สภาพปัญหาและความคาดหวังในการใช้สื่อเพื่อส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุในจังหวัดพะเยา
คำสำคัญ:
สภาพปัญหาและความคาดหวัง, การสื่อสารสุขาพ, ผู้สูงอายุบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาและความคาดหวังจากการเปิดรับสื่อ เพื่อส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุในจังหวัดพะเยา โดยเป็นการวิจัยเชิงปริมาณและคุณภาพ โดยผู้วิจัยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงผสม (Mixed Methods Research) โดยนำวิธีเชิงปริมาณ (Quantitative Research) และเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) มาใช้ในการวิจัย โดยการจัดทำแบบสอบถามผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในตำบลหย่วน อ.เชียงคำ จ.พะเยา จำนวน 400 ชุด และการประชุมกลุ่มผู้สูงอายุ (Focus Group) จำนวน 50 คน
ผลการศึกษาพบว่าสภาพปัญหาในการสื่อสารเพื่อส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุในจังหวัดพะเยาเกิดจากข้อมูลข่าวสารมีไม่เพียงพอ ข้อมูลข่าวสารไม่ตรงกับความต้องการ และขาดการมีส่วนร่วมของผู้สูงอายุ
ในประเด็นด้านความคาดหวังต่อการสื่อสารเพื่อส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุในจังหวัดพะเยาพบว่าผู้สูงอายุมีความคาดหวังที่จะได้รับข้อมูลข่าวสารที่ตรงกับความต้องการ สามารถใช้เป็นแนวทางในการรักษาและป้องกันโรคโดยผ่านกระบวนการการผลิตสื่อที่ผู้สูงอายุเข้าไปมีส่วนร่วมได้
References
กาญจนา แก้วเทพ. (2546). การวิเคราะห์สื่อแนวคิดและเทคนิค พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ไฮเออร์เพรส.
กาญจนา แก้วเทพ, เธียรชัย อิศรเดช และสุชาดา พงศ์กิตติวิบูลย์ (2549). ปฐมบทแห่งองค์ความรู้เรื่องสื่อพื้นบ้านสื่อสารสุข. นนทบุรี: โครงการสื่อพื้นบ้านสื่อสารสุข (สพส.).
กาญจนา แก้วเทพ. (2548). ปัจจัยในการสื่อสาร. เอกสารประกอบการสินชุดวิชาทฤษฎีและพฤติกรรมการสื่อสาร สาขาวิชานิเทศศาสตร์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
กาญจนา แก้วเทพ และคณะ. (2549). ยึดหลักปักแน่นกับงานสื่อพื้นบ้านสื่อสารสุขภาวะ. กรุงเทพฯ: โครงการสื่อพื้นบ้านสื่อสารสุข (สพส.).
กาญจนา แก้วเทพ และคณะ. (2549). สื่อพื้นบ้าน ขานรับงานสุขภาพ. กรุงเทพฯ: โครงการสื่อพื้นบ้านสื่อสารสุข (สพส.).
กาญจนา แก้วเทพ และคณะ. (2549). สื่อพื้นบ้านแข็งแก่ง สุขภาวะเข้มแข็ง. กรุงเทพฯ: โครงการสื่อพื้นบ้านสื่อสารสุข (สพส.).
กาญจนา แก้วเทพ และคณะ. (2543). สื่อเพื่อชุมชน: ประมวลองค์ความรู้. กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
กำจร หลุยยะพงศ์. (2552). อัตลักษณ์และความสามารถทางการสื่อสารของแกนนำชมรมผู้สูงอายุ ต.โพธิ์ไทรงาท จ.พิจิตร ในการทำกิจกรรมเพื่อพัฒนาตนเองและชุมชน. วารสารนิเทศศาสตร์ มสธ, 1(1).
