The relationship between emotional quotient and personnel administration of administrators under the office of secondary educational service in area the upper northeastern region
Keywords:
emotional quotient, personnel administrationAbstract
The purposes of this research were to study 1) the level of emotional quotient 2) the level of personnel administration and 3) the relationship between the emotional quotient and personnel administration of administrators under the office of secondary educational service area the upper northeastern region.The sample group consisted of 289 of administrators under the office of secondary educational service area the upper northeastern region selected by stratified random sampling. The research instrument a 4-rating-scale questionnaire with the reliability of the emotional quotient at 0.97 and instrument a 5-rating-scale questionnaire with the reliability of the personnel administration at 0.94. The data were analyzed by the Statistical Package for the Sciences to employ frequency, percentage, mean, standard deviation and Pearson product-moment correlation coefficient.
The results were as follows
1. The emotional quotient of administrators under the office of secondary educational service area the upper northeastern region was at a normal level.
2. The personnel administration of administrators under the office of secondary educational service area the upper northeastern region was at a high level both overall and specifically.
3. The emotional quotient had relationship to personnel administration of administrators under the office of secondary educational service area the upper northeastern region.
References
_______. (2546). สุขภาพจิตไทย พ.ศ. 2545-2546. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). คู่มือการบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่เป็นนิติบุคคล. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ).
_______. (2552). คู่มือการปฏิบัติงานข้าราชการครู. กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ.
_______. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ.
กฤติกา หล่อวัฒนาวงศ์. (2547). การศึกษาเปรียบเทียบบุคลิกภาพตามแนวคิกห้าองค์ประกอบเชาว์อารมณ์ตามแนวคิดของโกลแมนและความพึงพอใจในลักษณะงานของผู้ปฏิบัติงานฝ่ายขายของโรงแรมในกรุเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ฉัตรชัย เทพขจร. (2551). ความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางอารมณ์กับพฤติกรรมการบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาปทุมธานี เขต 1 และเขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
ชูศรี วงศรัตนะ. (2550). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: ไทเนรมิตกอินเตอร์โปรเกรสซิฟ.
ทศ คณาพร. (2551). 10 เหตุผลที่คนรุ่นใหม่ประสบความสำเร็จ. กรุงเทพฯ: ออฟเซ็ทเพรส.
ธงชัย สันติวงษ์. (2546). การบริหารเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
ธรรมรัตน์ ธรรมพุทธวงศ์. (2551). ความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษากับบรรยากาศองค์การในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา อุดรธานี. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
นฤป สืบวงษา. (2552). ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษากับสมรรถนะการปฏิบัติหน้าที่ของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
นุชรินทร์ แก้วประเสริฐ์. (2554). ความฉลาดทางอารมณ์กับประสิทธิผลการบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษา ในอำเภอเรณูนคร สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยนครพนม.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
บำรุง นวลประจักร. (2552). พฤติกรรมการบริหารงานบุคคลของผู้บริหารโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต.
สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
พะยอม วงศ์สารศรี. (2548). การบริหารทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: สถาบันราชภัฏสวนดุสิต.
รัตนาวดี พิสัยสวัสดิ์. (2555). ความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางอารมณ์กับการบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาหนองคาย. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
วรวรรณ หงส์กิตติยานนท์. (2548). เชาว์อารมณ์ ความสามารถในการเผชิญและฝันฝ่าอุปสรรคและการรับรู้ รูปแบบการเรียนรู้ของพนักงานในโรงงานผลิตเครื่องมือแพทย์แห่งหนึ่ง. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วีระวัฒน์ ปันนิตามัย. (2542). เชาวน์อารมณ์ (EQ): ดัชนีวัดความสุขและความสำเร็จของชีวิต. กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท.
ศุภชัย ยาวะประภาษ. (2548). การบริหารงานบุคคลภาครัฐไทย: กระแสใหม่และสิ่งท้าท้าย. พิมพ์ครั้งที่ 2 กรุงเทพฯ: จุดทอง.
สมชาย วรกิจเกษมสกุล. (2556). ระเบียบวิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. พิมพ์ครั้ที่ 4. อุดรธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
สุรชัย ธรรมมา. (2550). สภาพและปัญหาการบริหารงานในโรงเรียนประถมศึกษาขนาดกลาง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาหนองคาย. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
Bar-on, R. (1997). EQ-I: Bar-on Emotional Quotient Inventory. Toronto: Multi-HealthSystem.
Goleman, D. (1998). Working with Emotion Intelligence. New York: Bantam Book.
McClelland, S. B. (1994). "Training Needs Assessment Data-gathering Methods: Part 3, Focus Groups." Journal of European Industrial Training 18.
Mcclelland, S. B. (1994). "Training Needs Assessment Data-gathering Methods: Part 3, Focus Groups." Journal of European Industrial Training 18.
Salovey, P. & D.J. Mayer. (1997). Emotional Development and Emotional Intelligence. New York: Basic Books.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
ผู้นิพนธ์ต้องรับผิดชอบข้อความในบทนิพนธ์ของตน มหาวิทยาลัยพะเยาไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับบทความที่ตีพิมพ์เสมอไป ผู้สนใจสามารถคัดลอก และนำไปใช้ได้ แต่จะต้องขออนุมัติเจ้าของ และได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรก่อน พร้อมกับมีการอ้างอิงและกล่าวคำขอบคุณให้ถูกต้องด้วย
The authors are themselves responsible for their contents. Signed articles may not always reflect the opinion of University of Phayao. The articles can be reproduced and reprinted, provided that permission is given by the authors and acknowledgement must be given.
