การพัฒนาความสามารถในการสื่อสารโดยการจัดการเรียนรู้ระบบการแลกเปลี่ยนภาพ ของนักเรียนออทิสติก ศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดร้อยเอ็ด

ผู้แต่ง

  • อัจฉราภรณ์ ไชยทุม คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด
  • พรชัย ผาดไธสง คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด

คำสำคัญ:

ความสามารถในการสื่อสาร, นักเรียนออทิสติก, ระบบการแลกเปลี่ยนภาพ

บทคัดย่อ

              การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาความสามารถในการสื่อสารของนักเรียนออทิสติกโดยการจัดการเรียนรู้ระบบการแลกเปลี่ยนภาพ กลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ นักเรียนออทิสติก ศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดร้อยเอ็ด ภาคเรียนที่ 2  ปีการศึกษา 2565 ที่ได้รับการวินิจฉัยจากแพทย์ว่าเป็นโรคออทิซึม จำนวน 3 คน เป็นเพศชาย ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการสอนเฉพาะบุคคลระบบการแลกเปลี่ยนภาพ 2) แบบวัดความสามารถในการสื่อสารของนักเรียนออทิสติก โดยใช้รูปแบบของการวิจัยเชิงปฏิบัติการ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ยและค่าร้อยละ

              ผลการวิจัยพบว่า นักเรียนออทิสติก ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้ด้วยระบบการแลกเปลี่ยนภาพหลังวงรอบปฏิบัติการที่ 1 พบว่า นักเรียนสามารถปฏิบัติตามคำสั่งในการหยิบบัตรภาพตามที่กำหนด มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 12.25 คิดเป็นร้อยละ 81.67 หลังวงรอบปฏิบัติการที่ 2 พบว่า นักเรียนสามารถเดินไปหยิบบัตรภาพระยะทาง 1 เมตร มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 11.50 คิดเป็นร้อยละ 76.67 นักเรียนสามารถเดินไปหยิบบัตรภาพระยะทาง 2 เมตร มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 10.58 คิดเป็นร้อยละ 70.55 นักเรียนสามารถเดินไปหยิบบัตรภาพระยะทาง 3 เมตร มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 10.33 คิดเป็นร้อยละ 68.88 หลังวงรอบปฏิบัติการที่ 3 พบว่า นักเรียนสามารถแยกแยะภาพที่ชอบ มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 9.91 คิดเป็นร้อยละ 60.10 นักเรียนสามารถแยกแยะภาพที่ไม่ชอบ มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 10.91 คิดเป็นร้อยละ 72.76 และคะแนนที่ได้จากการวัดความสามารถในการสื่อสารของนักเรียนจากการจัดการเรียนรู้ด้วยระบบการแลกเปลี่ยนภาพ มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 42.33 คิดเป็นร้อยละ 88.19

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2545. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). พระราชบัญญัติการจัดการศึกษาสำหรับคนพิการ พ.ศ. 2551. กรุงเทพฯ: คุรุสภา ลาดพร้าว.

จริยา บุตรทอง. (2563). การพัฒนาทักษะการสื่อสารโดยใช้วิธีการสอนเพ็คส์ (PECS) ร่วมกับหลักการสอนแบบ 3R’s สำหรับเด็กออทิสติก ศูนย์การศึกษาพิเศษมหาจักรีสิรินธร ประจำจังหวัดนครนายก. วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาหลักสูตรและนวัตกรรมการสอน. ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยเทคโนโลนีราชมงคลธัญบุรี.

ณัฏฐ์นรินทร์ นาคเล็ก. (2557). การพัฒนาความสามารถในการสื่อสารของเด็กออทิสติกจากการสอนโดยวิธีเพ็คส์ (PECS). วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาพิเศษ. สงขลา: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.

ดุจดาว จินกลาง. (2561). ผลการจัดกิจกรรมการสื่อสารความต้องการของเด็กออทิสติกด้วยการใช้เทคนิคการแลกเปลี่ยนภาพศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดหนองบัวลำภู. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. ชัยภูมิ: มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุวียาสาส์น

รัชนีเพ็ญ พลเยี่ยม. (2560). การวิจัยทางการศึกษา (Education Research). มหาสารคาม: อภิชาติการพิมพ์.

วรรณฤดี รุกขวัฒนกุล. (2563). การพัฒนาความสามารถในการสื่อสารโดยใช้ระบบแลกเปลี่ยนรูปภาพของนักเรียนออทิสติกที่มีความบกพร่องในช่องปากเนื่องจากอุบัติเหตุ. วารสารวิทยาลัยราชสุดา, 16(1), 70-82.

สมพร หวานเสร็จ. (2552). การพัฒนาศักยภาพบุคคลออทิสติกโดยใช้สื่อสนับสนุนการเรียนรู้ผ่านการมอง. สืบค้นเมื่อ 13 สิงหาคม 2566, จาก http://www.sedthailand.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=539260657

สุกัญญา แก้วสุขา. (2565). แนวทางพัฒนาการบริหารจัดการศึกษาระดับปฐมวัยตามหลักสูตรปฐมวัย พุทธศักราช 2560 ของกลุ่มโรงเรียนช่องลมสุขสันต์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากำแพงเพชร เขต 1. การศึกษาค้นคว้าอิสระ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. กำแพงเพชร: มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.

สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2560). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสถาบันนิติบัญญัติแห่งชาติ.

Cafiero, J. M. (1995). The Effect of an Augmentative Communication Intervention on the Communication, Behavior and Academic Program of an Adolescent with Autism. Sage Journals, 16(3), 179-189.

Carr, D. and Felce, J. (2007). Increase in production of spoken words in some children with autism after PECS teaching to Phase III. National Library of Medicine, 37(4), 7-780.

Charlop, C., Carpenter. And Le, L., Linda, A. and Kellet, K. (2002). Using The Picture Exchange Communication System (PECS) With Children With Autism: Assessment of PECS Acquisition, Speech, Social-Communicative Behavior, and Problem Behavior. Journal of Applied Behavior Analysis, 35(3), 213-231.

Debra, M. K., Katie, K. and Jessica, P. (2002). Brief report: increasing communication skills for an elementary-aged student with autism using the Picture Exchange Communication System. National Library of Medicine, 32(3), 30-225.

Kemmis, S. and McTaggart, R. (1988). The Action Research Planer (3rd ed.). Victoria: Deakin University.

Stephanie, R. and Linda, R. W. (2010). Effectiveness of the Picture Exchange Communication System (PECS) on Communication and Speech for Children With Autism Spectrum Disorders: A Meta-Analysis. American Journal of Speech-Language Pathology, 19(2), 95-195.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-08-30

รูปแบบการอ้างอิง

ไชยทุม อ., & ผาดไธสง พ. (2024). การพัฒนาความสามารถในการสื่อสารโดยการจัดการเรียนรู้ระบบการแลกเปลี่ยนภาพ ของนักเรียนออทิสติก ศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 18(2), 75–84. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/reru/article/view/269322

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย