การพัฒนาแผนการจัดการเรียนรู้แบบ 4MAT ร่วมกับการแก้ปัญหาแบบโพลยา (Polya) เพื่อพัฒนาทักษะการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์
คำสำคัญ:
การจัดการเรียนรู้แบบ 4 MAT ร่วมกับการแก้ปัญหาแบบโพลยา, ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์, ทักษะการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์บทคัดย่อ
การวิจัย เรื่อง การพัฒนาแผนการจัดการเรียนรู้แบบ 4MAT ร่วมกับการแก้ปัญหาแบบโพลยา (Polya) เพื่อพัฒนาทักษะการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาแผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้แบบ 4MAT ร่วมกับการแก้ปัญหาแบบโพลยา (Polya) 2) พัฒนาแบบวัดทักษะการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 2 และ3) พัฒนาแบบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนทางคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 กลุ่มเป้าหมาย ในการวิจัย ได้แก่ ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 ท่าน ประกอบด้วย 1) ผู้เชี่ยวชาญด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน จำนวน 2 ท่าน 2) ผู้เชี่ยวชาญด้านการสอนคณิตศาสตร์ จำนวน 2 ท่าน และ 3) ผู้เชี่ยวชาญด้านกระบวนการแก้ปัญหาแบบโพลยา (Polya) จำนวน 1 ท่าน โดยการเลือกกลุ่มเป้าหมายแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วย 1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้แบบ 4MAT ร่วมกับการแก้ปัญหาแบบโพลยา (Polya) 2) แบบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ 3) แบบวัดทักษะการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าดัชนีความสอดคล้อง ผลการวิจัยพบว่า แผนการจัดการเรียนโดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้แบบ 4MAT ร่วมกับการแก้ปัญหาแบบโพลยา (Polya) จำนวน 12 แผน ได้รับการประเมินคุณภาพจากผู้เชี่ยวชาญ อยู่ระดับดีมาก ( = 4.52) แบบวัดทักษะการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์และแบบทดสอบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน มีค่าดัชนีความสอดคล้องของผู้เชี่ยวชาญระหว่าง 0.80–1.00 ซึ่งผ่านเกณฑ์และสามารถนำไปใช้ในการทดลองต่อไปได้
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การรับส่ง
สินค้าและพัสดุภัณฑ์.
ณัฐวุฒิ กิจรุ่งเรือง. (2545). ผู้เรียนเป็นสำคัญและการเขียนแผนการจัดการเรียนรู้ของครูมืออาชีพ. กรุงเทพฯ: สถาพรบุ๊ค.
นันทิยา พรมทา. (2559). การพัฒนากิจกรรมการเรียนการสอนคณิตศาสตร์โดยใช้รูปแบบวัฏจักรการเรียนรู้แบบ 4MAT
ร่วมกับเทคนิคการใช้คำถามของบลูม เรื่องทศนิยมและเศษส่วน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์
ศึกษาศาสตรหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการเรียนการสอน. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกล.
ฟาฏินา วงศ์เลขา. (2552). คณิตศาสตร์ความจำเป็นที่ไม่ควรมองข้าม. สืบค้นเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2562, จาก
https://mcpswis.mcp.ac.th/html_edu/cgi-bin/main_php/print_informed.php?id_count_inform=9528
วิเชียร เกตุสิงห์. (2538). ค่าเฉลี่ยและการแปลความหมาย. ข่าวสารวิจัยทางการศึกษา, 18(3), 8-11.
สุวารี ศรีอำไพวิวัฒน์. (2559). ผลการจัดการเรียนรู้แบบ 4MAT ร่วมกับเทคนิคทีจีที ที่มีต่อรแงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ของนักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการเรียนการสอน. ชลบุรี:
มหาวิทยาลัยบูรพา.
สมนึก ภัททิยธนี. (2547). การวัดผลการศึกษา. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม.
รวีวรรณ ชินะตระกูล. (2543). การวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
McCarthy, S. (1997). A Tale of Four Learner: 4 MAT’s Learning Styles. Retrieved February 10, 2020,
From https://www.semanticscholar.org/paper/A-Tale-of-Four-Learners%3A-4MAT's-Learning-
Styles.-McCarthy/3e276ab6e3dfd897cba5521d6922d7b6019ac168#paper-heade
Polya, G. (1957). How To Solve It: A New Aspect of Mathematical Method (2nd ed.). New York: Doubleday
and Company.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
