The Effect of an Applied Program from the Playground on Health Related Physical Fitness of the Elderly
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this study was to develop and examine the effects of an exercise program adapted from a playground on health-related physical fitness among older adults. The participants consisted of 25 older adults aged 60 - 69 years, selected through purposive sampling. All participants were in good health and able to engage in physical activity. The developed exercise program was validated for content validity by six experts and comprised four exercise stations: (1) the seesaw station, (2) the stair cardio step test station, (3) the
left–right balance globe station, and (4) the corner swing station. The program was implemented for eight weeks, three sessions per week. The instruments used for data collection were health-related physical fitness tests for individuals aged 60 - 69 years, including body mass index (BMI), the back scratch test, the 30-second chair stand test, the agility course test, and the 2-minute step test. Data were analyzed using mean, standard deviation, and a dependent t-test. The level of statistical significance was set at .05.
The results indicated that after participating in the exercise program adapted from the playground, the participants showed significant improvements in all health-related physical fitness variables, including body mass index, flexibility, muscular strength, agility, and cardiovascular endurance, compared with pre-test values (p < .05). It can be concluded that the exercise program adapted from a playground can be effectively used as an appropriate approach for promoting health-related physical fitness among older adults in community settings and is well aligned with the context of an aging society in Thailand.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Critical thinking in journals is the right of the author. The Association of Health Education, Physical Education and Recreation of Thailand is not always required, to create diversity in ideas and creativity.
ความคิด ข้อวิพากษ์ในวารสารเป้นสิทธิของผู้เขียน สมาคมสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการแห่งประเทศไทยไม่จำเป็นต้องเห็นชอบด้วยเสมอไป เพื่อให้เกิดความหลากหลายในความคิดและความสร้างสรรค์
References
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2566). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2565. กรุงเทพฯ: บริษัท อมรินทร์ คอร์เปอเรชั่น จำกัด (มหาชน).
กรมพลศึกษา. (2556). การยืดกล้ามเนื้อแบบ Dynamic stretching. กรุงเทพฯ: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
กรมพลศึกษา. (2562). แบบทดสอบและเกณฑ์มาตรฐานสมรรถภาพทางกายของประชาชน อายุ 60–69 ปี. สำนักวิทยาศาสตร์การกีฬา กรมพลศึกษา กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา กรมพลศึกษา. (2560). แผนพัฒนานันทนาการแห่งชาติ ฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2560–2564). สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2566, จาก https://www.mots.go.th/.
กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2566). สถิติผู้สูงอายุ. สืบค้นเมื่อ 1 มกราคม 2567, สืบค้นจาก https://www.dop.go.th/.
จิราพร เกศพิชญวัฒนา. (2561). คู่มือเรียนรู้เข้าใจวัยผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: บริษัท ยืนยงการพิมพ์ จำกัด.
ชาญชลักษณ์ เยี่ยมมิตร และณัฐพงษ์ จรทะผา. (2564). การออกกำลังกายด้วยกิจกรรมแอโรบิกเพื่อพัฒนาสมรรถภาพทางกายของผู้สูงอายุ จังหวัดจันทบุรี. วารสารวิชาการ, 15(2), 45–58.
ถาวร กมุทศรี. (2560). การเสริมสร้างสมรรถภาพทางกาย (Physical fitness conditioning). กรุงเทพฯ: มีเดียเพรส.
ทิพรัตน์ ล้อมแพน, และหทัยรัตน์ ราชนาวี. (2561). ความแข็งแรงอดทนของกล้ามเนื้อภายหลังการออกกำลังกายด้วยยางยืดในผู้สูงอายุ. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา, 25(2), 148–167.
นภสร นีละไพจิตร. (2563). การพัฒนาโปรแกรมการออกกำลังกายด้วยนาฏศิลป์พื้นบ้านไทยเพื่อพัฒนาการทรงตัวในผู้สูงอายุ (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ปิยวัฒน์ เกตุวงศา, และ กรกนก พงษ์ประดิษฐ์. (2563). ฟื้นกิจกรรมทางกายในประเทศไทยหลังวิกฤตโควิด-19. นครปฐม: ศูนย์พัฒนาองค์ความรู้ด้านกิจกรรมทางกายประเทศไทย สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2565). การสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ. 2564. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
Alter, M. J. (2004). Science of flexibility (3rd ed.). Champaign, IL: Human Kinetics.
Cohen, D. A., Marsh, T., Williamson, S., Han, B., & McKenzie, T. L. (2014). Impact and cost-effectiveness of family fitness zones: A natural experiment in urban public parks. Health & Place, 28, 78–83. จาก https://doi.org/10.1016/j.healthplace.2014.03.008.
Martens, R. (2012). Successful coaching (4th ed.). Champaign, IL: Human Kinetics.
United Nations. (2017). World population ageing 2017: Highlights. New York, NY: United Nations.
World Health Organization. (2007). Global age-friendly cities: A guide. Geneva: WHO Press.
World Health Organization. (2015). World report on ageing and health. Geneva: WHO Press.
