ปัญหาและผลกระทบของการลักลอบขนผู้โยกย้ายถิ่นฐานในเขตต่อเนื่องของประเทศไทย

ผู้แต่ง

  • วัฒนัน พรเลิศพงศ์ สาขากฎหมายเพื่อการบริหาร คณะนิติศาสตร์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์

คำสำคัญ:

การลักลอบขน, ผู้โยกย้ายถิ่นฐาน, เขตต่อเนื่อง

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มุ่งศึกษาสถานการณ์ในปัญหาการลักลอบขนผู้โยกย้ายถิ่นฐาน ขอบเขตการให้อำนาจและการบังคับใช้กฎหมายในเขตต่อเนื่องของประเทศไทยและประเทศเพื่อนบ้าน เพื่อหาแนวปฏิบัติที่เหมาะสมต่อประเทศไทย จากการศึกษาพบว่า ปัญหาและผลกระทบของการลักลอบขนผู้โยกย้ายถิ่นฐานในเขตต่อเนื่องของประเทศไทย เกิดจากกฎหมายภายในยังขาดความชัดเจน และความกำกวมในข้อ 33 ของอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยกฎหมายทะเล ค.ศ. 1982 ส่งผลให้ประเทศไทยไม่สามารถแก้ไขปัญหาและผลกระทบดังกล่าวได้ จึงเป็นความจำเป็นที่ประเทศไทยต้องเร่งแก้ไขปัญหาดังกล่าวเพื่อรักษาผลประโยชน์แห่งชาติ

ผู้เขียนมีความเห็นว่า ต้องสร้างกฎเกณฑ์ มาตรการ หรือกฎหมายบังคับใช้ในเขตต่อเนื่องเป็นการเฉพาะหรือแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายที่เกี่ยวข้องใน 4 เรื่อง ได้แก่ การศุลกากร การคลัง การเข้าเมือง และการสุขาภิบาล ให้ครอบคลุมบริเวณเขตต่อเนื่อง โดยเฉพาะการเข้าเมืองซึ่งมีความเกี่ยวข้องโดยตรงกับปัญหาการลักลอบขนผู้โยกย้ายถิ่นฐาน นอกจากนี้ การตีความข้อ 33 เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อประเทศไทย ควรใช้แนวปฏิบัติของนานาชาติในแนวทางที่ 3 คือ การกำหนดให้การกระทำว่าด้วยการศุลกากร การคลัง การเข้าเมือง และการสุขาภิบาล สามารถป้องกันและลงโทษสำหรับผู้ฝ่าฝืนการป้องกันในเขตต่อเนื่องได้ ซึ่งมีความสอดคล้องกับข้อ 33 มากที่สุด ตลอดจนสอดคล้องกับเจตนารมณ์ของการมีเขตต่อเนื่องในการเป็นพื้นที่กันชนและตรวจสอบ จึงจะสามารถแก้ไขปัญหาและผลกระทบของการลักลอบขนผู้โยกย้ายถิ่นฐานในเขตต่อเนื่องของประเทศไทยได้อย่างมีประสิทธิภาพ

เอกสารอ้างอิง

กุศล สุนธรธาดา. (2540). กระบวนการจ้างแรงงานข้ามชาติที่ลักลอบเข้าเมืองและความคิดเห็นของภาครัฐและเอกชนที่เกี่ยวข้อง. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.

เกริกเกรียงไกร ภิญโญดม. (2554). กระบวนการลักลอบเข้าเมืองของคนต่างด้าวตามแนวชายแดน จังหวัดหนองคาย. (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ขอนแก่น: วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

เกียรติพร อำไพ. (2540). ปัญหาการออกและการบังคับใช้กฎหมายในเขตต่อเนื่องของประเทศไทย ศึกษากรณีน้ำมันเถื่อน. (วิทยานิพนธ์ปริญญานิติศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

จิตติ ติงศภัทิย์. (2525). กฎหมายอาญาภาค 1. กรุงเทพฯ: สำนักอบรมศึกษากฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา.

บุญชัย มรินทร์พงษ์. (2556). ผู้อพยพทางเรือ: ภารกิจของทหารเรือกับปัญหาสิทธิมนุษยชน. วิทยาลัยรัฐธรรมนูญ สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ.

พรภพ อ่วมพิทยา. (2533). หลักกฎหมายระหว่างประเทศว่าด้วยเขตต่อเนื่อง: วิเคราะห์ปัญหาเขตอำนาจของรัฐชายฝั่ง. (ปริญญานิติศาสตร์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ภุชงค์ ประดิษฐธีระ. (2555). การเข้าเป็นภาคี UNCLOS 1982 ของไทย. นาวิกศาสตร์,95(2), 22 - 25.

สถาบันวิจัยเพื่อพัฒนาประเทศไทย. (2550). โครงการศึกษาความต้องการแรงงานที่แท้จริง และการบริหารจัดการแรงงานต่างด้าวในภาคเกษตร ประมง กิจการต่อเนื่องจากประมง และก่อสร้าง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

United nations office on drugs and crime (UNODC). (2000). Protocol Against The Smuggling of Mogrants by Land, Sea and Air, Supplementing The United Nations Convention Aginst Transnational Organized Crime. Retrieved February 24, 2018, from https://www.unodc.org/documents/middleeastandnorthafrica/smuggling-migrants/SoM_Protocol_English.pdf

United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC). (n.d.). Smuggling of migrants. Retrieved January 10, 2019, from https://www.unodc.org/southeastasiaandpacific/en/what-we-do/toc/smuggling-of-migrants.html

United Nations. (1982). United Nations Convention on the Law of the Sea. Retrieved June 3, 2017, from https://www.un.org/Depts/los/convention_agreements/texts/unclos/unclos_e.pdf

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-06-17

รูปแบบการอ้างอิง

พรเลิศพงศ์ ว. (2020). ปัญหาและผลกระทบของการลักลอบขนผู้โยกย้ายถิ่นฐานในเขตต่อเนื่องของประเทศไทย. Trends of Humanities and Social Sciences Research, 8(1), 299–316. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/Humanties-up/article/view/207900