การเปรียบเทียบกระบวนการสอน 5 ขั้นตอน กับกระบวนการสอน 11 ขั้นตอน ที่มีต่อทักษะการออกตัวของการวิ่งระยะสั้น ในนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนละหานทรายรัชดาภิเษก
คำสำคัญ:
กระบวนการสอน 5 ขั้นตอน, กระบวนการสอน 11 ขั้นตอน, การออกตัว, วิ่งระยะสั้นบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ก่อนเรียนและหลังเรียน เรื่องทักษะการออกตัวในกีฬากรีฑาประเภทลู่ ระยะสั้น 2) เพื่อเปรียบเทียบผลของกระบวนการสอน 5 ขั้นตอนกับการกระบวนการสอน 11 ขั้นตอน ที่มีต่อทักษะการออกตัวของการวิ่งระยะสั้น ในนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนละหานทรายรัชดาภิเษก กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2/6 และ 2/7 โรงเรียนละหานทราย รัชดาภิเษก อำเภอละหานทราย จังหวัดบุรีรัมย์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาบุรีรัมย์ เขต 3 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2561 จำนวน 74 คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1.แผนการจัดการเรียนรู้เนื้อหา 2. แผนการจัดการเรียนรู้กระบวนการสอน 5 ขั้น 3. แผนการจัดการเรียนรู้กระบวนการสอน 11 ขั้น เรื่องทักษะการออกตัวของกีฬากรีฑาประเภทลู่ ระยะสั้น ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 จำนวน 3 แผน 4. แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนแบบปรนัย จำนวน 10 ข้อ 5. แบบประเมินทักษะการปฏิบัติ (Rating Scale) 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test (Dependent sample) และ t-test (Independent sample)
ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ นักเรียนที่เรียนโดยใช้กระบวนการสอน 11 ขั้นตอน และนักเรียนที่เรียนโดยใช้กระบวนการสอน 5 ขั้นตอน มีค่าเฉลี่ยของคะแนนหลังเรียนมากกว่าค่าเฉลี่ยของคะแนนก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ผลการเปรียบเทียบกระบวนการสอนของนักเรียนที่เรียนโดยใช้กระบวนการสอน 11 ขั้นตอน มีค่าเฉลี่ยของคะแนนหลังเรียนมากกว่านักเรียนที่เรียนโดยใช้กระบวนการสอน 5 ขั้นตอน อย่างไรก็ตามผลการทดสอบทฤษฎีและปฏิบัติระหว่างเพศไม่มีความแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
ดังนั้น การสอนด้วยกระบวนการสอน 11 ขั้นตอน จึงมีประสิทธิภาพต่อการสอนทักษะการออกตัวในกีฬากรีฑา มากกว่าการสอนด้วยกระบวนการสอน 5 ขั้นตอน ซึ่งจะเป็นแนวทางในการพัฒนารูปแบบการสอนทางพลศึกษาต่อไป
เอกสารอ้างอิง
กรมพลศึกษา. (2551). T Lincense 2018 (การสอน 11 ขั้นตอน). กรุงเทพฯ : กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
กระทรวงศึกษาธิการ. (ม.ป.ป.). สุขศึกษาและพลศึกษา. กรุงเทพฯ : องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
ตัวชี้วัดและสาระสุขศึกษาพลศึกษา. (2551). มาตรฐานการเรียนรู้และตัวชี้วัด กลุ่มสาระการเรียนรู้สุขศึกษาและพลศึกษาพุทธศักราช. กรุงเทพฯ : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
_____. (2546). การจัดสาระการเรียนรู้ กลุ่มสาระการเรียนรู้สุขศึกษาและพลศึกษา. กรุงเทพฯ : ครุสภาลาดพร้าว.
_____. (2546). ผังมโนทัศน์และการเรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้สุขศึกษาและพลศึกษา. กรุงเทพฯ : ครุสภาลาดพร้าว.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551.กรุงเทพฯ : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กาญจนา วัฒนายุ. (2544). การวิจัยในชั้นเรียน. กรุงเทพฯ : กระทรวงศึกษาธิการ.
กิติมา ปรีดีดิลก. (2529). ทฤษฎีการบริหารองค์การ. กรุงเทพฯ : ชนะการพิมพ์.
ขันธชัย มหาโพธิ์. (2535). รายงานการวิจัยเรื่องการเปรียบเทียบผลการเขียนสะกดคำของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ในสังกัดสำนักงานการประถมศึกษาอำเภอ จังหวัดอุดรธานี โดยใช้แบบฝึกการเขียนสะกดคำกับเขียนตามคำบอก. อุดรธานี: หน่วยศึกษานิเทศก์ สำนักงานการประถมศึกษาอำเภอ จังหวัดอุดรธานี.
จุฬารัตน์ วงศ์ศรีนาค. (2537). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเขียนสะกดคำยากโดยการใช้แบบฝึกทักษะ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ ศศ.ม. สาขาวิชาหลักสูตรและการนิเทศ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชัยสิทธิ์ สุริยจันทร์, เพิ่มศักดิ์ สุริยจันทร์, และวัฒนา สุริยจันทร์. (2525). กรีฑา. มปท. วิทยาลัย.
ชุมพล ปานเกตุ. (2531). การฝึกสอนกรีฑา เบื้องต้น. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.
ธีระพัฒน์ ฤทธิ์ทอง. (2544). 30 รูปแบบการจัดกิจกรรมโดยยึดผู้เรียนเป็นสำคัญ. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : เจริญดีการพิมพ์. พลศึกษาจังหวัดเชียงใหม่.
นิยม ทิพจักร. (2540). การสร้างแผนการสอนที่เน้นทักษะกระบวนการวิชาสังคม (ส 503) เรื่องอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ตามหลักสูตรมัธยมศึกษาตอนต้น พุทธศักราช 2551 (ฉบับปรับปรุง พ.ศ.2553). วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
พิน คงพูล. (2529). ความพึงพอใจที่มีต่อบทบาทหน้าที่ความรับผิดชอบของคณะกรรมการการประถมศึกษาจังหวัดใน 14 จังหวัดภาคใต้. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนคริทร
วิโรฒ.
รุจิร์ ภู่. (2545). การเขียนแผนการจัดการเรียนรู้ : Daily Lesson Planning. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : บุ๊ค พอยส์.
วัฒนาพร ระงับทุกข์. (2545). แผนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : แอล ที เพรส.
ศลใจ วิบูลกิจ. (2544). ความสัมพันธ์ระหว่างเทคนิคการประสานงานของศึกษาธิการอำเภอกับความพึงพอใจของเจ้าหน้าที่ในสำนักงานศึกษาธิการอำเภอ เขตศึกษา 3. ปริญญานิพนธ์. มหาวิทยาลัยศรีนคริทรวิโรฒประสานมิตร.
ศุภสิริ โสมาเกตุ. (2544). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ในการเรียนและความพึงพอใจในการเรียนภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ระหว่างการเรียนรู้โดยโครงงานกับการเรียนรู้ตามคู่มือครู. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. (หลักสูตรและการสอน). มหาสารคาม : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สมคิด ศรีเมฆ. (2553). การสร้างแบบประเมินค่าทักษะการวิ่ง 100 เมตร สำหรับนักศึกษา สถาบันการพลศึกษาวิทยาเขตกรุงเทพ. วิทยานิพนธ์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สมชัย ไชยสกุล. (2526). แบบฝึกทักษะการอ่านอักษรย่อจากหนังสือพิมพ์ไทยรัฐสำหรับนักศึกษาจีนวิชาเอกภาษาไทยชั้นปีที่ 3 มหาวิทยาลัยชนชาติกวางสี. วิทยานิพนธ์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สวัสดิ์ ทรัพย์จำนง. (2524). กรีฑา. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.
สุนันทา สุนทรประเสริฐ. (2544). การผลิตนวัตกรรมการเรียนการสอน การสร้างแบบฝึก. ชัยนาท : ชมรมพัฒนาความรู้ด้านระเบียบกฎหมาย.
สุพล วังสินธุ์. (2543). การเรียนรู้แบบร่วมมือร่วมใจ. วารสารวิชาการ. 3(4) : 9 – 13.
อนุกูล นิยมถิ่น และ โรจพล บูรณรักษ์. (2557). การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ว่ายน้ำโดยใช้รูปแบบการสอนพลศึกษา 5 ขั้นและรูปแบบการสอนสมองเป็นฐานที่มีผลต่อทักษะการสร้างความคุ้นเคยกับน้ำ ท่าปลาดาว ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2. วารสารวิจัย มส. (บศ.). 2(3) (2014) 25-30.
อนงค์ศิริ วิชาลัย. (2536). เสริมความรู้ภาษาไทยระดับประถมศึกษา จังหวัดพะเยา. สำนักงานการประถมศึกษา จังหวัดพะเยา.
อุทัย สงวนพงศ์. (2533). สนุกกับกรีฑา. กรุงเทพฯ : บริษัทพัฒนาคุณภาพวิชาการ (พว.).
เอกรินทร์ สี่มหาศาล. (2545). กระบวนการวัดและประเมินผลตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : บุ๊ค พอยส์.
Allard RW. (1996). Fornulas and tables to facilitate the calculation of recombination values in heredity. Hilgardia 24.
Liu JD. (2017). Factor Structure and Measurement Invariance of the Need-Supportive Teaching Style Scale for Physical Education. www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28592204.
Maslow, Abraham. (1970). Motivation and Personnality. New York: Harper and Row.
Morgan. (2008). Physical education in secondary schools located in low-income communities: Physical activity levels, lesson context and teacher interaction. www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25559053.
Sallis. (2001). Long-term effects of a physical education curriculum and staff development program: SPARK. www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9421.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ผู้นิพนธ์ต้องรับผิดชอบข้อความในบทนิพนธ์ของตน มหาวิทยาลัยพะเยาไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับบทความที่ตีพิมพ์เสมอไป ผู้สนใจสามารถคัดลอก และนำไปใช้ได้ แต่จะต้องขออนุมัติเจ้าของ และได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรก่อน พร้อมกับมีการอ้างอิงและกล่าวคำขอบคุณให้ถูกต้องด้วย
The authors are themselves responsible for their contents. Signed articles may not always reflect the opinion of University of Phayao. The articles can be reproduced and reprinted, provided that permission is given by the authors and acknowledgement must be given.
