การศึกษาการบรรเลงปี่มวยไทยในจังหวัดร้อยเอ็ด
คำสำคัญ:
การวิจัยกรณีศึกษา, การบรรเลงเพลงปี่มวยไทย, มวยไทยบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการบรรเลงเพลงปี่มวยของวงดนตรีปี่มวยไทยในจังหวัดร้อยเอ็ด โดยใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพประเภทกรณีศึกษาที่มุ่งเน้นในการวิจัย (Intrinsic Case Study) กรณีศึกษาเป็นวงดนตรีปี่มวยไทยในจังหวัดร้อยเอ็ด จำนวน 2 วง โดยการเลือกแบบเจาะจง (Purposive sampling) ใช้วิธีการเก็บรวบรวบข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึกร่วมกับการสังเกต วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้วิธีการเชิงคุณภาพ โดยการตรวจสอบความสอดคล้อง จัดระเบียบและวิเคราะห์ข้อมูลไปพร้อมกันกับการเก็บรวบรวมข้อมูล
ผลการวิจัยพบว่า การบรรเลงเพลงปี่มวยของวงดนตรีปี่มวยไทยในจังหวัดร้อยเอ็ด ในแต่ละวงมีความคล้ายคลึงกัน ทั้งเพลงที่ใช้ในการไหว้ครู ใช้เพลงสะระหม่าไทย ยกที่ 1 เพลงโยน ยกที่ 2 เพลงแขกเจ้าเซ็น ยกที่ 3 เพลงแขกอามัด ยกที่ 4 เพลงแขกหนัง และยกที่ 5 เพลงเชิดชั้นเดียว บางกรณีที่มีการเลือกบรรเลงเพลงอื่น ๆ โดยไม่มีการเฉพาะเจาะจงขึ้นอยู่กับสถานการณ์บนเวที วงดนตรีปี่มวยไทยทั้ง 2 วง เป็นญาติและสืบทอดมาจากครูเดียวกัน จึงทำให้มีความคล้ายคลึงกันมาก วงดนตรีปี่มวยไทยที่รับงานมากจะมีลักษณะปรับการบรรเลงให้เข้ากับยุคสมัย และมีการรับงานบรรเลงในงานอื่น ๆ เช่น งานศพ งานบวช เป็นต้น มีการถ่ายทอดให้แก่บุคคลในครอบครัว
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2559). ประวัติศาสตร์มวยไทย. กรุงเทพฯ: รีปริ้น.
ชัยวัฒน์ ภมรเวชวรรณ. (2561). มาตรการที่เหมาะสมในการเผยแพร่ผลงานเพลงลิขสิทธิ์ในร้านอาหาร–ร้านกาแฟในกรุงเทพมหานคร. สังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 44(2), 274-296.
ชาย โพธิสิตา. (2554). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยคุณภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้ง แอนด์ พับลิชชิ่ง.
นิศา ชูโต. (2548). การวิจัยเชิงคุณภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: พริ้นโพร.
บุญตา เขียนทองกุล. (2548). ดนตรีในพระราชพิธี. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร.
บุษกร เชี่ยวจินดากานต์. (2561). เทคนิคการวิจัยเชิงคุณภาพแบบกรณีศึกษา. วารสารศิลปศาสตร์ปริทัศน์, 25(3), 103-118.
ประพจน์ เวียงสงค์. (7 กุมภาพันธ์ 2562). สัมภาษณ์. ที่ปรึกษาแตรวงคุณแดง และที่ปรึกษาแตรวงร้อยเอ็ด.
ภัทรพงศ์ เทพยรักษ์. (2557). สถานภาพของนักดนตรีปี่มวยในสนามมวยลุมพินี. วิทยานิพนธ์ ศิลปกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศิลปกรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภัทรพงศ์ เทพยรักษ์ และภัทรวดี ภูชฎาภิรมย์. (2558). สถานภาพของนักดนตรีปี่มวยในสนามมวยลุมพินี. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2(1), 40-48.
มหาวิทยาลัยศิลปากร. (2555). โครงการขุมทรัพย์ของแผ่นดินหนังสือ สมุดไทยดำ ตำราชกมวย. กรุงเพทฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุภรณ์ อรุณภาคมงคล, สุณี ปริปุณณะ, มลี กิตติพงศ์ไพศาล, พิทักษ์ อินทรทูต และสรรค์ฉัตร จันทร์สระแก้ว. (2557).
มีเดียร์เอเยนซี ยุค ดิจิตอล เล่ม 1. กรุงเทพ: Brandbooks.
สมบัติ สวางควัฒน์. (2554). ย้อนตำนานแวดวงมวยไทยจากอดีตถึงปัจจุบัน. กรุงเทพฯ: ก้าวแรก.
สมยศ ดาวเรือง. (25 มกราคม 2562). สัมภาษณ์. เจ้าของวงดนตรีปี่มวยไทย.
อมรา พงศา พิชญ์. (2541). วัฒนธรรม ศาสนา และชาติพันธุ์ วิเคราะห์สังคมไทยแนวมนุษยวิทยา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว