การศึกษาปัจจัยการดูแลสุขภาพที่มีผลต่อการส่งเสริมสวัสดิการผู้สูงอายุ เขตอำเภอเมือง และอำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี

ผู้แต่ง

  • ดลฤดี จันทร์แก้ว คณะบริหารธุรกิจและการจัดการ สาขาวิชาการจัดทั่วไป มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
  • ชนัฏตรา ว่องไว คณะบริหารธุรกิจและการจัดการ สาขาวิชาการจัดการทั่วไป มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
  • กิตพร คำภา คณะบริหารธุรกิจและการจัดการ สาขาวิชาการจัดการทั่วไป มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
  • นารีรัตน์ พงษ์ทอง คณะบริหารธุรกิจและการจัดการ สาขาวิชาการจัดการทั่วไป มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี

คำสำคัญ:

การดูแลสุขภาพ, การส่งเสริมสวัสดิการ, ผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยการดูแลสุขภาพที่มีผลต่อการส่งเสริมสวัสดิการผู้สูงอายุ เขตอำเภอเมือง และอำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานีกลุ่มตัวอย่างคือ ผู้สูงอายุที่ได้รับสวัสดิการ ในอำเภอเมืองอุบลราชธานี และอำเภอวารินชำราบ เขตจังหวัดอุบลราชธานี จำนวน 346 คน จาก 2 อำเภอ คือ อำเภอเมืองและอำเภอวารินชำราบ ใช้การสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบโควต้า เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ การวิเคราะห์องค์ประกอบความแปรปรวน การทดสอบค่าการยอมรับได้ และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า การได้รับการดูแลและการอุปโภคและบริโภคมีผลต่อการส่งเสริมสวัสดิการผู้สูงอายุอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ส่วนพฤติกรรมของผู้สูงอายุมีผลต่อการส่งเสริมสวัสดิการผู้สูงอายุอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

เอกสารอ้างอิง

กฎหมายการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2561). พระราชบัญญัติส่งเสริมการจัดสวัสดิการสังคม พ.ศ. 2546.

สืบค้นเมื่อ 1 กรกฎาคม 2562, จาก law.m-society.go.th/law2016/law/view/652

กาญจนา ปัญญาธร. (2557). พฤติกรรมการดูแลผู้สูงอายุของผู้ดูแล และความพึงพอใจของผู้สูงอายุต่อการดูแลที่ได้รับ:

กรณีศึกษาบ้านหนองตะไก้ อําเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี. อุดรธานี: วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี.

ฉัตรศิริ ปิยะพิมลสิทธิ์. (2562). การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ. สืบค้นเมื่อ 29 พฤษภาคม 2562,

จาก https://home.kku.ac.th/somphu/236402/spss/spss.htm

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2553). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 12). นนทบุรี: ทเรมิตรกิจ อินเตอร์ โปรเกรสซิฟ.

ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2557). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: บิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.

นวนิตย์ จันทร์ชุ่ม. (2550). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อภาวะโภชนาการของผู้สูงอายุเขตบางขุนเทียน กรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ:

มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

พนมมาศ สุภีคำ. (2551). การส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุที่เป็นโรคความดันโลหิตสูง ตำบลโพธิ์ชัย อำเภอเมือง จังหวัดหนองบัวลำภู.

อุดรธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.

พรรณี สมเทศน์. (2550). การดูแลผู้สูงอายุในระดับครอบครัว กรณีศึกษาบ้านนาศรีดงเค็ง ตำบลสะอาด อำเภอน้ำพอง

จังหวัดขอนแก่น. เลย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.

พิเชษฐ์ สมในใจ. (2560). ความต้องการสวัสดิการสังคมของผู้สูงอายุในเขตเทศบาล ตำบลหนองแวง อำเภอละหานทราย

จังหวัดบุรีรัมย์. บุรีรัมย์: มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.

วราภรณ์ ภูมิสวัสดิ์ และคณะ. (2549). การสำรวจและศึกษาภาวะสุขภาพของผู้สูงอายุ 4 ภาคของไทย. นนทบุรี: สถาบันเวชศาสตร์

ผู้สูงอายุ.

วิภาวดี มุทะสินธุ์. (2552). การเพิ่มความสามารถในพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุ: กรณีศึกษาชมรมผู้สูงอายุ

โรงพยาบาลตำรวจ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ศรีเรือน แก้วกังวาล. (2559). ตัวแปรทางสังคมจิตวิทยาที่สัมพันธ์กับความพอใจในชีวิตของผู้สูงอายุไทย. เชียงใหม่:

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ศูนย์ข้อมูลประเทศไทย. (2561). จำนวนประชากรแบ่งตามเขตจังหวัด. สืบค้นเมื่อ 16 ตุลาคม 2561,

จาก http:/ubonratchathani.kapook.com

สมศักดิ์ ชุณหรัศมิ์. (2553). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2552. กรุงเทพฯ: บริษัท ทีคิวพี จำกัด.

Derogatis, L. R. (1986). The Psychosocial Adjustment to Illness Scale (PAIS)..Journal of Psychosomatic Research,

(1), 77-91.

Garrett, G. (1989). Caring in the UK today. In Health Aging: Some Nursing Perspective. London: Wolf.

Ivancevich, J. M. and Michael, T.M. (2002). Organization Behavior and Management (6thed.). Houston:

McGraw–Hill Inc.

Levin, L. (1976). The Layperson as the Primary Care Practitioner. Public Health Reports, 10(3), 206-210.

Mette, V. and Havard, H. (2014). The Relationship between Food Preference and Choice: A Theoretical

Discussion. International Journal of Business and Social Science, 5(7), 145-157.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row Publication.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-08-20

รูปแบบการอ้างอิง

จันทร์แก้ว ด. ., ว่องไว ช. ., คำภา ก. ., & พงษ์ทอง น. . (2020). การศึกษาปัจจัยการดูแลสุขภาพที่มีผลต่อการส่งเสริมสวัสดิการผู้สูงอายุ เขตอำเภอเมือง และอำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 14(2), 45–51. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/reru/article/view/207351

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย