การศึกษาปัจจัยการดูแลสุขภาพที่มีผลต่อการส่งเสริมสวัสดิการผู้สูงอายุ เขตอำเภอเมือง และอำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี
คำสำคัญ:
การดูแลสุขภาพ, การส่งเสริมสวัสดิการ, ผู้สูงอายุบทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยการดูแลสุขภาพที่มีผลต่อการส่งเสริมสวัสดิการผู้สูงอายุ เขตอำเภอเมือง และอำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานีกลุ่มตัวอย่างคือ ผู้สูงอายุที่ได้รับสวัสดิการ ในอำเภอเมืองอุบลราชธานี และอำเภอวารินชำราบ เขตจังหวัดอุบลราชธานี จำนวน 346 คน จาก 2 อำเภอ คือ อำเภอเมืองและอำเภอวารินชำราบ ใช้การสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบโควต้า เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ การวิเคราะห์องค์ประกอบความแปรปรวน การทดสอบค่าการยอมรับได้ และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า การได้รับการดูแลและการอุปโภคและบริโภคมีผลต่อการส่งเสริมสวัสดิการผู้สูงอายุอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ส่วนพฤติกรรมของผู้สูงอายุมีผลต่อการส่งเสริมสวัสดิการผู้สูงอายุอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
เอกสารอ้างอิง
กฎหมายการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2561). พระราชบัญญัติส่งเสริมการจัดสวัสดิการสังคม พ.ศ. 2546.
สืบค้นเมื่อ 1 กรกฎาคม 2562, จาก law.m-society.go.th/law2016/law/view/652
กาญจนา ปัญญาธร. (2557). พฤติกรรมการดูแลผู้สูงอายุของผู้ดูแล และความพึงพอใจของผู้สูงอายุต่อการดูแลที่ได้รับ:
กรณีศึกษาบ้านหนองตะไก้ อําเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี. อุดรธานี: วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี.
ฉัตรศิริ ปิยะพิมลสิทธิ์. (2562). การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ. สืบค้นเมื่อ 29 พฤษภาคม 2562,
จาก https://home.kku.ac.th/somphu/236402/spss/spss.htm
ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2553). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 12). นนทบุรี: ทเรมิตรกิจ อินเตอร์ โปรเกรสซิฟ.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2557). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: บิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.
นวนิตย์ จันทร์ชุ่ม. (2550). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อภาวะโภชนาการของผู้สูงอายุเขตบางขุนเทียน กรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ:
มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
พนมมาศ สุภีคำ. (2551). การส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุที่เป็นโรคความดันโลหิตสูง ตำบลโพธิ์ชัย อำเภอเมือง จังหวัดหนองบัวลำภู.
อุดรธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
พรรณี สมเทศน์. (2550). การดูแลผู้สูงอายุในระดับครอบครัว กรณีศึกษาบ้านนาศรีดงเค็ง ตำบลสะอาด อำเภอน้ำพอง
จังหวัดขอนแก่น. เลย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
พิเชษฐ์ สมในใจ. (2560). ความต้องการสวัสดิการสังคมของผู้สูงอายุในเขตเทศบาล ตำบลหนองแวง อำเภอละหานทราย
จังหวัดบุรีรัมย์. บุรีรัมย์: มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
วราภรณ์ ภูมิสวัสดิ์ และคณะ. (2549). การสำรวจและศึกษาภาวะสุขภาพของผู้สูงอายุ 4 ภาคของไทย. นนทบุรี: สถาบันเวชศาสตร์
ผู้สูงอายุ.
วิภาวดี มุทะสินธุ์. (2552). การเพิ่มความสามารถในพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุ: กรณีศึกษาชมรมผู้สูงอายุ
โรงพยาบาลตำรวจ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศรีเรือน แก้วกังวาล. (2559). ตัวแปรทางสังคมจิตวิทยาที่สัมพันธ์กับความพอใจในชีวิตของผู้สูงอายุไทย. เชียงใหม่:
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ศูนย์ข้อมูลประเทศไทย. (2561). จำนวนประชากรแบ่งตามเขตจังหวัด. สืบค้นเมื่อ 16 ตุลาคม 2561,
จาก http:/ubonratchathani.kapook.com
สมศักดิ์ ชุณหรัศมิ์. (2553). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2552. กรุงเทพฯ: บริษัท ทีคิวพี จำกัด.
Derogatis, L. R. (1986). The Psychosocial Adjustment to Illness Scale (PAIS)..Journal of Psychosomatic Research,
(1), 77-91.
Garrett, G. (1989). Caring in the UK today. In Health Aging: Some Nursing Perspective. London: Wolf.
Ivancevich, J. M. and Michael, T.M. (2002). Organization Behavior and Management (6thed.). Houston:
McGraw–Hill Inc.
Levin, L. (1976). The Layperson as the Primary Care Practitioner. Public Health Reports, 10(3), 206-210.
Mette, V. and Havard, H. (2014). The Relationship between Food Preference and Choice: A Theoretical
Discussion. International Journal of Business and Social Science, 5(7), 145-157.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row Publication.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว