A Model of Professional Learning Community by Using Bilingual Folktales of a Group of Muang Phayao 1 Thai and English Teachers in a Primary Level
Keywords:
Model, Professional Learning Community, Bilingual FolktalesAbstract
Professional learning community (PLC) becomes an approach to develop teachers’ profession and students. This research article aims to present PLC model by using folktales. This research was a qualitative research using a case study of 6 school principals and 12 teachers called “a group of Muang Phayao 1”. An observation, a semi-structured interview and an assessment visit’s field note were employed to collect data. The data were analyzed by content analysis. The results reveal that the integration of PLC model and folktales improved both teacher professional development and language learners. Some teachers portrayed their PLC concepts and behaviors in their practices incredibly. This research also highlights that the PLC model should be implemented in other school contexts in cooperation with university networks and the project of U-School mentoring system under the Office of the Higher Education Commission (OHEC). In the aspect of a long-term process and its sustainability, school principals and the directors of Phayao Primary Educational Service Area Offices should include the model implementation in their action plans and systematically put into practices.
References
จิตรแก้ว พงษ์ไชย และเพ็ญวรา ชูประวัติ. (2562). กรอบแนวคิดกระบวนการพัฒนาชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพด้านสะเต็มศึกษา. OJE, 14(2), 1-11.
จุรีรัตน์ เสนาะกรรณ. (2562). กระบวนการชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ (PLC) ในการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบ Active Learning เพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในยุคประเทศไทย 4.0. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 30(1), 12-23.
ณัฐธยาน์ ยิ่งยงค์. (2553). ผลการเล่านิทานพื้นบ้านจังหวัดสุโขทัยประกอบภาพที่มีต่อพัฒนาการด้านการพูดของเด็กปฐมวัย. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาการศึกษาปฐมวัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ณิรดา เวชชาลักษณ์. (2559). การบริหารจัดการชั้นเรียนเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ในศตวรรษ์ที่ 21. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 13(61), 11 - 20.
เดือนฉาย จินดา และดารินทร อินทับทิม. (2559). การพัฒนาแบบฝึกเสริมทักษะการอ่านภาษาอังกฤษที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับท้องถิ่นบ้านถ้ำ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนถ้ำปินวิทยาคม จังหวัดพะเยา. ประชุมวิชาการระดับชาติเครือข่ายความร่วมมือวิชาการ-วิจัยสายมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ครั้งที่ 9 พลังมนุษยศาสตร์ พลังสังคมศาสตร์ พลังแห่งความสุขที่ยั่งยืน. พิษณุโลก: โรงแรมท็อปแลนด์ พิษณุโลก.
นวรัตน์ ไวชมภู และสุจิตรา วรจิตร. (2560). การเปลี่ยนแปลงสู่ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพในศตวรรษที่ 21 ของอาจารย์พยาบาล. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 4(1), 265 – 279.
นิหัสลัง เจะยามา. (2554). ผลการใช้นิทานพื้นบ้านมุสลิมเป็นบทเรียนเสริมเพื่อพัฒนาทักษะการอ่านของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต การสอนภาษาไทย). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เบญจลักษณ์ บัวภิบาล. (2547). การพัฒนาเหตุผลเชิงจริธรรมของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้นิทานพื้นบ้านภาคเหนือ. (การค้นคว้าแบบอิสระ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต ประถมศึกษา). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ปราณี อ่อนศรี. (2558). บทบาทผู้สอนต่อทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. วารสารพยาบาลทหารบก, 16(3), 8-13.
ผณินทรา ธีรานนท์, ดารินทร อินทับทิม, คมกฤช ตาชม และเบญจพร เทพสีหนู. (2564). โมเดลนิทานเพื่อสอนภาษาอังกฤษผ่านการบูรณาการการบริหารโครงการและการทำวิจัย: จากทฤษฏีสู่การปฏิบัติ. วารสารพัฒนาการเรียนการสอน มหาวิทยาลัยรังสิต, 15(1), 138–150.
