The Physical Distribution Strategy of Palm Sugar Products in Phetchaburi Province
Keywords:
distribution strategy, palm sugar products, Phetchaburi ProvinceAbstract
This research was a quantitative and qualitative form and purposed to study the physical distribution strategy of Palm Sugar Products in Phetchaburi Province. Data collecting were questionnaires from 350 samples of local Palm Sugar products entrepreneurs in selective areas by convenient sampling method together with interviewing 25 informant persons, including; local government officers, related people and representative of the community enterprise groups. Data was analysed and shown in the forms of mean, standard deviation, and percentage. And research hypothesis assumption was tested by ANOVA and Multiple regression analysis. Moreover, for qualitative research, the researcher used content analysis method from key informants’ data.
Research finding showed that 1. The product distribution form that appropriate and consistent with the physical distribution strategy of Palm Sugar products was Selective Distribution. 2. In each form of product distribution, it had low cost of transportation owing to almost were direct sales and dispensed in short time. 3. The entrepreneur could not develop and apply the same product distribution way to another closed-up agricultural product. And 4. Cost of product distribution was not a vital problem for Palm Sugar products but a supply shortage was more serious one. By risk management in the Physical Distribution Strategy, it supported to work improvement and made more efficacy in resource allocations.
References
กนกพัชร กอประเสริฐ และคณะ. (2562). การจัดการต้นทุนโลจิสติกส์ของมะพร้าวน้ำหอม. วารสารวิทยาลัยโลจิสติกส์และซัพพลายเชน วิทยาลัยโลจิสต์ติกส์และซัพพลายเชน มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา, 5(2), 30-38.
เจือจันทร์ ด่านสืบสกุล. (2546). ศึกษาการผลิตอาหารจากตาลโตนดของชาวบ้าน อำเภอสทิงพระจังหวัดสงขลา. (วิทยานิพนธ์สาขาวิชาไทยคดีศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย). สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.
คำนาย อภิปรัชญาสกุล. (2560). การขนส่งสินค้าในงานโลจิสต์ติกส์ (Goods Transportation in Logistics Works). กรุงเทพฯ: บริษัท โฟคัสมีเดีย แอนด์ พับลิชชิ่ง จำกัด.
คำนาย อภิปรัชญาสกุล. (2556). การบริหารเส้นทางการขนส่งสินค้า (Goods Transportation Routs Management). กรุงเทพฯ: บริษัท โฟคัสมีเดีย แอนด์ พับลิชชิ่ง จำกัด.
ชนม์ณัชชา กังวานศุภพันธ์ และ เพ็ญนฤมล จะระ. (2562). การจัดการระบบโลจิสติกส์ของวิสาหกิจชุมชน: กรณีศึกษาวิสาหกิจชุมชนข้าวหอมมะลิอินทรีย์ จังหวัดสุรินทร์. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 38(2), 22-34.
ณัฐพล บัวเปลี่ยนสี และคณะ. (2561). การจัดการห่วงโซ่อุปทานของสินค้าผักเบอร์ 8 เพื่อยกระดับศักยภาพของกลุ่มเกษตรกรในอำเภอพนมสารคาม จังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 38(4), 52-65.
ธิติมา วงศ์ชีรี และคณะ. (2561). ห่วงโซ่มูลค่าของตาลโตนด กรณีศึกษา อำเภอบ้านลาด จังหวัดเพชรบุรีปีเพาะปลูก 2560. วารสารวิทยาศาสตร์เกษตร, 49(พิเศษ), 506-510.
ปวีณา เสนาเก่า และวันชัย รัตนวงษ์. (2551). การศึกษาเปรียบเทียบรูปแบบการกระจายสินค้าระหว่างการขนส่งผ่านศูนย์กระจายสินค้ากับเอเย่นต์เพื่อวางแผนการเพิ่มประสิทธิภาพ กรณีศึกษาร้านหนังสือบริษัท วันวัน ออลล์ จากัด(มหาชน). (วิทยานิพนธ์สาขาการจัดการโลจิสติกส์ คณะบริหารธุรกิจ). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
พัชรธิรา ศิริเลี้ยง และปารวี จารุพันธ์. (2562). การเลือกทำเลที่ตั้งเพื่อจัดตั้งศูนย์กระจายสินค้ากรณีศึกษา : บริษัทจัดส่งสินค้าอุปโภคบริโภค. (ปริญญานิพนธ์วิศวกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมโลจิสติกส์). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
รสสุคนธ์ แย้มทองคำ และคณะ. (2561). แนวทางการพัฒนารูปแบบการจัดการตลาดสินค้าเกษตรปลอดภัยแบบมีส่วนร่วม : กรณีศึกษาจังหวัดพระนครศรีอยุธยา รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
รัตนาภรณ์ ปรีดาศักดิ์ และรัญชิดา กุฎีศร (2563). รูปแบบการบริหารต้นทุนกลุ่มแปรรูปน้ำตาลโตนดของวิสาหกิจชุมชน จังหวัดเพชรบุรี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี, 10(3), 89-97.
