ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารที่ส่งผลต่อความเป็นองค์การนวัตกรรมของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 3
คำสำคัญ:
ภาวะผู้นำ, ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรม, ความเป็นองค์การนวัตกรรมบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อ 1) ศึกษาภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษา 2) ศึกษาความเป็นองค์การนวัตกรรมของสถานศึกษา และ 3) สร้างสมการพยากรณ์ ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารที่ส่งผลต่อความเป็นองค์การนวัตกรรมของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 3 กลุ่มตัวอย่าง เป็นผู้บริหารและครู ในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 3 ปีการศึกษา 2561 รวมทั้งสิ้น 323 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ มีค่าความเชื่อมั่น โดยหาค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค เท่ากับ .840 และ .820 วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน โดยวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน ผลการวิจัยพบว่า 1. ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 3 โดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่าทุกด้านอยู่ในระดับมาก 2. องค์การนวัตกรรมของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 3 โดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่าทุกด้านอยู่ในระดับมาก 3. ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารที่ส่งผลต่อความเป็นองค์การนวัตกรรมของสถานศึกษา สังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 3 ประกอบด้วย 5 ด้าน คือ ด้านการมีวิสัยทัศน์ (X1) ด้านการบริหารความเสี่ยง (X5) ด้านการทำงานเป็นทีม (X3) ด้านความยืดหยุ่น (X4) และด้านการมีความคิดสร้างสรรค์ (X2) ตามลำดับ โดยตัวแปรทั้งห้าร่วมกันพยากรณ์ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหาร ที่ส่งผลต่อความเป็นองค์การนวัตกรรมของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 3 ได้ร้อยละ 85.10 เขียนเป็นสมการพยากรณ์ได้ดังนี้ สมการพยากรณ์พยากรณ์ โดยใช้คะแนนดิบ Y´ = .240 + .237X1 + .192X5 + .176X3 + .175X4 + .164X2 สมการพยากรณ์ ใช้คะแนนมาตรฐาน Z´y = .247ZX1 + .199ZX5 + .218ZX3 + .194ZX4 + .172ZX2
เอกสารอ้างอิง
กีรติ ยศยิ่งยง. (2552). องค์กรแห่งนวัตกรรม แนวคิดและกระบวนการ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ขวัญชนก โตนาค. (2556). การวิเคราะห์องค์ประกอบภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน.
วารสาร ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 16(4), 134-135.
ชวน ภารังกูล. (2556). การศึกษาความเป็นองค์กรแห่งนวัตกรรมของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดคณะกรรมการการศึกษา
ขั้นพื้นฐานในจังหวัดราชบุรี. ราชบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.
ณัฐ ธาระสืบ, นิภา รุ่งเรืองวุฒิไกร, กฤติยา นงวณิชย์ และชัยฤทธิ์ ทองรอด. (2562). ความสัมพันธ์ของภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรม
ประสิทธิผลของผู้นำและความสามารถในการแข่งขันของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในกรุงเทพมหานคร.
วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 9(2), 546-559.
ณัฐวุฒิ ศรีสนิท และโกวัฒน์ เทศบุตร. (2563). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของ
สถานศึกษา สังกัดสำานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 3. วารสารการบริหารและนิเทศ
การศึกษามหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 11(1), 20-30.
น้ำค้าง ไชยพุฒ. (2549). นิยามใหม่ของ “สามารถ”. ผู้จัดการ, 23(272), 94-101.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ปริวัฒน์ ยืนยิ่ง. (2563). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษา วิทยาลัยเทคนิคอุบลราชธานี. วารสารนวัตกรรม
การศึกษาและการวิจัย, 4(3), 330-344.
พสุ เดชะรินทร์. (2546). Balance Scorecard รู้สึกในการปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โรงเรียนดรุณสิกขาลัย. (2553). โรงเรียนดรุณสิกขาลัย โรงเรียนนวัตกรรมแห่งการเรียนรู้. สืบค้นเมื่อ 10 กรกฎาคม 2561,
จาก http: //e-school.kmutt.ac.th/theory.php
วิทยากร ยาสิงห์ทอง และกนกอร สมปราชญ์. (2562). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมที่ส่งผลต่อการเป็นบุคคลแห่งการเรียนรู้ของครู
สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 25. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา
มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 11(3), 234-244.
เวียงวิวรรธน์ ทำทูล และวัลลภา อารีรัตน์. (2557). ภาวะผู้นำ เชิงนวัตกรรมของผู้บริหารที่ส่งผลต่อองค์การขีดสมรรถนะสูง
ของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 21. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น,
(3), 31-38.
สมจิตร ชูศรีวาส และหทัย น้อยสมบัติ. (2562). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของ
โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ เขต 1. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
มหาวิทยาลัยนครพนม, 9(3), 53-61.
สัมฤทธิ์ กางเพ็ง และสรายุทธ กันหลง. (2553). ภาวะผู้นำใฝ่บริการ แนวคิด หลักการ ทฤษฎีและงานวิจัย. ขอนแก่น:
คลังนานาวิทยา.
สุพล ธรณี. (2539). การศึกษาการใช้ฐานแห่งอำนาจของผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดกรมสามัญศึกษา จังหวัดร้อยเอ็ด.
มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2561). ระบบข้อมูลสาระสนเทศเพื่อการบริหาร. สืบค้นเมื่อ 10 กรกฎาคม 2561,
องค์อร ประจันเขตต์. (2557). องค์กรแห่งนวัตกรรมการศึกษา ทางเลือกใหม่ของการบริหารการศึกษา. วารสารพยาบาลทหารบก,
(1), 45-51.
อรรธิกา พังงา. (2555). เส้นทางสู่การสร้างองค์กรนวัตกรรม. สืบค้นเมื่อ 10 กรกฎาคม 2561,
จาก http: //articles.citu.tu.ac.th/wpcontent/uploads/2013/04/Research10new.pdf.
อรวรางค์ จันทร์เกษม, วรกมล วิเศษศรี และสุภัททา ปิณฑะแพทย์. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ภาวะผู้นำ
เชิงนวัตกรรมของผู้บริหาร ตามความคิดเห็นของพนักงานและพฤติกรรมมุ่งผลสัมฤทธิ์ในการทำงานของพนักงาน
ในอุตสาหกรรมการผลิต. วารสารวิชาการศิลปศาสตร์ประยุกต์, 8(1), 138-144.
อรอนงค์ โรจน์วัฒนบูลย์. (2553). การพัฒนาตัวแบบผู้นำเชิงนวัตกรรม.วิทยานิพนธ์ รัฐศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหาร
การพัฒนา. กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
Adair, J.E. (1996). Effective Innovation: How to Stay Ahead of the Competition. London: Pan Books.
Christiansen, J.A. (2000). Building The Innovative Organization: Management Systems that encourage
Innovation. Hampshire: Macmillan Press.
Drucker, P. (2002). Our Definition of Leadership. (Online). Retrieved January 8, 2008,
From http://www.teal.org.uk//Leadership//definition.html
Fulton Schools. (2014). Fulton County Schools Innovation Update: We are ready. Retrieved July 10, 2018,
From http//www.pearsoned.com/education-blog/fulton-county-schools-innovation-update-we-
are-ready/
George Asamoah. (2012). Factors Which Influence the Buying Behaviours of Customers with Multiple
Regular Customer Cards. Degree Thesis (International Business): Arcada.
Higgins, J.M. (1995). Innovate or Evaporate: Test & Improve Your Organization’s IQ-It’s Innovation
Quotient. New York: New Management.
Merx-Chermin, M., and Nijhof, W.J. 2005. Factors influencing knowledge creation and innovation in an
organization. Journal of European Industrial Training, 29(2), 135-147.
Microsoft Educator Network. (2003). Microsoft Innovative Educator Programs. Retrieved July 10,2018,
From https: //education.microsoft.com/GetTrained
Miller, W.J., Sumner, A.T. and Deane, R.H. (2009). Assessment of quality management practices within
the healthcare industry. American Journal of Economics and Business Administration, 1(2), 105-113.
Pollock, S.E. (2001). Organization Behavior (9th ed.). New Jersey: Prentice-Hall.
Quinn, R.E., and Spreitzer, G.M. (1991). The Psychometrics of the Competing Value: Culture Instrument and
an Analysis of the Impact of Organizational Culture on Quality of Life. Research in organizational
change and development, 5(1), 115-142.
Roscorla, T. (2010). The 7 steps to Innovative leadership. Retrieved July 10, 2018,
From http://www.convergemag.com/policy/the-7-Elements-of-lnnovativeLeadership.html
Tidd, J., Bessant, J., and Pavitt, K. (2001). Managing Innovation Integrating Technological Market and
Organization Change. Chichester: John Willey & Sons.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