ผณินทรา ธีรานนท์, ธีรนุช อนุฤทธิ์, จิตรลดา ศรีสุนทรไท และดารินทร อินทับทิม. (2560). คู่มือการจัดการความรู้ เรื่อง การใช้นวัตกรรมนิทานสำหรับฝึกออกเสียงภาษาไทย (พิมพ์ครั้งที่ 1). เชียงราย: สินอักษรการพิมพ์ 888.
พิมพ์พรรณ์ พูลสวัสดิ์, วรรณา บัวเกิด และสุนันทา มั่นเศรษฐวิทย์. (2557). การใช้นิทานพื้นบ้านจังหวัดสระแก้วพัฒนาการอ่านจับใจความสู่การเขียนเชิงสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบีกริม จังหวัดสระแก้ว. วารสารศึกษาศาสตร์ มสธ, 7(1), 143-158.
รพีพรรณ ธรรมจง และเสงี่ยม โตรัตน์. (2559). การพัฒนาสื่อเสริมการอ่านภาษาอังกฤษจากนิทานพื้นบ้านภาคกลาง โดยใช้โปรแกรม Hot Potatoes เพื่อส่งเสริมความสามารถการอ่านภาษาอังกฤษและความตระหนักรู้ด้านคุณธรรมจริยธรรม สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนนาคประสิทธิ์ อ. สามพราน จ. นครปฐม. Veridian E-Journal, Silapakorn University, 9(3), 740-755.
รสสุคนธ์ แนวบุตร และศรีกัญภัสสร์ รังษีบวรกุล. (2557). การพัฒนาทักษะการฟังและการพูดของเด็กปฐมวัยโดยใช้กิจกรรมการเล่านิทานพื้นบ้าน. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ, 7(2), 1-11.
เรนุกานต์ พงศ์พิสุทธิกุล. (2552). การสร้างหนังสือพื้นบ้านเพื่อส่งเสริมทักษะการอ่านสำหรับนักเรียนช่วงชั้นที่ 2. (การค้นคว้าแบบอิสระ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต การสอนภาษาไทย). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วรลักษณ์ ชูกำเนิดและเอกรินทร์ สังข์ทอง. (2557). โรงเรียนแห่งชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูเพื่อการพัฒนาวิชาชีพครูที่เน้นผู้เรียนเป็นหัวใจสำคัญ. วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 25(1), 93-102.
วรลักษณ์ ชูกำเนิด, เอกรินทร์ สังข์ทอง และ ชวลิต เกิดทิพย์. (2557). รูปแบบชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูสู่การเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 บริบทโรงเรียนในประเทศไทย. วารสารหาดใหญ่วิชาการ, 12(2), 123–124.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21 (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ตถาตา พับลิเคชั่น.
สามารถ จันทร์แจ่ม. (2551). การสร้างหนังสือการ์ตูนจากนิทานพื้นบ้านเรื่อง “เต่าน้อยอองคำ” สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. (การค้นคว้าแบบอิสระ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สุกานดา อันดี. (2559). การพัฒนาแบบฝึกทักษะการอ่านอย่างมีวิจารณญาณชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 2 โดยใช้หนังสือส่งเสริมการอ่าน ชุดนิทานพื้นบ้าน. การประชุมทางวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ครั้งที่ 3. บุรีรัมย์:มหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมย์.
สุพัตรา เมืองโคตร. (2556). ผลการใช้หนังสือส่งเสริมการอ่าน ชุดนิทานพื้นบ้านเพื่อฝึกทักษะการอ่าน การคิดวิเคราะห์และการเขียนสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. พิฆเนศวร์สาร, 9(1), 119-128.
