มหาตมะ คานธี: การพิสูจน์ความจริงบนเส้นทางแห่งสันติด้วยวิธีสัตยาเคราะห์

ผู้แต่ง

  • สุรชัย พุดชู คณะศึกษาศาสตร์และนวัตกรรมการศึกษา สาขาสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์
  • พระฟูตระกูล พุทฺธรกฺขิโต (หลินภู) คณะศึกษาศาสตร์ สาขาวิชาการสอนสังคมศึกษา วิทยาลัยศาสนศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ กาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยมหามงกุฎราชวิทยาลัย
  • พระฌานิพิทย์ อินฺทจารี คณะศึกษาศาสตร์ สาขาวิชาการสอนสังคมศึกษา วิทยาลัยศาสนศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ กาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยมหามงกุฎราชวิทยาลัย
  • สะอาด ภูนาสรณ์ คณะสังคมศาสตร์ สาขาวิชาการปกครอง วิทยาลัยศาสนศาสตร์เฉลิมพระเกียรติกาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยมหามงกุฎราชวิทยาลัย
  • กษิดิศ นวเสรี คณะสังคมศาสตร์ สาขาวิชาการปกครอง วิทยาลัยศาสนศาสตร์เฉลิมพระเกียรติกาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยมหามงกุฎราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

มหาตมะ, คานธี, การพิสูจน์ความจริง, สันติวิธี, สัตยาเคราะห์

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวคิดของมหาตมา คานธี ที่ใช้วิธีสัตยาเคราะห์ อันหมายถึง การยึดถือในความจริงเพื่อเรียกร้องให้เกิดสันติในสังคมอินเดีย คานธีเริ่มใช้วิธีการนี้จากการเรียกร้องความเป็นธรรมให้ชาวอินเดียที่ทำงานในแอฟริกาใต้ เมื่อกลับสู่อินเดีย เขาใช้วิธีการเดียวกันนี้เพื่อเรียกร้องความไม่เป็นธรรมให้แก่ประเทศมาตุภูมิของเขา หลักการของสัตยาเคราะห์มี 3 ประการ คือ 1) การถือว่า พระเป็นเจ้าคือสัจจะ 2) การเข้าถึงสัจจะได้ก็ด้วยการยึดหลักอหิงสา และ 3) อหิงสาจะเกิดขึ้นได้ก็ด้วยการอุทิศตนอย่างยิ่งยวด ทั้งสามประการนี้เป็นการพิสูจน์ความจริงของคานธี คือ การเข้าถึงพระเป็นเจ้า ดังนั้น การที่เขาใช้วิธีการสัตยาเคราะห์ต่อสู้กับฝ่ายตรงข้าม จึงเป็นการต่อสู้กับตนเองไปในตัว เพื่อให้ถึงสันติทั้งภายในและภายนอก ภายใน คือ การบรรลุสัจจะของตนเองอันเป็นเสมือนการเข้าถึงพระเป็นเจ้า ภายนอก คือ การบรรลุข้อเรียกร้องความเป็นธรรมแก่ชาวอินเดีย จากที่กล่าวมานี้ จึงเห็นทัศนะของคานธีทั้งขั้นหลักการและปฏิบัติการใน 3 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านปรัชญา เป็นแนวคิดทางสายกลางที่เน้นการพัฒนาศักยภาพมนุษย์ โดยเฉพาะการมุ่งเน้นให้บรรลุความเป็นอภิมนุษย์ด้วยการมีศีลธรรมแบบนาย 2) ด้านศาสนา เป็นแนวปฏิบัติที่บูรณาการหลักธรรมทุกศาสนามาปฏิบัติด้วยกันอย่างลงตัว นั่นคือ หลักอหิงสา และสามารถเข้าถึงเป้าหมายทางศาสนาได้ด้วยการมีสัจจะ 3) ด้านภาวะผู้นำ วิธีการของคานธีสามารถชักจูงประชาชนให้ปฏิบัติตามโดยสมัครใจ เขาจึงเป็นผู้นำชั้นยอดที่สามารถนำพาคนอื่นให้ไปนำพาคนต่อ ๆ ไปได้ ภาวะผู้นำของคานธีจึงสมกับสมญานามว่า มหาตมา คือ จิตวิญญาณอันยิ่งใหญ่ จากแนวทางที่คานธีได้ต่อสู้ด้วยหลักการของสัตยาเคราะห์ทั้งสามประการดังกล่าว จึงก่อให้เกิดสันติทั้งภายในและภายนอกอย่างแท้จริง

เอกสารอ้างอิง

จำนงค์ อดิวัฒนสิทธิ์. (2525). ประวัติแนวคิดทางสังคม (History of Social Thought). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์โอเดียน สโตร์.

