู้ปลูกมันสำปะหลัง ตำบลบ้านค้อ อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 9(2), 48-74.

Cronbach, L.J. (1990). Essentials of Psychological Testing (5th Edition). New York: Harper Collins Publishers Inc.

Rattanapongpinyo T. (2017). Determinants of Survival and Thriving of SMEs in the Western Provinces of Thailand. Silpakorn University Journal of Social Sciences, Humanities, and Arts, 18(1), 259-277.

Rattanapongpinyo T. (2019). The Effect of Human Capital Development on Sustainable Organization of Thai SMEs. Silpakorn University Journal of Social Sciences, Humanities, and Arts, 19(3), 690-707.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd Edition). New York: Harper and Row Publications.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-08-08

รูปแบบการอ้างอิง

รัตนพงศ์ภิญโญ ธ. (2022). กลยุทธ์รูปแบบการกระจายสินค้าผลิตภัณฑ์ตาลโตนด จ.เพชรบุรี. Trends of Humanities and Social Sciences Research, 10(2), 292–314. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/Humanties-up/article/view/255425

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย