การศึกษาวิเคราะห์องค์ประกอบของการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนรวมของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา

ผู้แต่ง

  • วิชาญ จารุกาญจน์ มหาวิทยาลัยศิลปากร
  • วรกาญจน์ สุขสดเขียว มหาวิทยาลัยศิลปากร

คำสำคัญ:

การบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนรวม, การศึกษาแบบเรียนรวม, การบริหารการศึกษา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการวิเคราะห์องค์ประกอบการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนรวม
ของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา 2) ยืนยันองค์ประกอบการบริหารจัดการเรียนรวมของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา กลุ่มตัวอย่าง คือ โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา จำนวน 95 โรงเรียน ผู้ให้ข้อมูลโรงเรียนละ 4 คน ประกอบด้วย ผู้อำนวยการโรงเรียน รองผู้อำนวยการโรงเรียนกลุ่มบริหารงานวิชาการ หรือผู้ปฏิบัติหน้าที่แทน หัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้ และครูผู้รับผิดชอบงานเรียนรวมหรือครูผู้สอน รวมผู้ให้ข้อมูลทั้งสิ้น 380 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย จำนวน 2 ฉบับ ประกอบด้วย 1) แบบสอบถามความคิดเห็น และ 2) แบบสอบถามเพื่อยืนยันองค์ประกอบ สถิติที่ใช้ในการวิจัยคือ ความถี่ ร้อยละ ค่ามัชฌิมเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์ปัจจัย
เชิงสำรวจ และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) องค์ประกอบการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนรวมของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ คือ 1.1) การบริหารจัดการ 1.2) การนำองค์กร 1.3) การจัดการเรียนการสอน และ 1.4) สิ่งสนับสนุนการเรียนรู้ 2) ผลการยืนยันองค์ประกอบการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนรวมของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา ผู้ทรงคุณวุฒิและเชี่ยวชาญมีความเห็นสอดคล้องกันว่าองค์ประกอบการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนรวมของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา มีความถูกต้อง เหมาะสม เป็นไปได้และเป็นประโยชน์

เอกสารอ้างอิง

ทนงศักดิ์ สุระคำแหง. (2548). คนพิการ. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

ธัญลักษณ์ จันทร์ศรี. (2562). การพัฒนารูปแบบการบริหารการศึกษาพิเศษของโรงเรียนต้นแบบการเรียนรวม สำนักงานศึกษาธิการภาค 14. ดุษฎีนิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาวะผู้นำและการบริหาร. สุรินทร์: มหาวิทยาลัย

ราชภัฏสุรินทร์.

นงค์รักษ์ เคนไชยวงศ์. (2561). กลยุทธ์การจัดการศึกษาแบบเรียนรวมอย่างมีประสิทธิผลสำหรับโรงเรียนมัธยมศึกษา

สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ดุษฎีนิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหาร

และพัฒนาการศึกษา. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542. (2542). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 116, ตอนที่ 74 ก (2542).

สมจิต ทองเกตุ. (2559). กลยุทธ์การบริหารจัดการเรียนร่วมของโรงเรียนประถมศึกษาในเขตบริการศูนย์การศึกษาพิเศษ

เขตการศึกษา 3. ดุษฎีนิพนธ์ ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. สงขลา: มหาวิทยาลัย

สงขลานครินทร์.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). การติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษาเรียนรวมสำหรับเด็กพิการและเด็ก

ที่มีความต้องการจำเป็นพิเศษ. กรุงเทพฯ: 21 เซ็นจูรี่.

สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ. (2561). การจัดการศึกษาแบบเรียนรวม เล่มที่ 16. สืบค้นเมื่อ 4 มีนาคม2561,

จาก https://pubhtml5.com/rqbh/rhmy

สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ. (2560). แนวทางการประเมินคุณภาพตามมาตรฐานการเรียนรวมเพื่อการประกันคุณภาพภายในของสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.

สุชาดา บุบผา. (2557). การศึกษาแบบเรียนรวม (Inclusive Education). อุดรธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.

สุเชษฐ์ เรือนก้อน. (2557). การพัฒนารูปแบบการบริหารการศึกษาสำหรับเด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้ของโรงเรียนแกนนำจัดการเรียนร่วม. ดุษฎีนิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.

สุมาลี รามฤทธิ. (2559). รูปแบบการจัดการการเรียนรวมที่มีประสิทธิภาพ สำหรับสถานศึกษาระดับมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 4. ดุษฎีนิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.

สุมาลี ศรีผง. (2560). รูปแบบการจัดการศึกษาแบบเรียนรวมของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้ในสถานศึกษาสังกัดสานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ดุษฎีนิพนธ์ ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. นครสวรรค์: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

อัญชลา เกลี้ยงแก้ว. (2560). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการเรียนร่วมของโรงเรียนในสังกัดกรุงเทพมหานคร. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสยาม.

Central Board of Secondary Education Delhi. 2020). Handbook of Inclusive Education. New Delhi.

European Union. (2015). Tool to Upgrade Teacher Education Practices for Inclusive Education. Council of Europe.

Hornby, Garry. (2014). Inclusive Special Education. New York: Springer.

Iva, E. R and Mudjito, M. (2020). The development of inclusive education management model: Practical

guidelines for learning in inclusive school. Journal of Education and Learning (EduLearn), 14(1), 80-86.

Munawir, Y., Sasmoko, and Yasinta, I. (2018). Inclusive Education Management Model to Improve Principal

and teacher performance in primary Schools. Pendidikan Inklusif, Journal Pendidikan dan Kebudayaan, Badan Penelitian dan Pengembangan Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan, 18(4), 226-237.

Schuelka, M. J. (2018). Implementing inclusive education. The United Kingdom: the UK Department for

International Development.

Senapaty, H. (2020). Inclusion of Education A Manual for School Management Committee. New Delhi: National Council of Educational Research and Training.

The World Bank. (2018). Inclusive Education Resource Guide: Ensuring Inclusion and Equity in Education.

USA: Washington DC.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rded). New York: Harper and Row.Yash.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-09-01

รูปแบบการอ้างอิง

จารุกาญจน์ ว., & สุขสดเขียว ว. (2023). การศึกษาวิเคราะห์องค์ประกอบของการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนรวมของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 17(2), 225–241. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/reru/article/view/261727

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย