ข้อเสนอกลยุทธ์การพัฒนาภาวะผู้นำทางจริยธรรมสำหรับครูในโรงเรียน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน
คำสำคัญ:
กลยุทธ์, ภาวะผู้นำจริยธรรม, การศึกษาขั้นพื้นฐานบทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาข้อมูลพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับข้อเสนอกลยุทธ์การพัฒนาภาวะผู้นำ ทางจริยธรรมสำหรับครูในโรงเรียน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน 2) เพื่อสร้างและพัฒนาข้อเสนอ กลยุทธ์การพัฒนาภาวะผู้นำทางจริยธรรมสำหรับครู และ 3) เพื่อประเมินข้อเสนอกลยุทธ์ เครื่องมือในการวิจัยประกอบด้วย 1) แบบวิเคราะห์เอกสาร 2) แบบสัมภาษณ์ 3) แบบสอบถาม 4) แบบประเมินสภาพแวดล้อม และ 5) แบบประเมินกลยุทธ์ แบบสอบถามมีค่าความสอดคล้องเชิงเนื้อหาอยู่ระหว่าง 0.60-1.00 และค่าความเชื่อมั่น 0.98 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาข้อมูลพื้นฐานคือ ผู้อำนวยการโรงเรียน 36 คน ประธานคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน 36 คน ครู 299 คน รวมทั้งสิ้น 371 คน และพหุกรณีศึกษาเป็นโรงเรียนดีเด่นระดับประเทศ จำนวน 3 โรงเรียน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1. ผลการศึกษาข้อมูลพื้นฐานที่จำเป็น สำหรับข้อเสนอกลยุทธ์การพัฒนาภาวะผู้นำทางจริยธรรมสำหรับครู ประกอบด้วย ด้านวิสัยทัศน์ ด้านพันธกิจ ด้านเป้าประสงค์ ด้านประเด็นกลยุทธ์ 4 ด้าน คือ 1) การพัฒนาครูให้มีความรู้ คู่คุณธรรม เป็นแบบอย่างที่ดีแก่ผู้เรียน 2) การปลูกฝังคุณธรรม ความสำนึกในความเป็นชาติไทย และวิถีชีวิตตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง 3) การพัฒนาคุณภาพและมาตรฐานวิชาชีพครู และความสามารถด้านเทคโนโลยี เพื่อเป็นเครื่องมือ ในการเรียนการสอน และ 4) การมีส่วนร่วมจากทุกภาคส่วนและความร่วมมือกับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เพื่อส่งเสริม และสนับสนุนการ 2. ข้อเสนอกลยุทธ์การพัฒนาภาวะผู้นำทางจริยธรรมสำหรับครู มี 5 ด้าน คือ 1) การพัฒนาครู ให้มีคุณธรรม นำความรู้ เป็นแบบอย่างที่ดีแก่ผู้เรียน เน้นการอบรมคุณธรรม จริยธรรมอย่างต่อเนื่อง และปฏิบัติตามจรรยาบรรณวิชาชีพครู 2) การพัฒนาครูให้เป็นผู้นำทางด้านจริยธรรมในโรงเรียนและชุมชน เน้นการส่งเสริมให้การพัฒนาครู ให้เป็นผู้นำทางจริยธรรมในโรงเรียน และชุมชน และการแสวงหาความรู้ 3) การพัฒนาและส่งเสริมความสามารถด้านเทคโนโลยี เพื่อเป็นเครื่องมือ ในการเรียนการสอน เน้นการพัฒนาครูให้มีความรู้พื้นฐานในการใช้คอมพิวเตอร์ เพื่อการสืบค้นข้อมูล สารสนเทศ และการสื่อสาร 4) การปลูกจิตสำนึกในความเป็นชาติไทย และดำเนินชีวิตตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง เน้นการส่งเสริมให้ครูมีความรักต่อสถาบันหลักของชาติ และดำเนินชีวิตอย่างพอเพียง และ 5) การพัฒนาครูสู่การพัฒนาผู้เรียนให้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ เน้นการส่งเสริมให้ครูจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยเน้นคุณธรรม จริยธรรม 3. ผลการประเมินข้อเสนอกลยุทธ์ ด้านความเหมาะสม ด้านความเป็นไปได้ และด้านความมีประโยชน์ โดยภาพรวม พบว่ามีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากทุกด้าน
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
กมลทิพย์ ทองกำแหง. (2554). กลยุทธ์การพัฒนาภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมสำหรับผู้บริหารโรงเรียนเอกชน. ดุษฎีนิพนธ์
ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริการการศึกษา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จินตนา นันท์ภักดี. (2557). คุณธรรมในการบริหารงานของผู้บริหารสถานศึกษาตามทรรศนะ ของครูผู้สอน
ในโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา 42 ตามหลักสังคหวัตถุ 4. วิทยานิพนธ์
พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ทศพร ศิริสัมพันธ์. (2549). ยุทธศาสตร์การพัฒนาระบบราชการไทย. สืบค้นเมื่อ 1 พฤษภาคม 2550,
จาก http://oldweb.opdc.go.th/thai/strategic_transfer/data/Tosaporn.p
ทัศนีย์ ตั้งบุญเกษม. (2558). การบริหารเชิงกลยุทธ์. สืบค้นเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2552,
จาก http://www.jobpub.com/articles/showarticle.asp?id=1251.
ธีรวุฒิ เอกะกุล. (2550). ระเบียบวิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์ และสังคมศาสตร (พิมพ์ครั้งที่ 5). อุบลราชธานี: วิทยาออฟเซทการพิมพ์.
ประทีป มากมิตร. (2550). จริยธรรมของผู้บริหารสถานบันอุดมศึกษาเอกชน. ดุษฎีนิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชา
การบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พระธรรมปิฎก ป.อ. ปยุตฺโต. (2546). พุทธธรรม (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
พระมหาไกรวรรณ ปุณขันธ์. (2555). ผู้นำเชิงกลยุทธ์ของผู้บริหารสำนักเรียนพระปริยัติ. ดุษฎีนิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต.
สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พิธาน พื้นทอง. (2548). ข้อเสนอเชิงนโยบายเพื่อพัฒนาศักยภาพโรงเรียนขนาดเล็กในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ดุษฎีนิพนธ์
ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
มาศโมฬี จิตวิริยธรรม. (2552). คุณธรรมที่ส่งเสริมความเป็นกัลยาณมิตรของผู้บริหารสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ. ดุษฎีนิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
รังสรรค์ ประเสริฐศรี. (2544). ภาวะผู้นำ. กรุงเทพฯ: ธนธัชการพิมพ์
สภาที่ปรึกษาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. คณะทำงานวิชาการ. (2556). ความเห็นและข้อเสนอแนะเรื่องยุทธศาสตร์ประเทศไทย
ใน 2 ทศวรรษหน้า (พ.ศ. 2556-2575) ภายใต้ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ: คณะรัฐมนตรี
และราชกิจจานุเบกษา.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม
(ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). นโยบายปีงบประมาณ พ.ศ. 2560. กรุงเทพฯ: สำนักงานสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สํานักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2555). สรุปสาระสำคัญแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 11 พ.ศ. 2555-2559. กรุงเทพฯ: สํานักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สํานักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). สรุปสาระสำคัญแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560-2564. กรุงเทพฯ: สํานักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา(องค์การมหาชน). (2548). มาตรฐานตัวบ่งชี้และเกณฑ์การพิจารณาเพื่อการประเมินคุณภาพภายนอกระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานรอบที่ 2 (พ.ศ. 2549- 2553). กรุงเทพฯ: พิมพ์ดี.
David, F. R. (1997). Strategic management (6th ed.). New Jersey: Prentice-Hall,Inc.
Dessler, G. (2002). A Framwork for Human Resource Management (2nd ed.). New Jersey : Prentice Hall.
DuBrin, A. J. (2010). Principle of Leadership (6th ed.). South-Western: CENGAGE-Learning.
Fullan, M. (2003). The moral imperative of school leadership. San Francisco: Crowin Press.
Sergiovanni, T. J. (1992). Moral leadership Getting to the heart of school improvement. San Francisco:
Jossey-Bass publisher.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
