Sustainable Agricultural Practices For Tourism Management in Mae Tha Sub-District, Mae on, Chiang mai

Authors

  • รสสุคนธ์ ปัญญาพงศ์วัฒน School of Tourism Development, Maejo University, Chiang Mai Province 50290
  • ยุทธการ ไวยอาภา School of Tourism Development, Maejo University, Chiang Mai Province 50290
  • วราภรณ์ ดวงแสง School of Tourism Development, Maejo University, Chiang Mai Province 50290
  • มนสิชา อินทจักร School of Tourism Development, Maejo University, Chiang Mai Province 50290

Keywords:

Sufficiency economy, Sustainable agriculture, Agritourism

Abstract

This abstract aimed to explore the resources of sustainable agritourism in Tumbon Mae Ta, Amphoe Mae On in Chiang Mai. Secondly, it aimed to evaluate tourism resources in Tumbon Mae Ta, Amphoe Mae-On, Chiang Mai. Thirdly, it was to survey sustainable agritourism management format in Tumbon Mae Ta, Amphoe Mae-On, Chiang Mai. The data was collected from 70 people of 7 villages in Tumbon Mae Ta, Amphoe Mae-On, Chiang Mai by purposive sampling. The proved questionnaire on its content and reliability test was used to collect data. It’s found that the value of coefficient of reliability was 0.80. Moreover, the researcher had conducted the in-depth interview alongside and analyzed the data with statistical package for the social sciences. The research on the environment and the study on the perspective of the sample group, it indicated the results as the followings.

Most of the respondents were female, aged around 47 years old. Their highest education level was elementary level. Most of them were agriculturists with average earning 8,896 Baht monthly.  They mostly resided in Tumbon Mae Ta. The survey of the sustainable agritourism attractions based on the conceptual perspective and the sustainable agriculture format in Tumbon Mae Ta showed that the conceptual perspective of Buddhism agriculture was on the highest level. Most of the respondents had high conceptual perspective on knowledge and understanding on the agricultural format. The evaluation on the tourism resources in Tumbon Mae Ta indicated that its resources had high potential in supporting agritourism attractions. It showed moderate potential in managing agritourism resources in the dimension of a host, and high potential in the dimension of marketing. The result indicated high potential of attractionsand services of agritourismresources.  The survey on the sustainable agritourism management format in Tumbon Mae Ta found that the respondents highly agreed that tourism resources andagricultural products could be used as tourism resources, format, as well as service.

References

กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. (2007, 11 มิถุนายน). ศูนย์การเรียนรู้สถาบันพัฒนาทรัพยากรและเกษตรกรรมยั่งยืนแม่ทา. สืบค้นจาก http://www.moac.go.th

ตวงกาญจน์ วัฒน์บุณย์. (2552). แนวทางการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนอ่าวบ้านดอนในการจัดการท่องเที่ยวเชิงเกษตร จังหวัดสุราษฎร์ธานี. สุราษฎร์ธานี: โครงการวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฏร์ธานี.

ประเวศ วะสี. (2541). ประชาคมตำบล ยุทธศาสตร์เพื่อเศรษฐกิจพอเพียง ศีลธรรม และสุขภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 2 กรุงเทพมหานคร: มติชน.

มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพชุมชน. (2557, 10 มิถุนายน). ประวัติชุมชนแม่ทา ตำบลแม่ทา อำเภอแม่ออน จังหวัดเชียงใหม่. สืบค้นจากhttp://www.thaiichr.org/autopagev4/show_page.php?topic_id=151&auto_id=8&TopicPk=93

ราเมศร์ พรหมชาติ. (2545). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตร กรณีศึกษาบ้านโปง ตำบลบ้านโปง อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์ปริญญาโท). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

วีระพล ทองมาและคณะ. (2557). ศักยภาพการจัดการการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในพื้นที่ตำบลโป่งแยง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่. เชียงใหม่: (รายงานผลการวิจัย). คณะพัฒนาการท่องเที่ยว มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติไทย. (2542). รายงานขั้นสุดท้ายการดำเนินการเพื่อกำหนดนโยบายการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัย วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติไทย.

สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2558). เอกสารประกอบการอบรม โครงการเสริมสร้างเครือข่ายตำบลจัดการตนเองสู่ชุมชนท้องถิ่นน่าอยู่ องค์การบริหารส่วนตำบลแม่ทา อำเภอแม่ออน จังหวัดเชียงใหม่.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2542). เอกสารประกอบการประชุมประจำปี 2542 การพัฒนาที่ยั่งยืน: การพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของประเทศ: 2 ปี แห่งการเปลี่ยนแปลง. กรุงเทพมหานคร.

ศิริพร พันธุลีและคณะ. (2556). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรบนฐานทรัพยากรและภูมิปัญญาท้องถิ่นของเทศบาลแม่หล่ายอย่างมีส่วนร่วม. (รายงานผลการวิจัย). มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

อังศุมาลี ม่วงเกษม. (2556). การประยุกต์ใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในการสร้างความยั่งยืนของสหกรณ์ของสหกรณ์การเกษตรยั่งยืนแม่ทา จำกัด อำเภอแม่ออน จังหวัดเชียงใหม่. เชียงใหม่. (ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

Downloads

Published

2019-06-24

How to Cite

ปัญญาพงศ์วัฒน ร., ไวยอาภา ย., ดวงแสง ว., & อินทจักร ม. (2019). Sustainable Agricultural Practices For Tourism Management in Mae Tha Sub-District, Mae on, Chiang mai. Trends of Humanities and Social Sciences Research, 5(1), 101–122. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/Humanties-up/article/view/197166

Issue

Section

Research Article