ผลการจัดการเรียนรู้พลศึกษาด้วยรูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดทักษะปฏิบัติ ของซิมพ์ซันร่วมกับวิธีสอนโดยใช้เกมที่มีต่อทักษะการทำงานเป็นทีม และทักษะพื้นฐานกีฬาฟุตซอลสำหรับนิสิตระดับปริญญาตรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ทั่วไปคือ เพื่อศึกษาผลการจัดการเรียนรู้พลศึกษาด้วยรูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซันร่วมกับวิธีสอนโดยใช้เกมช่วยเสริมสร้างทักษะการทำงานเป็นทีมและทักษะพื้นฐานกีฬาฟุตซอลสำหรับนิสิตระดับปริญญาตรี ได้แบ่งเป็นวัตถุประสงค์เฉพาะดังนี้ 1) เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของทักษะการทำงานเป็นทีมและทักษะพื้นฐานกีฬาฟุตซอลก่อนและหลังของกลุ่มทดลอง และ 2) เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของทักษะการทำงานเป็นทีมและทักษะพื้นฐานกีฬาฟุตซอลหลังการทดลองระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม โดยกลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตระดับปริญญาตรี กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ G*Power Version 3.1 กำหนดขนาดอิทธิพล เท่ากับ 0.4 ค่าอำนาจการทดสอบเท่ากับ 0.8 ได้ตัวอย่างขั้นต่ำจำนวน 28 คน ผู้วิจัยใช้วิธีการสุ่มอย่างง่าย ได้จำนวนทั้งหมด 60 คน ใช้วิธีการจับฉลาก แบ่งเป็น 2 กลุ่ม แบ่งเป็น กลุ่มทดลองจำนวน 30 คน และกลุ่มควบคุมจำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) แผนการจัดการเรียนรู้พลศึกษาด้วยรูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซันร่วมกับวิธีสอนโดยใช้เกม จำนวน 8 แผน ทุกแผนมีค่าดัชนีความสอดคล้องเท่ากับ 1.00 2) แบบประเมินทักษะการทำงานเป็นทีม มีค่าดัชนีความสอดคล้องเท่ากับ 1.00 และ3) แบบประเมินทักษะพื้นฐานกีฬาฟุตซอล มีค่าความดัชนีความสอดคล้องอยู่ในช่วง 0.80-1.00 และมีค่าความเชื่อมั่นอยู่ในช่วงของ 0.84–1.00 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที และค่าทดสอบความแปรปรวนพหุนาม
ผลการวิจัยพบว่า 1) ค่าเฉลี่ยคะแนนทักษะการทำงานเป็นทีมและทักษะพื้นฐานกีฬาฟุตซอล หลังการทดลองของกลุ่มทดลองสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ2) ค่าเฉลี่ยของคะแนนทักษะการทำงานเป็นทีมและทักษะพื้นฐานกีฬาฟุตซอลหลังการทดลองของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ความคิด ข้อวิพากษ์ในวารสารเป้นสิทธิของผู้เขียน สมาคมสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการแห่งประเทศไทยไม่จำเป็นต้องเห็นชอบด้วยเสมอไป เพื่อให้เกิดความหลากหลายในความคิดและความสร้างสรรค์
เอกสารอ้างอิง
กรมพลศึกษา. (2555). คู่มือผู้ฝึกสอนกีฬาฟุตซอล. กรุงเทพฯ: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์ องค์การสงเคราะห์ ทหารผ่านศึก ในพระบรมราชูปถัมภ์.
กฤตนัย ก้องแดนไพร. (2562). การพัฒนาความสามารถการแก้ปัญหาในวิชากีฬาฟุตบอลโดยใช้ปัญหาเป็นฐานและการทำงานเป็นทีมสำหรับกีฬาฟุตบอลสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
กุลธิดา บุญสาร. (2566). การจัดการเรียนรู้พลศึกษาโดยใช้กิจกรรมว่ายน้ำตามแนวคิดเกมมิฟิเคชันที่มีต่อทักษะการว่ายน้ำและความมีระเบียบวินัยของนักเรียนชั้นประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต, สาขาวิชาพลศึกษา, มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตอุดรธานี.
สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. (2563). 12 ตัวชี้วัด “สุขภาพวัยรุ่นและเยาวชนไทย”. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
จุฑารัตน์ จันทร์งิ้ว. (2566). กิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้เกมเป็นฐานร่วมกับ Micro:bit เพื่อส่งเสริมทักษะการคิดเชิงคำนวณสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาวิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์ศึกษา, มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
ทิศนา แขมมณี. (2545). กลุ่มสัมพันธ์เพื่อการทำงานเป็นทีมและการจัดการเรียนการสอน. กรุงเทพมหานครฯ: นิชินแอดเวอร์ไทซิ่ง กรู๊ฟ.
ทิศนา แขมมณี. (2563). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 24) กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นวนันต์ เกิดนาค. (2566). ห่างไกล ไม่ห่างกัน: ปฏิสัมพันธ์ในองค์กรหลังยุค SOCIAL DISTANCE. สืบค้นเมื่อ 28 มีนาคม 2567, จาก https://lsed.tu.ac.th/published-message-content-47
นิรมล พลลาภ และพรชัย ผาดไธสง. (2566). การพัฒนาทักษะการเคลื่อนไหวพื้นฐานในการเล่นกีฬาเทเบิลเทนนิสโดยใช้รูปแบบการเรียนการสอนทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซันร่วมกับแบบฝึกตาราง 9 ช่อง. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาวิชาพลศึกษา, มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตศรีสะเกษ.
ปภิชญา เรืองโค. (2561). การพัฒนาบทเรียนบนเว็บโดยใช้รูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดการพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซันเพื่อส่งเสริมทักษะปฏิบัติและความคิดสร้างสรรค์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาคอมพิวเตอร์ศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ประภาภรณ์ พลเยี่ยม. (2560). การพัฒนาทักษะการทำงานเป็นทีมโดยการจัดการเรียนรู้แบบจิ๊กซอร์ร่วมกับสื่อสังคมออนไลน์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาคอมพิวเตอร์ศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ปิยะศิริ อินทะประสงค์. (2565). โปรแกรมการฝึกกรีฑาลู่ตามการเรียนรู้โดยใช้เกมเป็นฐานร่วมกับการฝึกแบบสถานีเพื่อเสริมสร้างความสนุกสนานและสมรรถภาพทางกายของนักกรีฑาโรงเรียนกีฬา. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาสุขศึกษาและพลศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มณิฐา นิตยสุข. (2563). ผลของการจัดการเรียนรู้วิชาพลศึกษาโดยใช้เกมนําไปสู่กีฬาที่มีต่อสมรรถภาพกลไกของนักเรียนประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาสุขศึกษาและพลศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เมสญา แทนสง่า และ วรพงษ์ แย้มงามเหลือ. (2565). การจัดการเรียนรู้วิชาพลศึกษาสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้รูปแบบการสอนด้วยเกมเพื่อความเข้าใจ. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาพลศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
มูลนิธิเพื่อการพัฒนานโยบายสุขภาพระหว่างประเทศ. (2566). เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน. สืบค้นเมื่อ 28 มีนาคม 2566, จาก https://www.sdgport-th.org/2021/06/sustainable-development-goal-sdg-booklet/
วิริทธิ์พล แก่นจันทร์. (2565). ผลการจัดกิจกรรมพลศึกษาโดยใช้ทฤษฎีแรงจูงใจร่วมกับการทำงานเป็นทีมที่มีต่อสัมพันธภาพระหว่างเพื่อนของนักกีฬาทีมโรงเรียนมัธยมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาวิชาพลศึกษา, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศรราม จำเริญพัฒน์. (2564). การพัฒนาทักษะปฏิบัติการเล่นฟุตซอลเบื้องต้นตามแนวคิดของเดวีส์ประกอบสื่อประสมสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาหลักสูตรและการเรียนการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ศราวุฒิ โภคา และสุธนะ ติงศภัทิย์. (2557). ผลของโปรแกรมการฝึกทักษะการเสิร์ฟเซปักตะกร้อร่วมกับการฝึกการทรงตัว ความอ่อนตัว และความแข็งแรงของกล้ามเนื้อที่มีต่อทักษะการเสิร์ฟเซปักตะกร้อของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 9(2), 129-143.
ศุภชัย พลเยี่ยม. (2566). การพัฒนาทักษะปฏิบัติพื้นฐานการเล่นกีฬาฟุตบอลโดยใช้รูปแบบการเรียนการสอนของซิมพ์ซันของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 10(1), 343-354.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2546). การวิจัยและพัฒนานวัตกรรมการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อุดมวดี วรรณกูล. (2564). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิดเกมมิฟิเคชันเพื่อส่งเสริมทักษะการทำงานเป็นทีมในรายวิชาการศึกษาค้นคว้าและสร้างองค์ความรู้. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต, สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Bellanca, J., & Brandt, R. (2010). 21st century skills: Rethinking how students learn. Bloomington, IN: Solution Tree Press.
Glen, S. (2021). Pearson correlation coefficient: Definition and easy calculation steps. StatisticsHowTo.com. Retrieved May 23, 2019, from https://www.statisticshowto.com
Human Rights Education Exchange. (2019). Human Relation in Organization. Retrieved May 23, 2019, from https://th.hrnote.asia/orgdevelopment/190523-human-relation-organization/
Wongchan, W., Chuchot, R. & Piyaaramwong, P. (2023). Physical Activity of Health Status and Prevention Diseases in Late School-Age Children. Ramathibodi Medical Journal, 46(2), 43-53.
