พฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การที่ส่งผลต่อโอกาสความก้าวหน้าในสายงานอาชีพ พนักงานเจนเนอเรชั่นวาย ในโรงแรมจังหวัดภูเก็ต
คำสำคัญ:
พฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดี, โอกาสความก้าวหน้าในสายงานอาชีพ, พนักงานเจนเนอเรชั่นวายบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้ได้ตรวจสอบปัจจัยพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การที่ส่งผลต่อโอกาสความก้าวหน้า
ในสายงานอาชีพพนักงานเจนเนอเรชั่นวาย ในโรงแรมจังหวัดภูเก็ต รวมทั้งการตรวจสอบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของโอกาสความก้าวหน้าในสายงานอาชีพ ซึ่งเก็บข้อมูลจากพนักงานเจนเนอเรชั่นวายระดับปฏิบัติการในโรงแรมจังหวัดภูเก็ต ขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ G*Power version 3.1.9.2 ที่ระดับ 0.5 Power of test ที่ 0.95 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย 187 คน
จากโรงแรม 18 แห่งใน 3 อำเภอ ได้แก่ อำเภอเมือง จำนวน 6 แห่ง อำเภอกะทู้ จำนวน 5 แห่ง และอำเภอถลาง จำนวน 7 แห่ง สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ และวิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุ ผลการศึกษาพบว่า องค์ประกอบย่อยทั้ง 6 องค์ประกอบ ได้แก่ พฤติกรรมการให้ความช่วยเหลือ พฤติกรรมการพัฒนาตนเอง พฤติกรรมการคำนึงถึงผู้อื่น พฤติกรรมการให้ความร่วมมือ พฤติกรรมความอดทนอดกลั้น และพฤติกรรมความสำนึก
ในหน้าที่เป็นพฤติกรรมที่พนักงานเจนเนอเรชั่นวายควรจะมีในการทำงานเพื่อสนับสนุนงานขององค์การให้บรรลุตามเป้าหมาย ในส่วนของพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การที่ส่งผลต่อโอกาสความก้าวหน้าในสายงานอาชีพ ประกอบด้วย 4 พฤติกรรม ได้แก่ พฤติกรรมการคำนึงถึงผู้อื่น พฤติกรรมความอดทนอดกลั้น พฤติกรรมการให้ความร่วมมือ และพฤติกรรมความสำนึก
ในหน้าที่ซึ่งทั้ง 4 พฤติกรรมมีความสัมพันธ์เชิงบวกต่อความก้าวหน้าในสายงานอาชีพ ยกเว้นพฤติกรรมการให้ความช่วยเหลือ
มีความสัมพันธ์กันทางลบทิศทางตรงข้ามกันอยู่ในระดับมากที่สุด
เอกสารอ้างอิง
จิรวัฒน์ ทิพยรส. (2562). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในองค์การไปสู่องค์การนวัตกรรมในยุคประเทศไทย 4.0. วารสารปาริชาต มหาวิทยาลัยทักษิณ, 32(1), 1-33.
ณิชาภัทร สุรวัฒนานนท์. (2562). การท่องเที่ยวกับบทบาทขับเคลื่อนเศรษฐกิจไทย ฮีโร่จำเป็นหรือ ฮีโร่ตัวจริง? ฝ่ายเศรษฐกิจมหภาค ธนาคารแห่งประเทศไทย. สืบค้นเมื่อ 9 พฤศจิกายน 2562, จาก https://www.bot.or.th/Thai/ResearchAndPublications/articles/Pages/Article_29Oct2019.aspx
ดวงกมล วิเชียรสาร และธนินท์รัฐ รัตนพงศ์ภิญญโญ. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความเจริญก้าวหน้าในอาชีพของผู้แทนยา บริษัทยาข้ามชาติในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสาร Veridian E-Journalสาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 12(6), 1192-1213.
ทิวาพร รักงาม และสิทธิโชค วรานุสันติกูล. (2559). ความสัมพันธ์ของรูปแบบภาวะผู้นำและการรับรู้บรรยากาศองค์การต่อพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การ โดยมีความผูกพันต่อองค์การเป็นตัวแปรกำกับในบุคลากรทางการพยาบาล สังกัดโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยของรัฐแห่งหนึ่ง. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 42(2), 125-147.
พัชรี ประเสริฐสังข์, กนกอร บุญมาเกิด และภาริน ธนนทวีกุล. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีกับการคงอยู่ของบุคลากรกองรายได้ สำนักการคลัง กรุงเทพมหานคร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์, 3(1), 1-8.
มุจลินท์ จรมา และกนกพร ชัยประสิทธิ์. (2562). พฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานภายในองค์กร: กรณีศึกษา บริษัท โฮมโปรดักส์เซ็นเตอร์ จำกัด (มหาชน). วารสารสังคมศาสตร์บูรณาการ, 6(2), 79-100.
วสันต์ กานต์วรรัตน์. (2559) ปัจจัยที่สัมพันธ์กับความสำเร็จในการประกอบอาชีพพนักงานบริการส่วนหน้าในโรงแรม 5 ดาว กรุงเทพมหานคร. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย, 11(1), 16-26.
สุบัทมา ตันตยาภินันท์. (2554). ความแตกต่างภายในองค์การกับยุทธวิธีในการบริหารทรัพยากรมนุษย์. วารสารนักบริหาร, 31(4), 59-64.
สุวรรณี จริยะพร. (2559). พฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีต่อองค์การของบุคลากรของวิทยาลัยทองสุข. Journal of Association of Research, 21(1), 227-238.
อภิญญา อยู่ประเสริฐ และชูเกียรติ จากใจชน. (2561). เจนเนอเรชั่นกับความต้องการใช้สวัสดิการ ความสมดุลชีวิตและงาน และการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การ: กรณีศึกษาวิทยาลัยเซนต์หลุยส์. วารสารสารสนเทศ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 17(1), 189-198.
อรนิษฐ์ แสงทองสุข. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีของพนักงานระดับปฏิบัติการที่ปฏิบัติงานในธุรกิจโรงแรมในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
Buentello, O., Jung, J. and Sun, J. (2014). Exploring the casual relationships between organizational citizenship behavior, total quality management, and performance. British Journal of Management, 16, 78-87.
C9 Hotelworks Company Limited. (2019). Phuket Hotel Market Update July 2019. Retrieved November 09, 2019, from https://issuu.com/thephuketinsider/docs/phuket-hotel-market-update-2019-07
Din, S.U., Ishfaq, M. and Adeel, M. (2016). Investigating the relationship of organizational citizenship behavior with job satisfaction, organizational commitment and turnover intention: Evidence from the banking sector of Pakistan. Global Journal of Management and Business Research: A administration and Management, 16(9), 4-12.
Hair, J.F., Anderson, B.W., Babin, B.J. and Anderson, R.E. (2010). Multivariate data analysis with reading (4th ed.). New Jersey: Prentice-Hall.
Kim, J. O. and Mueller, C. W. (1978). Factor Analysis: Statistical Methods and Practical Issues. Beverly Hills, California: Sage.
Levy, P. E. (2003). Industrial/organizational psychology: Understanding the workplace. Boston, MA: Houghton Mifflin.
Organ, W. D. (1991). Applied Psychology of Work Behavior: A Book of Readings (4th ed.). Illinois: R. R. Donnelley & Sons.
Spector, P. E. (2003). Industrial and organizational psychology: Research and practice (3rd ed.). New York: John Wiley.
Werner, J. M. and DeSimone R. L. (2012). Human Resource Development (4th ed.). USA: South-Western, Cengage learning.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว