กระบวนการสร้างสรรค์ระบำพื้นบ้านมลายูภาคใต้ คณะอัสลีมาลา
คำสำคัญ:
กระบวนการสร้างสรรค์, ระบำพื้นบ้านมลายูภาคใต้, คณะอัสลีมาลาบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากระบวนท่าเต้น องค์ประกอบ และกระบวนการสร้างสรรค์ระบำพื้นบ้านมลายูภาคใต้ คณะอัสลีมาลา โดยใช้วิธีการศึกษาจากเอกสาร การสำรวจ การสังเกตการณ์ และการสัมภาษณ์ ผลการวิจัยพบว่ากระบวนการสร้างสรรค์ระบำพื้นบ้านมลายูภาคใต้ คณะอัสลีมาลา แบ่งออกเป็น 2 รูปแบบ 6 ชุดการแสดง ดังนี้ รูปแบบการเกี้ยวพาราสี ประกอบด้วย 1) ระบำซำมาลีซำ 2) ระบำกีปัสปายง 3) ระบำตารีเลบานาเท็มบูรีน และรูปแบบการอวดลีลาท่าเต้น ประกอบด้วย 1) ระบำโยเก็ตซิตีกาเฮง 2) ระบำตารีบุหงาดูอาร์ 3) ระบำตารีลีเล็งประยุกต์ การสร้างสรรค์กระบวนท่าเต้นเกิดจากการผสมผสานนาฏศิลป์แขนงต่าง ๆ ในดินแดนแหลมมลายู ได้แก่ รองเง็ง สิละ ระบำพื้นบ้านภาคใต้ตอนล่าง นาฏศิลป์ไทย และนาฏศิลป์มาเลเซีย องค์ประกอบของการแสดงแบ่งออกเป็น 5 ส่วน คือ 1) แนวความคิด 2) ดนตรี 3) ท่าเต้น 4) เครื่องแต่งกาย 5) อุปกรณ์ประกอบการแสดง กระบวนการสร้างสรรค์มีขั้นตอนที่สำคัญทั้งหมด 3 ขั้นตอน คือ 1) ขั้นวางแผนการสร้างสรรค์ 2) ขั้นปฏิบัติการสร้างสรรค์ 3) ขั้นนำเสนอและปรับปรุงแก้ไข และจากการศึกษาพบว่าผลงานสร้างสรรค์ระบำพื้นบ้านมลายูภาคใต้ของคณะอัสลีมาลายังคงรักษาเอกลักษณ์ศิลปะการแสดงรองเง็งให้ปรากฏไว้อย่างเด่นชัด ตลอดจนยึดถือขนบธรรมเนียมและวัฒนธรรมอันดีงามของชาวมลายูให้คงอยู่ งานวิจัยฉบับนี้จัดทำขึ้นเพื่อสืบทอดศิลปวัฒนธรรมภาคใต้และศิลปะการแสดงรองเง็งให้แพร่หลายในเชิงวิชาการ สามารถเป็นแนวทางในการสร้างสรรค์ผลงานการแสดงทางด้านนาฏศิลป์ของนักเรียน นักศึกษา และบุคคลที่สนใจในศิลปะการแสดงโอกาสต่อไป
เอกสารอ้างอิง
ทัศนียา คัญทะชา ศิลปินนักเต้น คณะอัสลีมาลา สัมภาษณ์เรื่อง “ระบำพื้นบ้านมลายูภาคใต้”, วันที่ 16 มีนาคม 2559 เวลา 09.00 น.
______. ศิลปินนักเต้น คณะอัสลีมาลา สัมภาษณ์เรื่อง “รองเง็งราชสำนัก”, วันที่ 20 เมษายน2560 เวลา 14.00 น.
ปกรณ์ เลิศเสถียรชัย และพลภัทร จิตติวุฒิการ. (2554). เส้นทางสังคมวิทยา. กรุงเทพฯ: มูลนิธิเด็ก.
พจน์มาลย์ สมรรคบุตร (2538). แนวการคิดประดิษฐ์ท่ารำเซิ้ง. อุดรธานี: สำนักงานส่งเสริมวิชาการ สถาบันราชภัฏอุดรธานี.
พรทิพย์ อุศุภรัตน์. (2556). เอกสารประกอบการสอนรายวิชามานุษยวิทยาวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
สุภา วัชรสุขุม. (2542). รองเง็ง : นาฎศิลป์พื้นเมืองภาคใต้. ยะลา: ศูนย์ศิลปวัฒนธรรมวิทยาลัยครูยะลา.
สุรพล วิรุฬห์รักษ์. (2544). หลักการแสดงนาฎยศิลป์ปริทรรศน์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ผู้นิพนธ์ต้องรับผิดชอบข้อความในบทนิพนธ์ของตน มหาวิทยาลัยพะเยาไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับบทความที่ตีพิมพ์เสมอไป ผู้สนใจสามารถคัดลอก และนำไปใช้ได้ แต่จะต้องขออนุมัติเจ้าของ และได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรก่อน พร้อมกับมีการอ้างอิงและกล่าวคำขอบคุณให้ถูกต้องด้วย
The authors are themselves responsible for their contents. Signed articles may not always reflect the opinion of University of Phayao. The articles can be reproduced and reprinted, provided that permission is given by the authors and acknowledgement must be given.