จุมพล รอดคำดี. (2532). สื่อมวลชนเพื่อการพัฒนา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธันยพร ธนารุณ. (2556). การออกแบบสื่อผสมเพื่อการเรียนรู้โรคเบาหวานในผู้ป่วยวัยชรา. ศิลปะมหาบัณฑิต (ศศ.ม), มหาวิทยาลัยศิลปากร.
นิษฐา หรุ่นเกษม. (2549). การสื่อสารกับปฏิบัติการสร้างภาพตัวแทนผ่านสื่อพิพิธภัณฑสถานในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บัวผิน โตทรัพย์. (2550). การใช้ประโยชน์และความพึงพอใจของผู้ฟังที่มีต่อรายการวิทยุชุมชนชมรมเครดิตยูเนียนภาคใต้ (เครือข่ายจังหวัดสุราษฎ์ธานี). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
ปาริชาติ สถาปิตานนท์. (2545). ระเบียบวิธีวิจัยการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปิยะฉัตร ปาลานุสรณ์. (2549). ความสามารถด้านการสื่อสารสุขภาวะของอาสาสมัครสาธารณสุขหมู่บ้าน (อสม.) ดีเด่นระดับชาติ จังหวัดอำนาจเจริญ. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
พีระ จิระโสภณ และคณะ. (2547). เอกสารการสอนชุดวิชา 15232 ทฤษฎีและพฤติกรรมการสื่อสาร. มหาวิทยาลัยสุโทัยธรรมาธิราช, นนทบุรี.
มนูญ พลายชุม. (2553). การส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุที่มีภาวะไขมันในเลือดสูงโดยการมีส่วนร่วมของอาสาสมัครเยาวชนตำบลเขาพระบาท อำเภอเชียรใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช. วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต (ส.ม.).มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์, นครศรีธรรมราช.
รัตนวดี เศรษฐจิตร. (2550). กลยุทธ์การสื่อสารในการใช้และขยายผลสื่อของเล่น-การละเล่นพื้นบ้าน สู่การพัฒนาสุขภาวะเด็กและชุมชนบ้านหนองหล่ม ตำบลศรีบัวบาน อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน. วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตร์มหาบัณฑิต (นศ.ม.). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
สาโรจน์ เทวหสกุลทอง. (2548). พฤติกรรมและรูปแบบการสื่อสารระหว่างบุคคลของผู้สูงอายุในสถานสงเคราะห์คนชรา. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, กรุงเทพฯ.
สิริอร แก้วลาย. (2550). การเปิดรับการใช้ประโยชน์และความพึงพอใจจากการฟังรายการวิทยุชุมชตำบนเขากอบของผู้ฟังในเขตตำบลเขากอบ อำเภอห้วยยอด จังหวัดตรัง. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
อัญชลี รัชนกุล. (2541). การับรู้ ความคาดหวัง และความพึงพอใจของประชาชนต่อบทบาทของตำรวจชุมชนประจำตำบล. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
อุทัย เสริมศรี. (2553). แบบพฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุในชุมชนไทย-ลาว. มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, จังหวัดสุรินทร์.
Everett M. Rogers & F. Floyd Shoemaker. (1971). Communication of innovations: a cross-cultural approach. 2nd edition. New York: the Free Press.
Jacobson, T. & Kolluri, S. (1999). Participatory Communication as Communication Action. Cresskill. New York: Hampton Press.
White, R. (1994). Participation development communication. New Delhi.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
ผู้นิพนธ์ต้องรับผิดชอบข้อความในบทนิพนธ์ของตน มหาวิทยาลัยพะเยาไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับบทความที่ตีพิมพ์เสมอไป ผู้สนใจสามารถคัดลอก และนำไปใช้ได้ แต่จะต้องขออนุมัติเจ้าของ และได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรก่อน พร้อมกับมีการอ้างอิงและกล่าวคำขอบคุณให้ถูกต้องด้วย
The authors are themselves responsible for their contents. Signed articles may not always reflect the opinion of University of Phayao. The articles can be reproduced and reprinted, provided that permission is given by the authors and acknowledgement must be given.
