แนวทางการพัฒนาโฮมสเตย์เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม กรณีศึกษา ย่านเมืองเก่าบ้านสิงห์ท่า อำเภอเมือง จังหวัดยโสธร

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ1) ศึกษาบริบทและศักยภาพของโฮมสเตย์ในชุมชนย่านเมืองเก่าบ้านสิงห์ท่า 2) ศึกษาการมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาศักยภาพโฮมสเตย์ 3) เสนอแนวทางการพัฒนาโฮมสเตย์ของชุมชนย่านเมืองเก่าบ้านสิงห์ท่า เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวในอำเภอเมือง จังหวัดยโสธร การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่าง เชิงปริมาณ ได้แก่ นักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางมาท่องเที่ยวที่ย่านเมืองเก่าบ้านสิงห์ท่า จำนวน 364 คน และกลุ่มตัวอย่างเชิงคุณภาพ ได้แก่ ตัวแทนหน่วยงานภาครัฐ ตัวแทนหน่วยงานเอกชน ตัวแทนชุมชน จำนวน 15 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาได้แก่ แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการใช้แนวคิด SWOT ผลการวิจัยพบว่า บริบทและศักยภาพของโฮมสเตย์ในชุมชนย่านเมืองเก่าบ้านสิงห์ท่า มี 10 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านที่พัก 2) ด้านอาหารและโภชนาการ 3) ด้านความปลอดภัย 4) ด้านอัธยาศัยไมตรีของเจ้าของบ้าน 5) ด้านรายการนำเที่ยว 6) ด้านทรัพยากรธรรมชาติและสภาพแวดล้อม 7) ด้านวัฒนธรรม 8) ด้านการสร้างคุณค่าและมูลค่าผลิตภัณฑ์ 9) ด้านการบริหารของกลุ่มโฮมสเตย์ 10) ด้านประชาสัมพันธ์ โดยรวมอยู่ในระดับมาก การมีส่วนร่วมของชุมชน ในการพัฒนาศักยภาพโฮมสเตย์ มี 4 ด้าน ได้แก่ การตัดสินใจ การดำเนินการ การรับผลประโยชน์ และการติดตามประเมินผล เมื่อนำข้อมูลเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพมาวิเคราะห์ร่วมกัน สามารถเสนอแนวทางการพัฒนาโฮมสเตย์ของชุมชน โดยผู้ประกอบการจะต้องปรับปรุงที่พักของตนให้สะอาด ปลอดภัย มีความเป็นเจ้าบ้านที่ดี มีรายการนำเที่ยวที่ทันสมัย อนุรักษ์วัฒนธรรมและสิ่งแวดล้อม พัฒนารูปแบบผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นให้มีความหลากหลาย เพื่อให้ชุมชนสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการพัฒนาการท่องเที่ยวต่อไปในอนาคต