ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ที่ส่งผลต่อนวัตกรรมองค์กรของสำนักงานคลังจังหวัดในประเทศไทย ภายใต้สถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19)
คำสำคัญ:
ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์, นวัตกรรมองค์กร, สำนักงานคลังจังหวัดในประเทศไทยบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสำนักงานคลังจังหวัดในประเทศไทย 2) ศึกษาระดับนวัตกรรมองค์กรของสำนักงานคลังจังหวัดในประเทศไทย 3) เปรียบเทียบนวัตกรรมองค์กรของสำนักงานคลังจังหวัดในประเทศไทย โดยจำแนกตามข้อมูลลักษณะองค์กร ได้แก่ สำนักงานคลังเขต จำนวนบุคลากร งบประมาณที่ได้รับจัดสรร 4) ศึกษาความสัมพันธ์และผลกระทบของภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ที่ส่งผลต่อนวัตกรรมองค์กรของผู้บริหารสำนักงานคลังจังหวัดในประเทศไทย กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ผู้อำนวยการกลุ่มงานกำกับบริหารการเงินการคลัง และผู้อำนวยการกลุ่มงานกำกับและบริหารระบบการคลังของสำนักงานคลังจังหวัดในประเทศไทย จำนวน 76 จังหวัด จำนวน 120 คน โดยการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้เก็บรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ความถี่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน F-test โดยใช้การวิเคราะห์สหสัมพันธ์แบบพหุคูณและการวิเคราะห์การถดถอยแบบพหุคูณ
จากผลการวิจัย พบว่าภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์และนวัตกรรมองค์กรของสำนักงานคลังจังหวัดในประเทศไทย ภายใต้สถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID -19) โดยรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก โดยภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์มีความสัมพันธ์ระดับสูงต่อนวัตกรรมองค์กร และภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ ด้านวิสัยทัศน์ และด้านการทำงานเป็นทีม มีความสัมพันธ์และส่งผลต่อนวัตกรรมองค์กร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ส่วนด้านความคิดสร้างสรรค์ ด้านความยืดหยุ่นและการปรับตัว และด้านการคำนึงถึงความเป็นปัจเจกบุคคล ไม่ส่งผลต่อนวัตกรรมองค์กร
เอกสารอ้างอิง
กิตติกร ธรรมกิจวัฒน์. (2562). ศึกษาการพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาเอกชน สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดบุรีรัมย์. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
กรมบัญชีกลาง. (2564). แนวทางการให้ข้าราชการและเจ้าหน้าที่ต้องปฏิบัติงานนอกสถานที่ตั้งสำนักงาน. สืบค้นเมื่อ 29 มกราคม 2564, จาก https://www.cgd.go.th/cs/internet/internet/
กุศล ทองวัน. (2553). ความสัมพันธ์ของปัจจัยที่ส่งเสริมให้เกิดองค์กรแห่งการเรียนรู้ ต่อระดับการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ และระดับการเป็นองค์กรนวัตกรรม: กรณีศึกษาสำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ. วารสารบริหารธุรกิจ คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชีมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 33(128), 34–48.
คุณัญญา สัจจวีระกุล และการุณ พงศ์ศาสตร์. (2561). วัฒนธรรมองค์กรเชิงกลยุทธ์ที่ส่งผลต่อความสำเร็จขององค์กร กรณีศึกษา ผู้แทนจำหน่ายรถยนต์นิสสันในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ. ร้อยเอ็ด: มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด.
ธนกฤต แซ่โค้ว. (2557). ปัจจัยด้านองค์กรที่ส่งผลต่อพฤติกรรมเชิงนวัตกรรมในการปฏิบัติงาน เพื่อรองรับเศรษฐกิจอาเซียน ของกลุ่มอุตสาหกรรมแปรรูปเนื้อสัตว์ ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. การค้นคว้าอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
นรวัฒน์ ชุติวงศ์ และณัฐสิทธิ์ เกิดศรี. (2554). วิเคราะห์ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเป็นองค์กรแห่งนวัตกรรมในประเทศไทย. วารสารบริหารธุรกิจ คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 34(130), 47–58.
บุญรดา ทรงบุญศาสตร์. (2559). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 24. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ปริญ พิมพ์กลัด. (2557). ปัจจัยของนวัตกรรมองค์กรและองค์กรแห่งการเรียนรู้ ที่มีอิทธิพลต่อผลการดำเนินงานของสถาบันการเงินผู้ให้บริการด้านสินเชื่อเช่าซื้อรถยนต์. วิทยานิพนธ์ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ. นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน.
พีรวุฒิ ศิริศักดิ์. (2559). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง ความคิดสร้างสรรค์ในองค์การนวัตกรรมองค์การที่มีต่อผลการดำเนินงานขององค์การ: ศึกษาวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 27(3), 11-23.
เพ็ญนภา ศรีภูธร. (2562). การศึกษาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาระยอง. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. จันทบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
ภานุ ลิมมานนท์. (2546). Strategic Business Innovation Management (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ดับบลิว พริ้นติ้ง.
ภัทร์ วิศิษฏ์วิญญู. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านการบริหารองค์กรกับผลสำเร็จด้านการจัดการนวัตกรรมองค์กร กรณีศึกษาบริษัท ซีพีแรม จํากัด. วิทยานิพนธ์ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาธุรกิจอุตสาหกรรมและทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ยงยุทธ ไชยชนะ และลักขณา สริวัฒน์. (2563). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 29. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 14(2), 165-175.
วนิดา วาดีเจริญ, รังสรรค์ เลิศในสัตย์ และสมบัติ ทีฆทรัพย์. (2560). ระเบียบวิธีวิจัย จากแนวคิด ทฤษฎี สู่ภาคปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเนชั่น.
วินา สุทธิโพธิ์ และจักรกฤษณ์ โพดาพล. (2561). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 2. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย, 7(2), 99-114.
สุทิน ฤทธิ์ทอง. (2559). การสร้างนวัตกรรมองค์กรของผู้ประกอบการค้า ธุรกิจอุตสาหกรรมด้านบริการในการเข้าสู่ตลาดอาเซียนระหว่าง ไทย-พม่า. วิทยานิพนธ์ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการธุรกิจโลก. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2549). ภาวะผู้นํา : ทฤษฎีและปฏิบัติ : ศาสตร์และศิลป์ สู่ความเป็นผู้นำที่สมบูรณ์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: วิรัตน์ เอ็ดดูเคชัน.
สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ. (2559). นวัตกรรม. สืบค้นเมื่อ 25 ธันวาคม 2563, จาก http://www.nia.or.th/spring/index.php?page=faq
สำนักงานพัฒนาอุตสาหกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์. (2564). การให้บริการภาครัฐผ่านระบบอิเล็กทรอนิกส์. สืบค้นเมื่อ 26 กันยายน 2564, จาก https://www.etda.or.th/th/Useful-Resource/Digital-Service
Hamadi, N., Guembour, A. and Raki, N. (2017). The Impact of Leadership on Creativity and Innovation. International Journal of Humanities and Social Science Invention, 6(6), 55–62.
Khan, M. J., Aslam, N. and Riaz, M. N. (2012). Leadership Styles as Predictors of Innovative Work Behavior. Pakistan Journal of Social and Clinical Psychology, 10(1), 17-22.
McKeown, M. (2008). The truth about innovation. London: Pentice Hall.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
