พระอัจฉริยภาพด้านวรรณศิลป์ของพระบาทสมเด็จ พระชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร

บทคัดย่อ

พระบาทสมเด็จพระชนกาธิเบศร  มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร  มีพระอัจฉริยภาพด้านวรรณศิลป์เป็นอย่างยิ่ง ทรงเป็นพระมหากษัตริย์นักประพันธ์ผู้ทรงสืบสานขนบกวีตามแบบอย่างสมเด็จพระบูรพมหากษัตริยาธิราชเจ้าผู้ทรงพระราชนิพนธ์วรรณคดีจำนวนมากไว้ตั้งแต่อดีตกาล อีกทั้งยังทรงแสดงพระอัจฉริยภาพในการนำเสนอสิ่งใหม่ รูปแบบใหม่ ความคิดใหม่ให้ทันสมัยเหมาะสมแก่กาลปัจจุบัน  

พระราชนิพนธ์มีหลายประเภท ประเภทความเรียง  เช่น “พระราชานุกิจรัชกาลที่ 8”   “เมื่อข้าพเจ้าจากสยามสู่สวิทเซอร์แลนด์” บทความทรงแปลมี 11 เรื่อง สารคดีชีวประวัติที่ทรงแปลมี 2 เรื่อง คือ  เรื่องคือนายอินทร์ผู้ปิดทองหลังพระและติโต  พระราชนิพนธ์ขนาดยาวคือเรื่องพระมหาชนก และเรื่องทองแดง ข้อเขียนสั้น ๆ ซึ่งเป็นพระราชนิพนธ์ใน ส.ค.ส. วันขึ้นปีใหม่ที่พระราชทานแก่ประชาชน พระราชดำรัสและพระบรมราโชวาทที่พระราชทานแก่บุคคลและคณะบุคคลในวาระโอกาสต่าง ๆ

พระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระชนกาธิเบศร  มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช  บรมนาถบพิตร  ผู้ทรงเป็น “อัครศิลปิน” จึงเป็นมรดกทางวรรณศิลป์ที่มีคุณค่าอเนกอนันต์  ข้อคิดที่ทรงแฝงไว้ในพระราชนิพนธ์ทั้งทางตรงและทางอ้อมเป็นสิ่งที่ประชาชนชาวไทยทุกคนควรน้อมนำมาเป็นหลักคิดและร่วมกันปฏิบัติตามรอยพระยุคลบาท  พร้อมทั้งสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณอันหาที่สุดมิได้