การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการคิดวิเคราะห์ ทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ระหว่างรูปแบบการจัดการเรียนรู้ โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (PBL) และการจัดการเรียนรู้ตามปกติ

ผู้แต่ง

  • รัญชนา ทรงไชย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎเลย จังหวัดเลย 42000
  • จุไรรัตน์ อาจแก้ว คณะวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฎเลย จังหวัดเลย 42000

คำสำคัญ:

การจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน, ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน, ความสามารถในการคิดวิเคราะห์ทางคณิตศาสตร์

บทคัดย่อ

 วัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อ 1) ศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน  และความสามารถในการคิดวิเคราะห์ทางคณิตศาสตร์ ของนักเรียนที่เรียนด้วยรูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน และการจัดการเรียนรู้ตามปกติ  2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน  และความสามารถในการคิดวิเคราะห์ทางคณิตศาสตร์  ของนักเรียนที่เรียนด้วยรูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน และการจัดการเรียนรู้ตามปกติ กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5  โรงเรียนบ้านเอราวัณ  จำนวน  2  ห้องเรียน รวม  52  คน  จากการสุ่มอย่างง่าย  เครื่องมือ  คือ  แผนการจัดการเรียนรู้  แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน  และแบบทดสอบวัดความสามารถในการคิดวิเคราะห์ทางคณิตศาสตร์  สถิติที่ใช้  ได้แก่  ค่าเฉลี่ย  ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน  สถิติที  การวิเคราะห์ความแปรปรวนพหุคูณทางเดียว  ผลการวิจัยพบว่า 

  1. นักเรียนที่ได้รับการสอนรูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน มีคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเฉลี่ย 19.12  (s  =  3.29)  และมีคะแนนความสามารถในการคิดวิเคราะห์ทางคณิตศาสตร์เฉลี่ย 13.69  (s = 1.90)  ส่วนนักเรียนที่ได้รับการสอนตามรูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามปกติ  มีคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเฉลี่ย 16.69 (s = 3.07)  และมีคะแนนความสามารถในการคิดวิเคราะห์เฉลี่ย 11.96  (s = 2.03)
  2. นักเรียนที่ได้รับการสอนรูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และความสามารถในการคิดวิเคราะห์ทางคณิตศาสตร์  สูงกว่านักเรียนที่ได้รับการจัดการเรียนรู้ตามปกติ  อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

ชัชวาล พูลสวัสดิ์. (2551). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 เรื่อง “ร้อยละ” ระหว่างการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานกับการสอนแบบปกติ โรงเรียนสาธิตแห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ โครงการศึกษาพหุภาษา ศูนย์วิจัยและพัฒนาการศึกษา จังหวัดชลบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนคณิตศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ดวงหทัย กาศวิบูลย์. (2550). การเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน(PBL). ในงานวิจัยทางการศึกษา. การวิจัยทางการศึกษา.

นงลักษณ์ ศรีบัวบาน. (2551). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ความสามารถในการคิดวิเคราะห์และเจตคติต่อวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่เรียนโดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้โดยใช้กระบวนการกลุ่มแบบ TGT และการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบปกติ เรื่อง สถิติ. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

มัณฑรา ธรรมบุศย์. (2545). การพัฒนาคุณภาพการเรียนรู้โดยใช้ PBL (Problem Based Learning). วารสารวิชาการ.

สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2556). คู่มือการใช้หลักสูตรกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6.

สุวิทย์ มูลคำ. (2547). วิธีการจัดการเรียนรู้ : เพื่อพัฒนากระบวนการคิด. กรุงเทพมหานคร : ภาพพิมพ์.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2551). การจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงศึกษาธิการ.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2019-08-23

รูปแบบการอ้างอิง

ทรงไชย ร., & อาจแก้ว จ. (2019). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการคิดวิเคราะห์ ทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ระหว่างรูปแบบการจัดการเรียนรู้ โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (PBL) และการจัดการเรียนรู้ตามปกติ. Trends of Humanities and Social Sciences Research, 7(2), 24–41. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/Humanties-up/article/view/209798

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย