กลยุทธ์การสร้างเครือข่ายความร่วมมือเพื่อพัฒนาโรงเรียนในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ
คำสำคัญ:
กลยุทธ์, เครือข่ายความร่วมมือ, สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อ 1) ศึกษาองค์ประกอบการสร้างเครือข่ายความร่วมมือเพื่อพัฒนาโรงเรียน ในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ 2) พัฒนาและตรวจสอบกลยุทธ์การสร้างเครือข่ายความร่วมมือ เพื่อพัฒนาโรงเรียนในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ ผู้บริหารสถานศึกษาในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ ปีการศึกษา 2560 จำนวน 140 คน กลุ่มตัวอย่างได้มาโดยวิธีการสุ่ม แบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบสัมภาษณ์ แบบสอบถาม และแบบประเมิน สถิติที่ใช้ คือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และความถี่ ผลการวิจัยพบว่า 1) องค์ประกอบการสร้างเครือข่ายความร่วมมือเพื่อพัฒนาโรงเรียนในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ ประกอบด้วย คือ (1) ด้านการกำหนดสมาชิกเครือข่าย (2) ด้านการกำหนดวัตถุประสงค์ (3) ด้านการมีส่วนร่วมในการปฏิบัติงาน (4) ด้านการมีทักษะภาวะผู้นำ (5) ด้านการประสานงานของเครือข่าย (6) ด้านการติดตาม ประเมินผล (7) ด้านวัฒนธรรมองค์กร (8) ด้านทรัพยากรท้องถิ่น (9) ด้านนโยบายทางการศึกษา (10) ด้านเทคโนโลยี 2) กลยุทธ์การสร้างเครือข่ายความร่วมมือ เพื่อพัฒนาโรงเรียนในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ ประกอบด้วย กลยุทธ์เชิงรุก (SO) จำนวน 17 วิธีการพัฒนา 33 ตัวชี้วัด กลยุทธ์สร้างภูมิคุ้มกัน (ST) จำนวน 7 วิธีการพัฒนา 14 ตัวชี้วัด และกลยุทธ์เร่งพัฒนา (WO) จำนวน 12 วิธีการพัฒนา 20 ตัวชี้วัด ผลการประเมินความเหมาะสม ความเป็นไปได้ ความถูกต้อง และการนำไปใช้ประโยชน์ อยู่ในระดับมาก
เอกสารอ้างอิง
เกสรี ลัดเลีย. (2557). การพัฒนาเครือข่ายการจัดการศึกษาที่ส่งเสริมคุณภาพศูนย์พัฒนาเด็กเล็กสังกัดองค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่นสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. ดุษฎีนิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการการศึกษา.
กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
จิรประภา อัครบวร และประยูร อัครบวร. (2552). การบริหารงานภาครัฐในรูปแบบเครือข่าย. กรุงเทพฯ: กลุ่มพัฒนาระบบ
บริหารสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ.
ตะวัน เทวอักษร. (2556). สร้าง “ทักษะ” ให้ผู้เรียนพร้อมสู่ศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: บริษัท อักษรเจริญทัศน์ อจท. จำกัด.
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). การวิจัยสำหรับครู. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สุวีริยาสาส์น.
ประยูร อัครบวร และคณะ. (2553). การสร้างเครือข่ายและการมีส่วนร่วม (Network Building and Participatory).
กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปัทมา จันทพันธ์. (2560). กลยุทธ์การพัฒนาภาวะผู้นำผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตเศรษฐกิจพิเศษมุกดาหาร. ดุษฎีนิพนธ์ ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
พฤทธิ์ ศิริบรรณพิทักษ์. (2552). แนวคิดและหลักการจัดทำแผนกลยุทธ์ (Strategie planning) การบริหารและการจัดการศึกษาเพื่อโลกใบเล็ก. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
ยุทธพงษ์ กัยวรรณ์. (2543). พื้นฐานการวิจัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สุวีริยาสาส์น.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2556). การวิจัยทางการบริหารการศึกษา แนวคิดและกรณีศึกษา. กรุงเทพฯ: ทิพยวิสุทธิ์.
วีระวัฒน์ พัฒนกุลชัย. (2554). การพัฒนากลยุทธ์การบริหารความขัดแย้งในนโยบายกระจายอำนาจการจัดการศึกษา
ให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. ดุษฎีนิพนธ์ ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ:
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิริพร ตันติยมาศ. (2550). รูปแบบการบริหารเครือข่ายโรงเรียนแบบมีส่วนร่วมที่มีประสิทธิผล สังกัดกรุงเทพมหานคร.
ดุษฎีนิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สมใจ คันทะเสน. (2559). กลยุทธ์การบริหารจัดการเพื่อความมีประสิทธิผลของแผนกโยธาธิการ และขนส่งแขวงคำม่วน.
ดุษฎีนิพนธ์ ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ. (2558). แผนพัฒนาคุณภาพการศึกษา. บึงกาฬ: สำนักงานเขตพื้นที่
การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2552). การวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียน. กรุงเทพฯ: ด่านสุทธาการพิมพ์.
เสรี พงศ์พิศ. (2548). เครือข่าย: ยุทธวิธีเพื่อประชาชนเข้มข้น ชุมชนเข้มแข็ง. กรุงเทพฯ: เจริญวิทย์การพิมพ์.
Agranoff, R. & McGuire, M. (2001). Big Questions in Public Network Management Research. Journal of Public Administration Research and Theory, 11(3), 296.
Burke, A. (1999). Social Development Division Department for International Development. Communications & Development : a practical guide. Retrieved August 14, 2008,
Krejcie, R. V. and Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Starkey, P. (1997). Networking for Development. London: Routledge.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
