นิเวศวิทยากับภูมิปัญญาดั้งเดิมในสังคมไทย : ผ่านสารคดีชุด “มหาวิทยาลัยไทบ้าน” ของนิพัทธ์พร เพ็งแก้ว
คำสำคัญ:
นิเวศวิทยา, ภูมิปัญญาดั้งเดิม, มหาวิทยาลัยไทบ้านบทคัดย่อ
บทความนี้ มุ่งศึกษานิเวศวิทยากับภูมิปัญญาดั้งเดิมในสังคมไทยผ่านสารคดีชุด “มหาวิทยาลัยไทบ้าน” ของนิพัทธ์พร เพ็งแก้ว โดยศึกษาผ่านผลงานสารคดีจำนวน 3 เล่ม คือ “ถึงอย่างไรก็อยู่กันมาได้” จำนวน 14 เรื่อง เล่มที่สอง “รุกถอยหลัง” จำนวน 20 เรื่อง และเล่มสุดท้าย “ลมปราณของแผ่นดิน” จำนวน 17 เรื่อง ผลการศึกษาพบว่า นิเวศวิทยากับภูมิปัญญาดั้งเดิมในสังคมไทยผ่านสารคดีชุด “มหาวิทยาลัยไทบ้าน” ปรากฏ 2 ลักษณะ คือ 1) นิเวศวิทยากับการประกอบอาชีพ
2) นิเวศวิทยากับวิถีชีวิตความเป็นอยู่ ซึ่งนิเวศวิทยากับภูมิปัญญาดั้งเดิมในสังคมไทย ผ่านสารคดีชุด “มหาวิทยาลัยไทบ้าน” นั้น ได้สะท้อนให้เห็นถึงภาพความสัมพันธ์ระหว่างคนกับธรรมชาติ อันเกิดจากการอาศัยองค์ความรู้ที่ได้รับการสั่งสม ถ่ายทอดจากคนรุ่นหนึ่งไปสู่คนอีกรุ่นหนึ่ง ความรู้เชิงนิเวศแบบดั้งเดิมจึงเป็นศูนย์กลางในการควบคุมกฎข้อบังคับและสร้างความสมดุลในการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ อันจะช่วยรักษาระบบนิเวศให้มีความมั่นคงและมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา แก้วเทพ และสมสุข หินวิมาน. (2551). สายธารแห่งนักคิดทฤษฎีเศรษฐศาสตร์การเมืองกับสื่อสารศึกษา. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
ชลอ รอดลอย. (2551). การเขียนสารคดี (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ณฤณีย์ ศรีสุข. (2564). นิเวศวิทยาวัฒนธรรมเชิงพุทธบูรณาการ. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 10(1), 187-202.
ธีรภาพ โลหิตกุล. (2544). กว่าจะเป็นสารคดี (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: แพรว.
ธัญญา สังขพันธานนท์. (2556). วรรณคดีสีเขียว กระบวนทัศน์และวาทกรรมธรรมชาติในวรรณคดีไทย. กรุงเทพฯ: นาคร.
ธัญญา สังขพันธานนท์. (2556). ผู้หญิงยิงเรือ: สตรีนิยมเชิงนิเวศในวรรณคดีไทย. กรุงเทพฯ: นาคร.
ธัญญา สังขพันธานนท์. (2548). การเขียนสารคดีภาคปฏิบัติ. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว. (2562). จารึกของแผ่นดิน. กรุงเทพฯ: ศยาม.
นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว. (2562). นานาภาษาดาว. กรุงเทพฯ: พื้นภูมิเพชร.
นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว. (2562). ปฏิวัติกัญชาสยาม 2562. กรุงเทพฯ: เคล็ดไทย.
นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว. (2562). เรื่องเล่าและเรื่องอื่น ๆ. กรุงเทพฯ: สวนเงินมีมา.
นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว. (2555). ตามเหล่าซือไทยไปไต้หวัน: เรียนรู้ปัญญาธรรมชาติกับครูเดชา ศิริภัทร. กรุงเทพฯ: ศยาม.
นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว. (2555). บันทายฉมาร์ เดียงพลาโต และหลวงพระบาง.กรุงเทพฯ: สยามปริทัศน์.
นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว. (2555). ปลายขอบฟ้าฉาน: บันทึกการต่อสู้ทางการเมืองและวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ในพม่า. กรุงเทพฯ: ศยาม.
นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว. (2555). รักและบ้าไปเก็บยา. กรุงเทพฯ: ตถาตา.
นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว. (2555). เรื่องเล่าของพลัง. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว. (2554). ลมปราณของแผ่นดิน. กรุงเทพฯ: ศยาม.
นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว. (2553). รุกถอยหลัง. กรุงเทพฯ: ศยาม.
นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว. (2553). ถึงอย่างไร ก็อยู่กันมาได้. กรุงเทพฯ: ศยาม.
นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว. (2552). ไทบ้านดูดาว. กรุงเทพฯ: ศยาม.
นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว. (2550). เล่าเรื่องเมืองเพชร. กรุงเทพฯ: พิมพ์คำ.
เบญจวรรณ อุปัชฌาย์. (2561). แนวคิดเรื่องตัวตนที่รู้คิดและกระบวนการสร้างตัวตนของมิเชล ฟูโกต์. วารสารวิชาการ มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า, 5(1), 13-14.
พรชัย จันทโสก. (2555). นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว นักเขียนบทความดีเด่นปี 2551. สืบค้นเมื่อ วันที่ 13 เมษายน 2564, จาก https://www.happyreading.in.th/article/detail.php?id=1373
มนัส สุวรรณ. (2539). นิเวศวิทยาของมนุษย์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
มาซาโนบุ ฟูกูโอกะ. (2557). ปฏิวัติยุคสมัยด้วยฟางเส้นเดียว (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: มูลนิธิโกมลคีมทอง.
ลภาพรรณ ศุภมันตรา. (2551). นิเวศวิทยากับศาสนา: จิตวิญญาณเชิงนิเวศในมุมมองต่างวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: สวนเงินมีมา.
วรฉัตร วริวรรณ. (2563). การสร้างความเป็นตัวตนของชาวนาอินทรีย์. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 14(3), 54-63.
วีระศักดิ์ จันทร์ส่งแสง. (2562). วิชาสารคดี. กรุงเทพฯ: สารคดี.
สุรเดช โชติอุดมพันธุ์. (2548). สัจนิยมมหัศจรรย์ในวรรณกรรมไทยกับวาทกรรมแห่งความเป็นอื่น. วารสารอักษรศาสตร์, 34(2), 74-106.
อนันตศักดิ์ พลแก้วเศษ และภาวิณี ห้องแซง (2560) วิเคราะห์วรรณศิลป์ในเพลงกล่อมเด็กของคนภูไท ตำบลห้องแซง อำเภอเลิงนกทา จังหวัดยโสธร. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 11(2), 25-34.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว