บทบาทของชุมชนในการแก้ไขปัญหาการใช้ความรุนแรงในครอบครัว กรณีศึกษาอำเภอหนองเรือ จังหวัดขอนแก่น
คำสำคัญ:
ความรุนแรงในครอบครัว, การมีส่วนร่วมของชุมชน, การแก้ปัญหาความรุนแรงบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ อธิบายสาเหตุและลักษณะการใช้ความรุนแรงที่เกิดขึ้นในครอบครัว และศึกษาบทบาทของชุมชนในการดำเนินการแก้ไขปัญหาความรุนแรงในครอบครัว โดยการได้มาซึ่งคำตอบของงานวิจัย โดยผู้วิจัยได้เก็บข้อมูลจากผู้ให้ข้อมูลหลักในเขตพื้นที่ ตำบลบ้านผือ อำเภอหนองเรือ จังหวัดขอนแก่น โดยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลหลัก ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการแก้ปัญหาความรุนแรงในครอบครัว ประกอบด้วย บุคลากรขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จำนวน 2 คน ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน จำนวน 1 คน อาสาสมัครประจำหมู่บ้าน จำนวน 3 คน และประชาชนที่อาศัยในชุมชน จำนวน 2 คน ผู้วิจัยใช้ตัวแบบการวิเคราะห์ข้อมูลแบบแก่นสาระวิเคราะห์ข้อมูลที่ได้จากการสัมภาษณ์ ผลการวิจัยพบว่า ความรุนแรงในครอบครัว ในพื้นที่ตำบลบ้านผือ อำเภอหนองเรือ จังหวัดขอนแก่น มีสาเหตุหลักมาจากการดื่มสุราและของมึนเมา การเสพยาเสพติด ปัญหาทางการเงินในครอบครัว และปัญหาเรื่องชู้สาว ทั้งนี้ ชุมชนมีบทบาท ในการแก้ไขปัญหาการใช้ความรุนแรงในครอบครัว โดยการมีกลุ่มอาสาสมัคร ซึ่งเป็นคนในชุมชนทำหน้าที่เป็นเครือข่าย ในการเฝ้าระวังปัญหาความรุนแรงในครอบครัวภายในชุมชน ทั้งอาสาสมัครและผู้นำชุมชน มีบทบาทเป็นผู้ไกล่เกลี่ยปัญหา กับครอบครัวที่เกิดการใช้ความรุนแรงขึ้น เทศบาลตำบลมีบทบาทในการเป็นผู้จัดกิจกรรมให้ความรู้แก่คนในชุมชน และกิจกรรมแก้ไขปัญหาความรุนแรงในครอบครัว ซึ่งหน่วยงานในชุมชนมีการประสานงานร่วมกันอย่างเป็นระบบ เพื่อจัดการกับปัญหาความรุนแรงในครอบครัว ข้อเสนอแนะจากการวิจัยนี้แสดงให้เห็นถึงบทบาทของชุมชนที่เป็นจุดเริ่มต้นในการมีส่วนร่วมดำเนินการแก้ไขปัญหาความรุนแรงในครอบครัว ทำให้ปัญหาการใช้ความรุนแรงในครอบครัวได้รับการแก้ไขได้เป็นอย่างดี
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2561). รายงานสถานการณ์ทางสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ ปี 2561. สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2561, จาก http://tpso4.m-society.go.th/index.php/th/tpso-news/2017-05-16-15-16-07/130-2561-5-1
กรุงเทพธุรกิจ. (2561). สถิติความรุนแรงปี 61 '7 เดือน' 367 ข่าว สูงสุดในรอบ 3 ปี. สืบค้นเมื่อ 3 สิงหาคม 2562, จาก http://inews.bangkokbiznews.com/read/342555
ธีรวุฒิ นิลเพ็ชร์. (2561). ความรุนแรงในครอบครัว: การวิเคราะห์สาเหตุและการป้องกันปัญหาในสังคมไทย. วารสารพฤติกรรมศาสตร์, 24(2), 5-6.
พรรณี บุญประกอบ, รณชัย คงสกนธ์, อังศินันท์ อินทรกำแหง และยงยุทธ์ แสนประสิทธิ์. (2554). รูปแบบการป้องกันปัญหาการใช้ความรุนแรงในครอบครัว โดยการมีส่วนร่วมของครอบครัวและชุมชน : กรณีศึกษาชุมชนแห่งหนึ่งในจังหวัด ปทุมธานี. วารสารพฤติกรรมศาสตร์, 17(2), 19-36.
พิชญาภา เจียมแท้. (2555). ความหมายและมาตรการทางกฎหมายต่อการกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัว : ศึกษาเปรียบเทียบกับกฎหมายต่างประเทศ. วิทยานิพนธ์ นิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชากฎหมายอาญา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ภูริภัทร สังขพัฒน์. (2561). รายงาน UN เผย ‘บ้าน’ เป็นสถานที่อันตรายที่สุดสำหรับผู้หญิง เหตุเกินครึ่ง แฟน-คนในครอบครัวฆ่า. สืบค้นเมื่อ 1 มีนาคม 2562, จาก https://thestandard.co/un-study-shows-home-most-dangerous-place-for-women/
มูลนิธิปวีณาหงสกุลเพื่อเด็กและสตรี. (2562). “แม่ยาย” ร้อง “ปวีณา” ผวา “ลูกเขยโจ๋ 17” ย้อนกลับมาทำร้าย หลังถูกพยายามฆ่าใช้มีดจ้วงแทง 14 แผลตอนหลับกลางดึก ลูกสาวตื่นมาเห็นยกมือไหว้ร้องขอชีวิตแม่ แม้ตำรวจตามจับตัวได้แล้วแต่ยังไม่กล้ากลับบ้านเพราะเรื่องราวยังหลอนกลัวลูกเขยโหดย้อนกลับมาทำร้ายอีก. สืบค้นเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2562, จาก ้https://pavenafoundation.or.th/portfolio/แม่ยาย-ร้อง-ปวีณา-ผว/
รณชัย คงสกนธ์ และนฤมล โพธิ์แจ่ม. (2551). ความรุนแรงในครอบครัว. กรุงเทพฯ: หสน.สหประชาพาณิชย์.
รักยิ้ม ปัทมสิงห์ ณ อยุธยา, รณชัย คงสกนธ์, นิศากร ตัณฑการ, สุนิสา จองวัฒนา และอุมาพร อุดมทรัพยากุล. (2553). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการแก้ไขปัญหาความรุนแรงในครอบครัว : กรณีศึกษา 3 ชุมชนในจังหวัดสระบุรี. รามาธิบดีเวชสาร, 33(4), 242-250.
วุฒิชัย เปียแดง. (2553). บทบาทของชุมชนในการป้องกันและแก้ปัญหาความรุนแรงในครอบครัว : ศึกษาเฉพาะกรณี ชุมชนนำร่องของกรุงเทพมหานคร 4 ชุมชน. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารงานยุติธรรม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สำนักวิชาการ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2558). การใช้ความรุนแรงในครอบครัว : กฎหมายช่วยได้. สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2561, จาก https://library2.parliament.go.th/ejournal/content_af/2558/feb2558-3.pdf
สุกิจ อยู่ในธรรม และประฌต นันทิยะกุล. (2559). การบริหารจัดการเพื่อคุ้มครองผู้ถูกกระทำด้วยความรุนอรงในครอบครัวของกระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับ สังคมศาสตร์และมนุษย์ศาสตร์, 6(3), 333-342.
อาหะมะกอซี กาซอ, บะห์รุดดีน บินยูโซ๊ะ และสะมะแอ บือราเฮง. (2556). ความรุนแรงในครอบครัวมุสลิม ต.สะเตง อ.เมือง จ.ยะลา : ศึกษาสาเหตุและวิธีการแก้ไข. วารสารปาริชาต, 26(3), 130-142.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว