ภาวะผู้นำเชิงแบบอำนาจบารมีของนายกเทศมนตรี เทศบาลตำบล ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี
คำสำคัญ:
ภาวะผู้นำแบบอำนาจบารมี, เทศบาลตำบลบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาภาวะผู้นำเชิงอำนาจบารมีของนายกเทศมนตรีเทศบาลตำบลในเขตอำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี (2) เพื่อเปรียบเทียบภาวะผู้นำเชิงอำนาจบารมีของนายกเทศมนตรีเทศบาลตำบลในเขตอำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี จำแนกตามสถานภาพส่วนบุคคล (3) นำเสนอแนวทางในการพัฒนาเชิงอำนาจบารมีของนายกเทศมนตรีเทศบาลตำบล ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ คณะผู้บริหาร และบุคลากร สังกัดเทศบาลตำบลในเขตอำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี จำนวน 247 คน ได้มาจากการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย เครื่องมือที่ใช้ คือแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการวิเคราะห์เปรียบเทียบเชิงซ้อน (Multiple Comparison) โดยใช้วิธีการทดสอบจะทำการตรวจสอบความแตกต่างรายคู่ด้วยวิธีของเชฟเฟ่ (Scheffe)
ผลการวิจัยพบว่า 1) ภาวะผู้นำเชิงอำนาจบารมีของนายกเทศมนตรีเทศบาลตำบลในเขตอำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี โดยรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก 2) การเปรียบเทียบภาวะผู้นำเชิงอำนาจบารมีของนายกเทศมนตรีเทศบาลตำบลในเขตอำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี จำแนกตามสถานภาพส่วนบุคคล โดยรวมและรายด้าน ไม่แตกต่างกัน 3) การพัฒนาเชิงอำนาจบารมีของนายกเทศมนตรีเทศบาลตำบล ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี พบว่าโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ได้แก่ ด้านการใช้อำนาจส่วนบุคคล รองลงมาคือ ด้านการสื่อสารด้วยความมั่นใจด้านการใช้กลยุทธวิธีทุกรูปแบบ ด้านการเปลี่ยนความยึดติดของผู้ตาม ด้านการประเมินสถานการณ์รอบข้างตลอดเวลา ด้านวิสัยทัศน์กว้างไกล และด้านความกล้าเสี่ยง ตามลำดับ
เอกสารอ้างอิง
รัตติกรณ์ จงวิศาล. (2556). ภาวะผู้นํา:ทฤษฎีการวิจัยและแนวทางสู่การพัฒนา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2546). แนวคิดการบริหารภาครัฐแนวใหม่. กรุงเทพฯ: ทิพย์วิสุทธิ์.
พรสมบัติ ศรีไสย. (2555). โมเดลสมการโครงสร้างภาวะผู้นำเชิงศรัทธาบารมีของผู้บริหาร สถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ศักดิ์ไทย สุรกิจบวร. (2549). ภาวะผู้นำของผู้บริหารมืออาชีพ. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ศิริ เจริญวัย. (2540). ภาวะผู้นำ. นครราชสีมา: ภาควิชาพื้นฐานการศึกษา คณะครุศาสตร์ สถาบันราชภัฎนครราชสีมา.
สถาบันพระปกเกล้า. (2545). การกระจายอำนาจและการปกครองท้องถิ่นไทยในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: ธรรมศาสตร์.
โกวิทย์ พวงงาม. (2552). การปกครองท้องถิ่นไทย: หลักการและมิติใหม่ในอนาคต. พิมพ์ครั้งที่ 7 ปรับปรุงใหม่. กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
Boyatzis, R. E. (1982a). Competence at work. In A. Stewart (ed.), Motivation and society. San Francisso: Jossey-bass.
Bass, B.M. (1985). Leadership and performance beyond expectation. New York: Free Press
Burns, J. M. (1978). Leadership. New York: Harper Row
Conger Jay A., & Rabindra N. Kanungo. (1987). Charismatic Leadership in Organizations. New Jersey: Prentice – Hall.
Comrey, A. L., & Lee, H. B. (1992). A first course in factor analysis. Hillsdale, New Jersey: Erlbaum Associate.
Dales, M & Hes, k. (1995). Creating training miracles. Sydney: Prentice Hall.
Hair, J. F., Aderson, R. E., Tatham, R. L., & Black, W. C. (1998). Multivariable data analysis. 4th ed. Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.
Sosik,J.J.,Jung, D.I, Berson,Y.,Dionne,D.D.,& Jaussi, K.S. (2004). The dream weavers: Strategy-Forcused leadership in technology-driven organiztion. Greenwich,CT:Information Age Pubishing,
Vroom, V. H., & Yetton, P. W. (1973). Leadership and decision-making. Pittsburgh: University of Pittsburgh Press.
Wit, D. (1967). A comparative survey of local govt. and administration. Bangkok: Kurusapha Press.
Yukl. G. A. (1998). Leadership in organizations. Englewood Cliffs. New Jersey: Prentice-Hall.
Yukl. G. A. 1989. Leadership in organizations. Englewood Cliffs. New Jersey: Prentice-Hall.
_____.1998. Leadership in organizations. Englewood Cliffs. New Jersey: 197 Prentice-Hall
Zwell, M. (2000). Creating a culture of competence. New York: John Wiley and Sons.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ผู้นิพนธ์ต้องรับผิดชอบข้อความในบทนิพนธ์ของตน มหาวิทยาลัยพะเยาไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับบทความที่ตีพิมพ์เสมอไป ผู้สนใจสามารถคัดลอก และนำไปใช้ได้ แต่จะต้องขออนุมัติเจ้าของ และได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรก่อน พร้อมกับมีการอ้างอิงและกล่าวคำขอบคุณให้ถูกต้องด้วย
The authors are themselves responsible for their contents. Signed articles may not always reflect the opinion of University of Phayao. The articles can be reproduced and reprinted, provided that permission is given by the authors and acknowledgement must be given.