ละเอียด ศิลาน้อย. (2562). การใช้มาตรประมาณค่าในการศึกษาวิจัยทางสังคมศาสตร์ มนุษยศาสตร์การโรงแรม และการท่องเที่ยว. วารสารบริหารศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 8(15), 112-126.
ศิริญา ตังนฤมิตร. (2558). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับความสําเร็จของธรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. (วิทยานิพนธ์ริหารธุรกิจมหาบัณฑิต คณะวิทยาการจัดการ). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สคราญนิตย์ เล็กสุทธิ์ และพงศ์ศิริ ปิตุรัตน์เจริญกุล. (2563). การพัฒนารูปแบบการตลาดเกษตรอินทรีย์ของเครือข่ายเกษตรกรรมยั่งยืน จังหวัดลำพูน. Journal of Humanities and Social Sciences Thonburi University, 14(2), 76-87.
สมพร ประกอบชาติ และคณะ. (2559). พื้นภูมิเพชรบุรี. เพชรบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
สุชาติ ไตรภพสกุล. (2564). หลักการตลาดเพื่อการเป็นผู้ประกอบการ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุภาพร คำเตจา และคณะ. (2562). การพัฒนาระบบการจัดการการกระจายเมล็ดกาแฟตากแห้งของตำบลแม่สลองนอก อำเภอแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย. ใน รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 6 (88-97.) กำแพงเพชร:สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
สุวิทย์ นามบุญเรือง. (2560). การบริหารช่องทางการตลาด. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
สุวิมล อังควานิช และนภสมน นิจรันดร์. (2556). การทำน้ำตาลโตนดในอำเภอบ้านลาด จังหวัดเพชรบุรี: การเปลี่ยนแปลงทางสังคม วัฒนธรรม การปรับตัว สู่แนวโน้มการประกอบอาชีพ. วารสารรามคำแหง ฉบับมนุษยศาสตร์, 32(1), 1-16.
สำนักงานเกษตรจังหวัดเพชรบุรี. (2561). สถิติพื้นที่เพาะปลูกและผลผลิตตาลโตนดจังหวัดเพชรบุรี. เพชรบุรี: เอกสารอัดสำเนา สำนักงานเกษตรจังหวัดเพชรบุรี.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2555). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 11 (พ.ศ.2555 – 2559). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สำนักนายกรัฐมนตรี.
โสภาพร กล่ำสกุล และคงขวัญ ศรีสะอาด. (2560). การประยุกต์ใช้ภูมิปัญญาสู่การพัฒนาผลิตภัณฑ์เชิงพาณิชย์ กรณีศึกษา น้ำตาลสดเมืองเพชรบุรี. วารสารวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย, 12(1), 191-213.
เอกชัย คุปตาวาทิน และคณะฯ. (2561). แนวทางการลดต้นทุนโลจิสติกส์: กรณีศึกษา เกษตรกรผู้ปลูกมันสำปะหลัง ตำบลบ้านค้อ อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 9(2), 48-74.
Cronbach, L.J. (1990). Essentials of Psychological Testing (5th Edition). New York: Harper Collins Publishers Inc.
Rattanapongpinyo T. (2017). Determinants of Survival and Thriving of SMEs in the Western Provinces of Thailand. Silpakorn University Journal of Social Sciences, Humanities, and Arts, 18(1), 259-277.
Rattanapongpinyo T. (2019). The Effect of Human Capital Development on Sustainable Organization of Thai SMEs. Silpakorn University Journal of Social Sciences, Humanities, and Arts, 19(3), 690-707.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd Edition). New York: Harper and Row Publications.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2021 Phayao University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้นิพนธ์ต้องรับผิดชอบข้อความในบทนิพนธ์ของตน มหาวิทยาลัยพะเยาไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับบทความที่ตีพิมพ์เสมอไป ผู้สนใจสามารถคัดลอก และนำไปใช้ได้ แต่จะต้องขออนุมัติเจ้าของ และได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรก่อน พร้อมกับมีการอ้างอิงและกล่าวคำขอบคุณให้ถูกต้องด้วย
The authors are themselves responsible for their contents. Signed articles may not always reflect the opinion of University of Phayao. The articles can be reproduced and reprinted, provided that permission is given by the authors and acknowledgement must be given.