นิโคลสัน, ไมเคิล, เขียน. วรรธนา วงษ์ฉัตร, แปล. (2540). มหาตมา คานธี นักบุญผู้ยิ่งใหญ่. กรุงเทพฯ: ดอกหญ้า.

มหาตมา คานธี, เขียน. กรุณา กุศลาสัย, แปล. (2562). ข้าพเจ้าทดลองความจริง: อัตชีวประวัติของมหาตมา คานธี (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สถานทูตอินเดีย.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม 25. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2548). พจนานุกรมศัพท์ปรัชญาอังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.

เรือรบ เมืองมั่น. (2536). มหาตมะ คานธี กับการพยายามแก้ไขปัญหาความขัดแย้งระหว่างฮินดูกับมุสลิม (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: อาศรมวัฒนธรรมไทย-ภารต.

วิทย์ วิศทเวทย์. (2547). ปรัชญาทั่วไป: มนุษย์ โลกและความหมายของชีวิต (พิมพ์ครั้งที่ 17). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์อักษรเจริญทัศน์.

ศูนย์อินเดียศึกษาแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และสำนักบริหารศิลปวัฒนธรรม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2562). นิทรรศการ “ชีวิตมหาตมาคานธี” (The Life of Mahatma Gandhi). วันที่ 2 ตุลาคม-12 พฤศจิกายน 2562 ณ นิทรรศสถาน อาคารศิลปวัฒนธรรม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. เก็บข้อมูลภาคสนาม.

สถาบันวิจัยภาษาเเละวัฒนธรรมอินเดีย มหาวิทยาลัยมหิดล ร่วมกับสถานเอกอัครราชทูตอินเดียประจำประเทศไทย. (2552). เเนวคิดเเละภูมิปัญญาของอินเดีย ครั้งที่ 1 เรื่องเเนวพระราชดำริปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวงกับเเนวคิดการพึ่งพาตนเองของมหาตมา คานธี. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ห้างหุ้นส่วนจำกัดสามลดา.

สมัคร บุราวาศ. (2544). วิชาปรัชญา (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ศยาม.

สุจิตรา อ่อนค้อม. (2548). ปรัชญาเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: บริษัทอักษราพิพัฒน์ จำกัด.

Burns, J. M. (2003). Transforming Leadership: A New Pursuit of Happiness. New York: Grove Press.

Dalton, D. (2012). Mahatma Gandhi: Nonviolent Power in Action. New York: Columbia University Press.

Encyclopedia. (2020). Maslow's Hierarchy of Needs. Retrieved 8 March 2020, From https://www.encyclopedia.com/medicine/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/maslows-hierarchy-needs.

Gandhi, M. K. (1968). written. Valji Govindji Desai, tran. Satyagraha in South Africa: The Selected Works of Mahatma Gandhi Vol. II. Ahmedabad: Jitendra T. Desai Navajivan Publishing House.

Jordens, J. T. F. (1998). Gandhi’s Religion: A Homespun Shawl. New York: St. Martin’s Press, Inc.

Lelyveld, J. (2012). Great Soul: Mahatma Gandhi and His Struggle with India. New York: Vintage Books.

Masih, Y. (1975). A Critical History of Modern Philosophy. Delhi: Motilal Banarsidass.

O'Toole, J. (2008). Notes Toward a Definition of Values-Based Leaders. The Journal of Values-Based Leadership, 1(1), 1-9.

Rajendra Prasad. (1949). Satyagraha in Champaran. Ahmedabad: Navajivan Publishing House. Stanford Encyclopedia of Philosophy. (27 February 2020). Nietzsche’s Moral and Political Philosophy. Retrieved March 8, 2020, from https://plato.stanford.edu/entries/nietzsche-moral-political/.

The Internet Encyclopedia of Philosophy. Jain Philosophy. Retrieved March 8, 2020, from https://www.iep.utm.edu/jain/.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-03-28

รูปแบบการอ้างอิง

พุดชู ส., พุทฺธรกฺขิโต (หลินภู) พ. ., อินฺทจารี พ., ภูนาสรณ์ ส., & นวเสรี ก. (2022). มหาตมะ คานธี: การพิสูจน์ความจริงบนเส้นทางแห่งสันติด้วยวิธีสัตยาเคราะห์. Trends of Humanities and Social Sciences Research, 10(1), 1–23. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/Humanties-up/article/view/240543

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