Effect of Physical Education Learning Management Using The Simpson’s Practical Skills Instruction Model with Game on Teamwork Skills and Futsal Skills for Bachelor’s Degree Students
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to study the effects of physical education learning management using the Simpson's practical skills instruction model with game on teamwork skills and futsal skills for bachelor's degree students. The specific objectives are as follows: 1) To compare the mean scores of teamwork skills and futsal skills pre and post test the experiment in the experimental group, and 2) To compare the mean scores of teamwork skills and futsal skills after the experiment between the experimental group and the control group. The sample group consisted of undergraduate students, with the sample size determined using the G*Power Version 3.1 software, with an effect size of 0.4 and a statistical power of 0.8, resulting in a minimum sample size of 28 people. The researcher used simple random sampling, with a total of 60 participants divided into two groups: 30 in the experimental group and 30 in the control group. The research instruments included: 1) Eight physical education learning management plan using the Simpson's practical skills instruction model with game (the index of item-objective congruence (IOC) was 1.00), 2) A teamwork skills assessment (the index of item-objective congruence (IOC) was 1.00) and 3) A basic futsal skills assessment tool (the index of item-objective congruence (IOC) was between 0.80 and 1.00 and reliability coefficient was between 0.84 and 1.00. Data analysis was conducted using mean, standard deviation, paired sample t-test, and multivariate analysis of variance (MANOVA).
The research findings were as follows: 1) The mean scores of teamwork skills and basic futsal skills after the experiment in the experimental group were significantly higher than before the experiment at the .05 level, and 2) The mean scores of teamwork skills and basic futsal skills after the experiment in the experimental group were significantly higher than those in the control group at the .05 level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Critical thinking in journals is the right of the author. The Association of Health Education, Physical Education and Recreation of Thailand is not always required, to create diversity in ideas and creativity.
ความคิด ข้อวิพากษ์ในวารสารเป้นสิทธิของผู้เขียน สมาคมสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการแห่งประเทศไทยไม่จำเป็นต้องเห็นชอบด้วยเสมอไป เพื่อให้เกิดความหลากหลายในความคิดและความสร้างสรรค์
References
กรมพลศึกษา. (2555). คู่มือผู้ฝึกสอนกีฬาฟุตซอล. กรุงเทพฯ: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์ องค์การสงเคราะห์ ทหารผ่านศึก ในพระบรมราชูปถัมภ์.
กฤตนัย ก้องแดนไพร. (2562). การพัฒนาความสามารถการแก้ปัญหาในวิชากีฬาฟุตบอลโดยใช้ปัญหาเป็นฐานและการทำงานเป็นทีมสำหรับกีฬาฟุตบอลสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
กุลธิดา บุญสาร. (2566). การจัดการเรียนรู้พลศึกษาโดยใช้กิจกรรมว่ายน้ำตามแนวคิดเกมมิฟิเคชันที่มีต่อทักษะการว่ายน้ำและความมีระเบียบวินัยของนักเรียนชั้นประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต, สาขาวิชาพลศึกษา, มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตอุดรธานี.
สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. (2563). 12 ตัวชี้วัด “สุขภาพวัยรุ่นและเยาวชนไทย”. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
จุฑารัตน์ จันทร์งิ้ว. (2566). กิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้เกมเป็นฐานร่วมกับ Micro:bit เพื่อส่งเสริมทักษะการคิดเชิงคำนวณสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาวิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์ศึกษา, มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
ทิศนา แขมมณี. (2545). กลุ่มสัมพันธ์เพื่อการทำงานเป็นทีมและการจัดการเรียนการสอน. กรุงเทพมหานครฯ: นิชินแอดเวอร์ไทซิ่ง กรู๊ฟ.
ทิศนา แขมมณี. (2563). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 24) กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นวนันต์ เกิดนาค. (2566). ห่างไกล ไม่ห่างกัน: ปฏิสัมพันธ์ในองค์กรหลังยุค SOCIAL DISTANCE. สืบค้นเมื่อ 28 มีนาคม 2567, จาก https://lsed.tu.ac.th/published-message-content-47
นิรมล พลลาภ และพรชัย ผาดไธสง. (2566). การพัฒนาทักษะการเคลื่อนไหวพื้นฐานในการเล่นกีฬาเทเบิลเทนนิสโดยใช้รูปแบบการเรียนการสอนทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซันร่วมกับแบบฝึกตาราง 9 ช่อง. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาวิชาพลศึกษา, มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตศรีสะเกษ.
