การศึกษาศักยภาพการให้บริการนันทนาการของศูนย์นันทนาการ ณ อาคารสถาบันวิทยาศาสตร์การกีฬา กรมพลศึกษา สนามกีฬาเฉลิมพระเกียรติ สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ 60 พรรษา
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาศักยภาพการให้บริการนันทนาการของ ศูนย์นันทนาการเติมฝันปันสุข พฤติกรรมการใช้เวลาว่างของผู้ใช้บริการของศูนย์นันทนาการเติมฝัน ปันสุข และความสัมพันธ์ของปัจจัยที่มีผลในการเข้าร่วมกิจกรรมนันทนาการ การจัดโปรแกรมนันทนาการ การบริหารจัดการทางนันทนาการของศูนย์นันทนาการเติมฝัน ปันสุข กับพฤติกรรมการใช้เวลาว่างของผู้ใช้บริการศูนย์นันทนาการ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นผู้ใช้บริการศูนย์นันทนาการ ณ อาคารสถาบันวิทยาศาสตร์การกีฬา กรมพลศึกษา สนามกีฬาเฉลิมพระเกียรติ สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ 60 พรรษา จำนวน 226 คน โดยใช้วิธีการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามประเมินศักยภาพการให้บริการนันทนาการของศูนย์นันทนาการ ณ อาคารสถาบันวิทยาศาสตร์การกีฬา กรมพลศึกษา ณ สนามกีฬาเฉลิมพระเกียรติ สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ 60 พรรษา ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น มีลักษณะเป็นมาตราส่วนประมาณค่า ทำการวิเคราะห์ข้อมูล โดยการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเปรียบเทียบพฤติกรรมการใช้เวลาว่างโดยการทดสอบค่า T-test และค่า F-test และทดสอบความแตกต่างอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยใช้วิธีการของฟิชเชอร์ (Fisher’s LSD) และการหาค่าสัมประสิทธิสหสัมพันธ์อย่างง่ายแบบเพียร์สัน ซึ่งได้รับการตรวจสอบและรับรองจากคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์ ผลการวิจัยพบว่า 1) ผู้ใช้บริการส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง มีอายุระหว่าง 41-50 ปี ระดับการศึกษาปริญญาตรี เป็นเจ้าของกิจการต่อธุรกิจส่วนตัว มีรายได้ต่อเดือน 35,000 บาทขึ้นไป และมีพฤติกรรมการใช้เวลาว่างโดยรวม อยู่ในระดับปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอ 2) ผู้ใช้บริการที่มีเพศ อายุ ระดับการศึกษา อาชีพ และรายได้ต่อเดือนต่างกัน มีพฤติกรรมการใช้เวลาว่างโดยรวม แตกต่างกันอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) ผู้ใช้บริการมีระดับความคิดเห็นด้านการบริหารจัดการทางนันทนาการโดยรวม อยู่ในระดับเห็นด้วยอย่างยิ่งมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการใช้เวลาว่างในระดับปานกลาง เป็นไปในทิศทางเดียวกัน และ 4) ผู้ใช้บริการมีระดับความคิดเห็นด้านการจัดโปรแกรมนันทนาการของศูนย์นันทนาการเติมฝัน ปันสุข โดยรวมอยู่ในระดับเห็นด้วยอย่างยิ่ง มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการใช้เวลาว่างในระดับปานกลาง เป็นไปในทิศทางเดียวกัน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ความคิด ข้อวิพากษ์ในวารสารเป้นสิทธิของผู้เขียน สมาคมสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการแห่งประเทศไทยไม่จำเป็นต้องเห็นชอบด้วยเสมอไป เพื่อให้เกิดความหลากหลายในความคิดและความสร้างสรรค์
เอกสารอ้างอิง
ชวพงษ์ เมธีธรรมวัฒน์. (2563). การพัฒนาโปรแกรมนันทนาการเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการเผชิญ และฟันฝ่าอุปสรรคของนิสิตวิชาชีพครู. ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต การจัดการกีฬาและนันทนาการ, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
นาฎณารีย์ วังงาม. (2562). แนวทางการพัฒนาการจัดการสิ่งอำนวยความสะดวกทางนันทนาการกรมพลศึกษา กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
รัชราวไล สว่างอรุณ และสราวุธ ชัยวิชิต. (2561). การพัฒนาโปรแกรมเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะนักวิชาชีพนันทนาการด้านการดำเนินงาน. ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต การจัดการกีฬาและนันทนาการ, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
รัชราวไล สว่างอรุณ. (2562). แนวทางการบริหารจัดการศูนย์นันทนาการ (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: กรมพลศึกษา.
ศุภสุตา สุระเศรณีกุล. (2566). พฤติกรรมการใช้เวลาว่างทางดิจิทัลของคนวัยทำงานที่มาใช้บริการศูนย์บริการการใช้เวลาว่าง กรมพลศึกษา กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการกีฬาและนันทนาการ, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561–2680. สืบค้นเมื่อ 23 พฤษภาคม 2566, จาก http://nscr.nesdc.go.th/wp-content/uploads/2023/ 06/NS_PlanOct2018.pdf
สราวุธ ชัยวิชิต. (2548). ความสัมพันธ์ของแรงจูงใจกับประสิทธิภาพในการทำงานของบุคลากรในเจเนอเรชั่นวาย (Generation-Y) ในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต สาขาการจัดการ, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
Bammel, G. & Burrus-Bammel, L. L. (1996). Leisure & Human Behavior. Brown and Benchmark.
Edginton, C. R. et al. (1995). Leisure and Life Satisfaction. (Lowa), Brown and Benchmark.