สุภาวดี จันทร์ดิษฐ์, อุรสา พรหมทา และ สมบัติ ฤทธิเดช. (2562). การพัฒนาสมรรถนะครูด้านการวิจัยในชั้นเรียนโดยใช้กระบวนการ PLC โรงเรียนบ้านดงมัน อำเภอบรบือ จังหวัดมหาสารคาม. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 6(2), 111 – 128.
อรอุมา อินฟูลำ. (2551). การใช้นิทานพื้นบ้านเป็นบทเรียนเสริมเพื่อพัฒนาความรู้ ความเข้าใจ เรื่องประโยคในภาษาไทยตามทฤษฏีการทำงานของสมอง สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบันฑิต การสอนภาษาไทย). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อัญชัญ เผ่าพัฒน์. (2534). การพัฒนาบทเรียนเพื่อเสริมการสอนอ่านโดยใช้นิทานพื้นบ้านในชั้นประถมศึกษาปีที่ 2. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบันฑิต สาขาวิชาประถมศึกษา). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อันจนา วงศ์ไชยา. (2549). การสร้างหนังสือนิทานพื้นบ้านเพื่อเสริมทักษะการอ่านสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษา. (การค้นคว้าอิสระ ศึกษาศาสตรมหาบันฑิต สาขาวิชาประถมศึกษา). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Darasawang P., Reinders H., Waters A. (2015) Innovation in language teaching: The Thai context. In: Darasawang P., Reinders H. (eds) Innovation in Language Learning and Teaching.London: New Language Learning and Teaching Environments. Palgrave Macmillan, 1-14.
Eksi, G. (2010). An assessment of the professional development needs of English language instructors working at a state university. (Unpublished Master’s Thesis, Middle East Technical University) Turkey: Ankara.
Harcourt, D. (2016). Re-thinking professional development: Positioning educational documentation as everyday professional learning. Australian Journal of Early Childhood, 41(4), 81 – 85.
Hord, S.M. (2009). Professional learning communities: Educators work together toward a shared purpose improved student learning. JSD, 30(1), 40-43.
Kennedy, C. (2013). Models of change and innovations. In: Hyland, K. & Wong, L. L. C. (eds.), Innovation and change in English language education, Abington: Routledge, 13-27.
Markee, N. (2013). Contexts of change. In: Hyland, K. & Wong, L. L. C. (eds.), Innovation and change in English language education. Abington: Routledge, 28-43.
Richards, J. C., & Farrell, T. S. C. (2005). Professional development for language teachers. New York: Cambridge University Press.
Stoll, L., Bolam, R., MCMahon, A., Wallace, M. and Thomas, S. (2006). Professional learning communiites: A review of the literature. Journal of Educational Change, 7, 221 – 258.
Tonjumpa, J., Inthapthim D., Puangpun, M. Namchaidi, S., Chamnankan, J. and Teeranon, P. (2018). Bilingual storytelling to develop English vocabulary pronunciation in Grade 3 and 4 students at Ban Ronng Kham School, Phayao province. Proceeding of the 11th International Conference of the Humanities and Social Sciences (HUSOC) Network: “Embodying World’s New Conditions and Values”. 25-26 th July, 2018. Chiang Mai: Imperial Mae Ping Hotel, 246-253.
Villegas-Reimers, E. (2003). Teacher Professional Development: An International Review of the Literature. Paris: UNESCO International Institute for Educational Planning.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2021 Phayao University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้นิพนธ์ต้องรับผิดชอบข้อความในบทนิพนธ์ของตน มหาวิทยาลัยพะเยาไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับบทความที่ตีพิมพ์เสมอไป ผู้สนใจสามารถคัดลอก และนำไปใช้ได้ แต่จะต้องขออนุมัติเจ้าของ และได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรก่อน พร้อมกับมีการอ้างอิงและกล่าวคำขอบคุณให้ถูกต้องด้วย
The authors are themselves responsible for their contents. Signed articles may not always reflect the opinion of University of Phayao. The articles can be reproduced and reprinted, provided that permission is given by the authors and acknowledgement must be given.