ปภิชญา เรืองโค. (2561). การพัฒนาบทเรียนบนเว็บโดยใช้รูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดการพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซันเพื่อส่งเสริมทักษะปฏิบัติและความคิดสร้างสรรค์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาคอมพิวเตอร์ศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ประภาภรณ์ พลเยี่ยม. (2560). การพัฒนาทักษะการทำงานเป็นทีมโดยการจัดการเรียนรู้แบบจิ๊กซอร์ร่วมกับสื่อสังคมออนไลน์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาคอมพิวเตอร์ศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ปิยะศิริ อินทะประสงค์. (2565). โปรแกรมการฝึกกรีฑาลู่ตามการเรียนรู้โดยใช้เกมเป็นฐานร่วมกับการฝึกแบบสถานีเพื่อเสริมสร้างความสนุกสนานและสมรรถภาพทางกายของนักกรีฑาโรงเรียนกีฬา. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาสุขศึกษาและพลศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มณิฐา นิตยสุข. (2563). ผลของการจัดการเรียนรู้วิชาพลศึกษาโดยใช้เกมนําไปสู่กีฬาที่มีต่อสมรรถภาพกลไกของนักเรียนประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาสุขศึกษาและพลศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เมสญา แทนสง่า และ วรพงษ์ แย้มงามเหลือ. (2565). การจัดการเรียนรู้วิชาพลศึกษาสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้รูปแบบการสอนด้วยเกมเพื่อความเข้าใจ. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาพลศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
มูลนิธิเพื่อการพัฒนานโยบายสุขภาพระหว่างประเทศ. (2566). เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน. สืบค้นเมื่อ 28 มีนาคม 2566, จาก https://www.sdgport-th.org/2021/06/sustainable-development-goal-sdg-booklet/
วิริทธิ์พล แก่นจันทร์. (2565). ผลการจัดกิจกรรมพลศึกษาโดยใช้ทฤษฎีแรงจูงใจร่วมกับการทำงานเป็นทีมที่มีต่อสัมพันธภาพระหว่างเพื่อนของนักกีฬาทีมโรงเรียนมัธยมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาวิชาพลศึกษา, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศรราม จำเริญพัฒน์. (2564). การพัฒนาทักษะปฏิบัติการเล่นฟุตซอลเบื้องต้นตามแนวคิดของเดวีส์ประกอบสื่อประสมสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาหลักสูตรและการเรียนการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ศราวุฒิ โภคา และสุธนะ ติงศภัทิย์. (2557). ผลของโปรแกรมการฝึกทักษะการเสิร์ฟเซปักตะกร้อร่วมกับการฝึกการทรงตัว ความอ่อนตัว และความแข็งแรงของกล้ามเนื้อที่มีต่อทักษะการเสิร์ฟเซปักตะกร้อของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 9(2), 129-143.
ศุภชัย พลเยี่ยม. (2566). การพัฒนาทักษะปฏิบัติพื้นฐานการเล่นกีฬาฟุตบอลโดยใช้รูปแบบการเรียนการสอนของซิมพ์ซันของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 10(1), 343-354.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2546). การวิจัยและพัฒนานวัตกรรมการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อุดมวดี วรรณกูล. (2564). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิดเกมมิฟิเคชันเพื่อส่งเสริมทักษะการทำงานเป็นทีมในรายวิชาการศึกษาค้นคว้าและสร้างองค์ความรู้. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต, สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Bellanca, J., & Brandt, R. (2010). 21st century skills: Rethinking how students learn. Bloomington, IN: Solution Tree Press.
Glen, S. (2021). Pearson correlation coefficient: Definition and easy calculation steps. StatisticsHowTo.com. Retrieved May 23, 2019, from https://www.statisticshowto.com
Human Rights Education Exchange. (2019). Human Relation in Organization. Retrieved May 23, 2019, from https://th.hrnote.asia/orgdevelopment/190523-human-relation-organization/
Wongchan, W., Chuchot, R. & Piyaaramwong, P. (2023). Physical Activity of Health Status and Prevention Diseases in Late School-Age Children. Ramathibodi Medical Journal, 46(2), 43-53.
