The Learning Process of Mon Ethnic Identities: A Case Study of Ban Wang Ka, Nong Lu Sub-district, Sangkhla Buri District, Kanchanaburi Province

Authors

  • Nobparat Chaichana Community Development Program, Faculty of Humanities and Social Sciences, Kanchanaburi Rajabhat University
  • Apichart Jai-aree Department of Human and Community Resource Development, Faculty of Education and Development Sciences, Kasetsart University, Nakhon Pathom Province 73140
  • Prasong Tanpichai Department of Human and Community Resource Development, Faculty of Education and Development Sciences, Kasetsart University

Keywords:

Ethnic identities, learning process, Ethnic border

Abstract

The ethnic Mon of Ban Wang Ka immigrated to Thailand in 1948 mainly because of political reason. Their ethnic identities are results of economic, social and political interactions and selections of cultural differences as their symbols using the past to serve the present.  These identities are language, housing, dressing, food, rituals, beliefs, traditions, music and dance. The learning process of Mon ethnic identities happens as community culture where people struggle for wellbeing and survival.   Relationship in the community causes production culture.  They build a value system with various rituals that lead to a relationship system that makes people in the community live together happily with peace.  This illustrates the multi-identities of the ethnic Mon of Ban Wang Ka as reflected in the slogan “Thai bodies with Mon’s hearts”.

Author Biography

Nobparat Chaichana, Community Development Program, Faculty of Humanities and Social Sciences, Kanchanaburi Rajabhat University

Lecturer of the Community Development Program, Faculty of Humanities and Social Sciences, Kanchanaburi Rajabhat University

References

เจือจันทร์ วงศ์พลกานันท์. (2549). กระบวนการสร้างอัตลักษณ์ของสตรีชายแดนกลุ่มชาติพันธุ์มอญและปฏิสัมพันธ์กับกลุ่มพม่าและไทย: กรณีศึกษาชุมชนมอญในจังหวัดกาญจนบุรี. สาขาวิชาสหวิทยาการ ดุษฏีนิพนธ์ปรัชญาดุษฏีบันฑิต. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

นิยพรรณ วรรณศิริ. (2550). มานุษยวิทยาสังคมและวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: ธนาเพรส จำกัด.

ปาริชาติ วลัยเสถียร และคณะ. (2552). กระบวนการและเทคนิคการทำงานของนักพัฒนา. กรุงเทพฯ: สำนักงานสนับสนุนการวิจัย (สกว.).

วสันต์ ปัญญาแก้ว. (2555). ลื้อข้ามแดน การเดินทางของคนหนุ่มสาวชาวลื้อเมืองยอง รัฐฉาน ประเทศพม่า. เชียงใหม่: วนิดาการพิมพ์.

วันดี สันติวุฒิเมธี. (2545). กระบวนการสร้างอัตลักษณ์ของชาวไทยใหญ่ชายแดนไทย – พม่า กรณีศึกษาหมู่บ้านเปียงหลวง อำเภอเวียงแหง จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์มานุษยวิทยามหาบัณฑิต สาขามานุษยวิทยา มหาวิทยาธรรมศาสตร์.

สุเอ็ด คชเสนี. (2527). วัฒนธรรมประเพณีมอญ. เมืองโบราณ. 10 (3). 50 – 63.

สุจริตลักษณ์ ดีผดุง และประภาศรี ดำสะอาด. (2550). ที่นี้บ้านวังกะ ฝั่งวัดวังก์ฯ สังขละบุรี. วารสารภาษาและวัฒนธรรม. 26 (1-2) 49 – 74.

Avery, M., B. Auvine, B. Streibel, and L. Weiss. (1981). Building United Judgment: A handbook for consensus decision making. Madison: The Center for Conflict Resolution.Alsoavailableat:http://www.archive.org/details/BuildingUnitedJudgmentAHandbookForConsensusDecisionMaking

Geertz, C. (1973). The integrative revolution: Primordial sentiment and civil politics in the state, in the interpretation of cultures: selected essays, New York: Books.

Winchakul, T. (1999). Siam Mapped: A History of the Geo-Body of a Nation. Honolulu: University of Hawaii Press.

Downloads

Published

2021-03-01

How to Cite

Chaichana, N., Jai-aree, A., & Tanpichai, P. (2021). The Learning Process of Mon Ethnic Identities: A Case Study of Ban Wang Ka, Nong Lu Sub-district, Sangkhla Buri District, Kanchanaburi Province. Trends of Humanities and Social Sciences Research, 9(1), 256–278. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/Humanties-up/article/view/246871

Issue

Section

Research Article