การแก้ปัญหาการดื่มเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์แบบมีส่วนร่วมในเขตจังหวัดลำพูน
คำสำคัญ:
การแก้ปัญหา, การดื่มเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์, แบบมีส่วนร่วมบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาการดื่มเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ในเขตจังหวัดลำพูน และการแก้ไขปัญหาการดื่มเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์แบบมีส่วนร่วมในเขตจังหวัดลำพูน โดยการเปรียบเทียบก่อนและหลังการให้ความรู้ วิธีการดำเนินการวิจัยมี 2 ขั้นตอน คือ ขั้นตอนการประเมินปัญหาพฤติกรรมการดื่มเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ การเก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามจากผู้ดื่มเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ อายุ 15-65 ปี ในจังหวัดลำพูน จำนวน 400 คน มาวิเคราะห์ข้อมูล โดยใช้สถิติร้อยละ และค่าเฉลี่ย และขั้นตอนการให้ความรู้เกี่ยวกับการดื่มเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ กับกลุ่มผู้ดื่มเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์จำนวน 400 คนโดยใช้เสียงตามสายของชุมชนเป็นเครื่องมือในการให้ความรู้ และลงพื้นที่เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามอีกครั้ง และนำผลการวิจัยที่ได้มาวิเคราะห์เปรียบเทียบปัญหาที่เกิดจากการดื่มเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ ทั้งก่อนและหลังการให้ความรู้ ด้วยการทดสอบค่าที ผลการวิจัยการประเมินปัญหาการดื่มเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ พบว่าปัญหาการดื่มเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ เรียงจากมากไปน้อย ดังนี้ พฤติกรรมการดื่มของเพื่อน วัฒนธรรมและประเพณี ทัศนคติในการดื่มเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์พฤติกรรมการดื่มของตนเอง และการดื่มของบุคคลในครอบครัว มีการรับรู้ผลกระทบเกี่ยวกับปัญหาด้านการทำงานหรือการเรียน ด้านสังคม ด้านครอบครัว และด้านสุขภาพ ส่วนการติดตามพฤติกรรมการดื่มเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์หลังการให้ความรู้ ความเข้าใจ พบว่าปัญหาการดื่มเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ลดลงมากที่สุดเรียงลำดับ ดังนี้ วัฒนธรรม/ประเพณี ทัศนคติเกี่ยวกับการดื่มเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ พฤติกรรมการดื่มของตนเอง พฤติกรรมการดื่มของบุคคลในครอบครัว อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และมีการรับรู้ผลกระทบเกี่ยวกับปัญหาด้านสุขภาพเพิ่มขึ้นตามลำดับดังนี้ ด้านสุขภาพ ด้านครอบครัว และด้านสังคม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 จึงกล่าวได้ว่าการปฏิบัติงานวิจัยโดยให้ชุมชนมีส่วนร่วม สามารถนำไปสู่การแก้ปัญหาของตนเองและชุมชนได้อย่างมีประสิทธิภาพ
เอกสารอ้างอิง
ซิ่วฮวย แซ่ลิ้ม, กนกพร หมู่พยัคฆ์ และนันทวัน สุวรรณรูป. (2560). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการดื่มเครื่องดื่ม
ผสมแอลกอฮอล์ของวัยรุ่น. วารสารพยาบาลสงขลานครินทร์, 37(3), 25–36.
ฑิฆัมพร หอสิริ, ชุลีกร สิทธิสันต์, และกนกวรรณ ลิ้มศรีเจริญ. (2559). ความชุกของพฤติกรรมการดื่มสุราในนักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษา. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย, 61(1), 3–14.
ดุรณวรรณ สมใจ. (2560). พฤติกรรมป้องกันการดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ของนักศึกษามหาวิทยาลัย: กรณีศึกษา
มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง. วารสาร มฉก.วิชาการ, 20(40), 127–139.
ดุษฎี วรธรรมดุษฏี. (2556). วัฒนธรรมกับการดื่ม. วารสารราชพฤกษ์, 10(3), 13-20.
ศิริลักษณ์ นิยกิจ. (2559). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของประชาชน ตำบลไร่น้อย
อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 10, 14(2), 16–32.
มรกต เขียวอ่อน, โสภิณ แสงอ่อน และพัชรินทร์ นินทจันทร์. (2559). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการดื่มสุรา
ในนักเรียนจ่าทหารเรือ. วารสารพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต, 30(3), 36–51.
สุรเมศวร์ ฮาชิม, รัตนา เลิศสุวรรณศรี และรมิดา ศรีเหรา. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
ของนักเรียนชั้นมัธยมปลาย จังหวัดปทุมธานี. Thai Journal of Science and Technology, 6(1), 1-10.
สุพิมล ขอผล, จินตวีร์พร แป้นแก้ว, ธณัชช์นรี สโรบล, สมพร สิทธิสงคราม, สายัณห์ ชัยศรีสวัสดิ์, สุมาลี ชัยศรีสวัสดิ์
และประจวบ หน่อศักดิ์. (2557). การใช้การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมในการป้องกัน และแก้ไขปัญหา
การดื่มสุราในชุมชนหมู่บ้านหนองเต่าคำใหม่ ตำบลป่าไผ่ อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่. วารสารการพัฒนา
ชุมชนและคุณภาพชีวิต, 2(3), 313–324.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2561). จำนวนประชากรจากการจดทะเบียน จำแนกตามอายุ เพศ และจังหวัด พ.ศ. 2561.
สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2562, จาก http://statbbi.nso.go.th/staticreport/page/sector/en/01.aspx
อธิบ ตันอารีย์ และพลเทพ วิจิตรคุณากร. (2562). สถานการณ์การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และดัชนีความเสี่ยงต่อปัญหา
แอลกอฮอล์ของจังหวัดในประเทศไทย: ข้อมูลการสำรวจ. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข, 13(4), 353–367.
อังสุมาลิณ จันทรมณี, สุกัญญา โลจนาภิวัฒน์ และจุฑารัตน์ สถิรปัญญา. (2560). ปัจจัยและพฤติกรรมการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของวัยรุ่นหญิงในสถาบันอาชีวศึกษา กรณีศึกษาจังหวัดสงขลา. วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 28(2),
–129.
อัมมันดา ไชยกาญจน์ และอมรา ไชยกาญจน์. (2560). พฤติกรรมการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของนักศึกษามหาวิทยาลัย
ราชภัฏพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์),
(1), 103–113.
อุษณีย์ พึ่งปาน. (2550). วัยรุ่นกับการดื่มสุรา. วารสารวิจัยวิทยาศาสตร์การแพทย์, 21(2), 87–92.
อุเทน ลาพิงค์, ตระกูล ชำนาญ และพระครูสมุห์ธนโชติ จิรธมโม. (2562). การรักษาศีล 5 เพื่อการลด ละ เลิกดื่มสุราของชุมชน
วัดเจดีย์แม่ครัว ตำบลแม่แฝกใหม่ อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(3), 1603– 1621.
Ursachi, G., Horodnic, I. A., and Zait, A. (2015). How reliable are measurement scales? External factors with
indirect influence on reliability estimators. Procedia Economics and Finance, 20(1), 679-686.
World Health Organization. (2018). Global status report on alcohol and health 2018. Geneva: World Health
Organization; 2018. Retrieved February 15, 2019, From https://www.who.int/publications-
detail/global-status-report-on-alcohol-and-health-2018
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3th ed.). New York: Harper and Row Publication.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
