หลักสูตรฝึกอบรมบุคลิกภาพของพนักงานบริการร้านสะดวกซื้อ ABC ในเขตกรุงเทพฯ และปริมณฑล
คำสำคัญ:
หลักสูตรฝึกอบรม, บุคลิกภาพฃ, พนักงานบริการร้านสะดวกซื้อบทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์ เพื่อสร้างหลักสูตรฝึกอบรมบุคลิกภาพของพนักงานบริการ ร้านสะดวกซื้อ ABC ในเขตกรุงเทพฯ และปริมณฑล มีผู้ให้ข้อมูลหลักจำนวน 22 คน ใช้เกณฑ์คัดเลือกแบบเจาะจง จากผู้ที่มีประสบการณ์ทำงาน 3 ปี จำนวน 12 คน และผู้ที่เข้ารับบริการร้านสะดวกซื้อเฉลี่ย 5 วันต่อสัปดาห์ จำนวน 10 คน วิธีดำเนินการวิจัย โดยใช้ ADDIE Model ซึ่งได้นำกระบวนการพัฒนามาประกอบการสร้างหลักสูตร 2 กระบวนการ คือ การวิเคราะห์ และการออกแบบ ศึกษาแนวคิด ทฤษฎีที่เกี่ยวกับการสร้างหลักสูตร และการพัฒนาบุคลิกภาพ การสัมภาษณ์เชิงลึก โดยใช้แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง การประเมินหลักสูตรใช้วิธีการตรวจสอบความสอดคล้องระหว่างวัตถุประสงค์กับองค์ประกอบของหลักสูตร และมีผู้เชี่ยวชาญตรวจสอบเครื่องมือ จำนวน 3 คน
ผลวิจัยพบว่า หลักสูตรฝึกอบรมบุคลิกภาพของพนักงานบริการร้านสะดวกซื้อ ABC ในเขตกรุงเทพฯ และปริมณฑล โดยหลักสูตรที่สร้างขึ้น มีเนื้อหาแบ่งออกเป็น 4 หัวข้อ 1) การเสริมสร้างบุคลิกภาพสู่ความสำเร็จสำหรับงานบริการ 2) ทัศนคติที่ดี ของพนักงานบริการในการเสริมบุคลิกภาพที่ดี 3) เทคนิคการแต่งหน้า และการแต่งกาย 4) เทคนิคการฟัง การพูด เพื่อโน้มน้าวใจ และปิดการขาย 7 ชั่วโมง วิธีการฝึกอบรมการบรรยายจากผู้เชี่ยวชาญ การปฏิบัติตามตัวอย่างกรณีศึกษา การวัดผลการฝึกอบรม จากแบบทดสอบก่อน-หลัง ฝึกอบรม และแบบประเมินพฤติกรรมการเรียนหลังฝึกอบรม หลังจากผ่านการฝึกอบรม 1 เดือน
เอกสารอ้างอิง
เกวลิน สามเจริญ. (2565). หลักสูตรฝึกอบรมพนักงานขายใหม่ของธุรกิจฟิล์มและกระจกกันรอยแห่งหนึ่ง. วิทยานิพนธ์ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารคนและกลยุทธ์องค์การ. นนทบุรี: สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์.
เชฐธิดา กุศลาไสยานนท์, ปราโมช ธรรมกรณ์ และแพรชมพู ทับทิมทอง. (2565). การศึกษาความต้องการการฝึกอบรมและการพัฒนาอัตลักษณ์ของผู้สืบทอดตำแหน่ง กรณีศึกษา: บริษัท อมรินทร์ บุ๊ค เซนเตอร์ จำกัด. วารสารพัฒนาธุรกิจและอุตสาหกรรม, 2(3), 46-56.
นรินทร์ ตันไพบูลย์. (2567). แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรมปี 2567-2569: ธุรกิจร้านค้าปลีกสมัยใหม่. สืบค้นเมื่อ 17 ตุลาคม 2567, จาก https://www.krungsri.com/th/research/industry/industry-outlook/wholesale-retail/modern-trade/io/modern-trade-2024-2026
พระมหาพิษณุ สญฺญเมโธ, วีรกาญจน์ กนกกมเลศ และไว ชึรัมย์. (2564). การพัฒนาการสื่อสารเพื่อส่งเสริมบุคลิกภาพในองค์กร. วารสาร มรจ อุบลปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 6(1), 685-702.
ภาวิณี ทองแย้ม. (2560). ความสำคัญของคุณภาพการบริการต่อความสำเร็จของธุรกิจ. วารสารเกษมบัณฑิต, 18(1), 221-232.
วินัชนันท์ นวลคำ และทัศนันท์ ชูโตศรี. (2562). การพัฒนาแอปพลิเคชันส่งเสริมการเรียนรู้เรื่องเพศศึกษาและทักษะชีวิตในนักเรียน แบบบูรณาการสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. การประชุมวิชาการนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติของนักศึกษา ด้านมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ (ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. 1782-1795.
เสาวพา เวศกาวี. (2562). การพัฒนาบุคลิกภาพ. นนทบุรี: ศูนย์ส่งเสริมอาชีวะ.
อาทิตย์ อินต๊ะแก้ว. (2562). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจคุณลักษณะทางวิชาชีพที่พึงประสงค์ต่อ การปฏิบัติงานการบริการผู้โดยสารภาคพื้นสายการบิน. วารสารการบริการและการท่องเที่ยว, 14(2), 64-76.
Almelhi, A. M. (2021). Effectiveness of the ADDIE Model within an E-Learning Environment in Developing Creative Writing in EFL Students. English Language Teaching, 14(2), 35-54.
Alsaleh, N. (2020). The effectiveness of an instructional design training program to enhance teachers' perceived skills in solving educational problems. Educational Research and Reviews, 15(12), 751-763.
Fiano, A. B. (2021). Improving the Sales Training Program in the Mexican Notebook North Carolina: Duke University.
Peltier, j and Deeter-Schmelz, D. (2020). Sales Education and Training 2.0. Journal of Marketing Education, 42(3), 195-197.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
