ฆราวาสธรรมที่ปรากฏในใบเซียมซีของวัดในเขตอำเภอเมืองพิษณุโลก จังหวัดพิษณุโลก

ผู้แต่ง

  • สุภาภรณ์ สุธรรมรักษ์ สาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม จังหวัดพิษณุโลก 65000
  • สุกัญญาโสภี ใจกล่ำ สาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม จังหวัดพิษณุโลก 65000

คำสำคัญ:

ฆราวาสธรรม, ใบเซียมซี, อำเภอเมืองพิษณุโลก, จังหวัดพิษณุโลก

บทคัดย่อ

การศึกษาฆราวาสธรรมที่ปรากฏในใบเซียมซีของวัดในเขตอำเภอเมืองพิษณุโลก  จังหวัดพิษณุโลกครั้งนี้ มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาเนื้อหาและฆราวาสธรรมที่ปรากฏในใบเซียมซี  และเพื่อสำรวจข้อมูลผู้เสี่ยงเซียมซีจากวัดในเขตอำเภอเมืองพิษณุโลก จังหวัดพิษณุโลก ผลการวิจัยพบว่า เนื้อหาที่ปรากฏในใบเซียมซี มีเนื้อหา 11 ด้าน ได้แก่ ด้านโชคลาภ ด้านความรักคู่ครอง ด้านสุขภาพ ด้านคดีความ ด้านญาติมิตรศัตรู ด้านหนี้สิน  ด้านคำสอนและความเชื่อ ด้านบุตรธิดา ด้านของสูญหาย ด้านการงานและด้านการเดินทาง

ส่วนหลักฆราวาสธรรมที่ปรากฏในใบเซียมซีนั้น มีการกล่าวถึงธรรมของผู้ครองเรือนด้านทมะ อันหมายถึง การข่มใจ รู้จักควบคุมจิตใจ ปรับปรุงตนให้เจริญก้าวหน้า มากที่สุด รองลงมาคือ ด้านขันติ อันหมายถึง ความอดทน ทำหน้าที่การงานด้วยความขยันหมั่นเพียรไม่ท้อถ้อย

การสำรวจข้อมูลผู้ที่เข้าไปเสี่ยงเซียมซีตามวัดต่าง ๆ ในเขตอำเภอเมืองพิษณุโลก  โดยให้ผู้ตอบแบบสอบถามเข้าไปตอบจากในกูเกิ้ล ฟอร์ม (Google Form) จำนวน 203  คน  พบว่า ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง จำนวน 125 คนและเพศชาย จำนวน 78 คน มีอายุระหว่าง 21 – 30 ปี  จำนวน 108 คน รองลงมาคือ  อายุ 31 – 40 ปี จำนวน 37 คน  อาชีพนักเรียนและนักศึกษา จำนวน 77 คน รองลงมาคือ  อาชีพพนักงานเอกชน  จำนวน 37 คน  มีสถานภาพโสด จำนวน 173 คน และสถานภาพสมรส จำนวน 53 คน โดยส่วนใหญ่ผู้ที่มาเสี่ยงใบเซียมซีจะมาเดือนละครั้ง จำนวน 173 คน แต่มีระดับความเชื่อผลที่ปรากฏในใบเซียมซีอยู่ในระดับปานกลาง จำนวน 118 คน รองลงมาคือ ระดับมาก จำนวน 61 คน ส่วนใหญ่ผู้ที่มาเสี่ยงใบเซียมซีจะมีความเชื่อในเรื่องโชคลาภ  จำนวน 53 คน  รองลงมาคือ เรื่องหน้าที่การงาน จำนวน 37 คน และผู้ที่มาเสี่ยงใบเซียมซีส่วนใหญ่คิดว่าใบเซียมซีสอนคุณธรรมเรื่องการดำรงชีวิต ความไม่ประมาท ความดี  ความอดทน  ความขยันหมั่นเพียร การควบคุมจิตใจ ฯลฯ 

เอกสารอ้างอิง

ประยงค์ อนันทวงศ์. (2525). แลหลังจีน. กรุงเทพ : รวมสาส์น, 23.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2553). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 18. นนทบุรี : โรงพิมพ์เพิ่มทรัพย์การพิมพ์, 113 – 114.

เพ็ญศรี บูรพาวิจิตรนนท์. (2539). วิเคราะห์ภาพพจน์เนื้อหาและความเชื่อจากใบเซียมซีของวัดในภาคเหนือ. วิทยานิพนธ์ กศ.ม., บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนเรศวร, พิษณุโลก, 87-100.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานพ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ : นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์, 406.

ไวกูณฐ์ สถาปนาวัตร. (2534). หนังสือเรียนโหราศาสตร์ใน 1 วัน. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์, 94 .

สุวิทย์ ภักดีราษฎร์. (2537). ศิลปวัฒนธรรมดำเนินการเสี่ยงทายเซียมซี. กรุงเทพฯ : วัฏจักรการเมือง, 57.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-06-17

รูปแบบการอ้างอิง

สุธรรมรักษ์ ส., & ใจกล่ำ ส. (2020). ฆราวาสธรรมที่ปรากฏในใบเซียมซีของวัดในเขตอำเภอเมืองพิษณุโลก จังหวัดพิษณุโลก. Trends of Humanities and Social Sciences Research, 8(1), 154–179. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/Humanties-up/article/view/216890