โวหารภาพพจน์และรสวรรณคดีในกวีนิพนธ์ เรื่อง ฝูงนกเหนือวิหาร ของ โชคชัย บัณฑิต
คำสำคัญ:
โวหารภาพพจน์, รสวรรณคดี, กวีนิพนธ์บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์โวหารภาพพจน์รสวรรณคดีในกวีนิพนธ์ เรื่อง ฝูงนกเหนือวิหาร ของโชคชัย บัณฑิต ซึ่งเป็นหนังสือกวีนิพนธ์ที่ได้รับรางวัลดีเด่นด้านกวีนิพนธ์ในการประกวดหนังสือดีเด่น ประจำปี พ.ศ. 2564 ของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ จำนวน 63 บท การวิจัยครั้งนี้ได้อาศัยทฤษฎี โวหารภาพพจน์
และรสวรรณคดีสันสกฤตและรสวรรณคดีไทยมาประมวลสังเคราะห์เป็นเกณฑ์ในการศึกษา ผลการวิจัยพบว่า มีโวหารภาพพจน์
ที่ปรากฏ 6 ประเภท คือ 1) อุปมา 2) อุปลักษณ์ 3) อธิพจน์ 4) สัทพจน์ 5) บุคลาธิษฐาน และ 6) นามนัย ส่วนรสวรรณคดี
ที่ปรากฏ 10 รส ได้แก่ 1) ศานตรส เช่น การให้อภัยความสงบ 2) ศฤงคารรสหรือนารีปราโมทย์ เช่น ความรักของแม่ที่มีต่อลูก การระลึกถึงครูอาจารย์ 3) เราทรรสหรือพิโรธวาทัง เช่น อารมณ์โกรธที่มีต่อสัตว์และคน 4) กรุณารสหรือสัลลาปังคพิสัย เช่น การผิดหวังในความรัก ความทุกข์ 5) เสาวรสจนี เช่น การชมดอกไม้และธรรมชาติ 6) ภยานกรส เช่น ความกลัว หรือกังวล
กับเหตุการณ์ต่าง ๆ 7) วีรรส เช่น ความพากเพียรและความกล้าหาญ 8) อัทภูตรส เช่น ความแปลกใจและความทันสมัย
9) พีภัตสรส เช่น ความรู้สึกเบื่อหน่ายการทำงานและสังคมที่ย่ำแย่ และ 10) หาสยรส เช่น อารมณ์ขัน การวิเคราะห์โวหารภาพพจน์รสวรรณคดีในกวีนิพนธ์ เรื่อง ฝูงนกเหนือวิหาร ของโชคชัย บัณฑิต เป็นเพียงการวิเคราะห์ ตามแนวคิดสุนทรียศาสตร์เพื่อให้เห็นความงามทางวรรณศิลป์
เอกสารอ้างอิง
กีระติ ธนะไชย. (2557). ฉันทลักษณ์ในกวีนิพนธ์ไทยสมัยใหม่: การสืบทอด การสร้างสรรค์และความสัมพันธ์กับสุนทรียภาพทางวรรณศิลป์. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กุสุมา รักษมณี. (2549). การวิเคราะห์วรรณคดีไทยตามทฤษฎีวรรณคดีสันสกฤต (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ธรรมสาร.
โชคชัย บัณฑิต. (2564). ฝูงนกเหนือวิหาร (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: เค.พี.จันทรเกษม.
ณิชาภา กระกรกุล และสุภาพร คงศิริรัตน์. (2560). การศึกษารสวรรณคดีที่ปรากฏในนวนิยายเรื่องไชน่ามูน ของประภัสสร เสวิกุล. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้, 5(1), 37-50.
ดวงมน จิตร์จำนงค์. (2543). แนวคิดสำคัญของกวีนิพนธ์ไทยในยุคโลกาภิวัตน์. สงขลานครินทร์ ฉบับสังคมศาสตร์
และมนุษยศาสตร์, 6(1),1-13.
ธเนศ เวศร์ภาดา. (2549). หอมโลกวรรณศิลป์การสร้างรสสุนทรีย์แห่งวรรณคดีไทย. กรุงเทพฯ: ปาเจรา.
ปราโมทย์ ชูเดช. (2549). ภาพพจน์และรสวรรณคดีไทย. วารสารศิลปะศาสตร์ปริทัศน์, 1(2), 41-47.
พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี. (2566). มนุษย์ต้องมีความรัก: คมธรรมประจำวัน โดย ว.วชิรเมธี. สืบค้นเมื่อ 15 มีนาคม 2566,
จาก https://www.youtube.com/watch?v=rXHvXMNSVsY
ราชบัณฑิตยสถาน. (2552). พจนานุกรมศัพท์วรรณกรรมไทย. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
รื่นฤทัย สัจจพันธุ์. (2555). สุนทรียภาพแห่งชีวิต. กรุงเทพฯ: ณ เพชร.
วิเชียร เกษประทุม. (2558). หลักภาษาไทย. นนทบุรี: เพิ่มทรัพย์การพิมพ์.
สริยกานต์ ยี่เก็งเอี่ยม. (2564). กลวิธีทางวรรณศิลป์และภาพความเป็นอื่นในกวีนิพนธ์ของอังคาร จันทาทิพย์. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 12(2), 225-241.
สุทัศน์ วงศ์กระบากถาวร. (2565). วรรณกวีนิพนธ์ไทย. กรุงเทพฯ: เค.พี.จันทรเกษม.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). คำนิยมรางวัลดีเด่นหนังสือกวีนิพนธ์เรื่อง ฝูงนกเหนือวิหาร. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
อารยา ถิรมงคลจิต. (2561). รสและลีลาในวรรณคดี. กรุงเทพฯ: เดลินิวส์.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว