การศึกษาความต้องการจำเป็นต่อการพัฒนาโรงเรียนผู้สูงอายุวัดแม่กาโทกหวาก
คำสำคัญ:
ความต้องการจำเป็น, การจัดการศูนย์การเรียนรู้, ผู้สูงอายุบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาพฤติกรรมการเข้าร่วมกิจกรรมของโรงเรียนผู้สูงอายุวัดแม่กาโทกหวาก
2) ประเมินความต้องการจำเป็นในการพัฒนาโรงเรียนผู้สูงอายุ 3) ศึกษาแนวทางการพัฒนาโรงเรียนผู้สูงอายุ ประชากร
คือ ผู้สูงอายุในตำบลแม่กา จำนวน 150 คน กลุ่มตัวอย่างได้มาโดยการสุ่มอย่างง่าย จำนวน 75 คน และผู้ให้ข้อมูลหลัก
คือ เจ้าอาวาส ประธานโรงเรียนผู้สูงอายุ ครูจิตอาสาโรงเรียนผู้สูงอายุ และนักเรียนผู้สูงอายุ จำนวน 12 คน เครื่องมือที่ใช้
ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถามที่มีค่าความเชื่อมั่น 0.79 จำนวน 19 ข้อ แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ ใช้ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และดัชนีลำดับความสำคัญของความต้องการจำเป็น (PNIM) และการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพใช้การวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัย พบว่า 1) พฤติกรรมของผู้สูงอายุส่วนใหญ่เข้าร่วมกิจกรรมของโรงเรียนผู้สูงอายุวัดแม่กาโทกหวาก
มี 2 กิจกรรม 1.1) กิจกรรมในวันสำคัญทางด้านพระพุทธศาสนาและ 1.2) กิจกรรมโรงเรียนผู้สูงอายุวัดแม่กาโทกหวาก
2) การประเมินความต้องการจำเป็นในการพัฒนาโรงเรียนผู้สูงอายุวัดแม่กาโทกหวาก มีค่า PNIM โดยรวมเท่ากับ 0.16 และ
3) แนวทางในการพัฒนาโรงเรียนผู้สูงอายุวัดโทกหวาก ประกอบด้วย 3.1) ด้านกิจกรรมการเรียนรู้ 3.2) ด้านอาคารสถานที่และสิ่งแวดล้อม 3.3) ด้านสื่อ วัสดุ อุปกรณ์ 3.4) ด้านบุคลากรที่เป็นผู้สอน ซึ่งกิจกรรมที่นักเรียนสนใจมากที่สุด คือ
กิจกรรมด้านพระพุทธศาสนา รองลงมา คือ กิจกรรมการเรียนการสอน โดยกิจกรรมที่มีความต้องการมากที่สุด คือ กิจกรรม
ด้านการเรียนรู้
เอกสารอ้างอิง
กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2564). คู่มือแนวทางเกณฑ์การคัดเลือกและประเมินผลงานรางวัลโล่ LTC ปี 2565
สำหรับศูนย์อนามัยที่ 1-12 และกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: สำนักอนามัยผู้สูงอายุ กรมอนามัย.
มัณฑนา จริยรัตน์ไพศาล. (2558). รูปแบบการจัดกิจกรรมส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุในจังหวัด กำแพงเพชร. สักทอง:
วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 21(3), 86–96.
รุ่งรัตน์ ผลสวัสดิ์. (2562). การเรียนรู้ตลอดชีวิตเพื่อส่งเสริมความรอบรู้ทางสุขภาพของผู้สูงอายุในสังคมไทย.
วารสารพยาบาลทหารบก, 20(3), 54–61.
โรงพยาบาลเปาโล พหลโยธิน. (2563). งานอดิเรก กิจกรรมสร้างสุขให้ผู้สูงอายุ. สืบค้นเมื่อ 31 มีนาคม 2565,
จาก https://www.paolohospital.com/th-H/phahol/Article/Details
วิชนี คุปตะวาทิน, แมนวาสนาพงษ์, พรทิพย์ขุนดี และรัชตา มิตรสมหวัง. (2562). สังคมสูงวัยกับโลกสมัยใหม่.
วารสารวิชาการสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ. 4(พิเศษ), 444 - 450.
สงัด อุทรานันท์. (2532). พื้นฐานและหลักการพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สถาบันพัฒนาการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยภาคใต้. (ม.ป.ป.). ทำการศึกษารูปแบบการจัดการศึกษา
ตลอดชีวิตสำหรับผู้สูงอายุสู่สังคมสูงวัยในเขตภาคใต้ตอนบน. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2550). การประเมินความต้องการจำเป็น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
หลักสูตรโรงเรียนผู้สูงอายุวัดแม่กาโทกหวาก (2564). หลักสูตรโรงเรียนผู้สูงอายุวัดแม่กาโทกหวาก. พะเยา: ม.ป.ท.
Dick, W., Carey, L. and Carey, J. O. (2005). The systematic design of instruction (6th ed.). Boston:
Pearson/Allyn and Bacon.
Erdogen, M. (2010). Sustainability in higher education: A needs assessment on a course “Education
and awareness for sustainability”. Asia-Pacific Forum on Science Learning and Teaching,
(1), 1-20.
Likert, Rensis. (1967). “The Method of Constructing and Attitude Scale” Reading in Attitude Theory
and Measurement. Fishbeic, Matin, Ed. New York: Wiley & Son.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
