ระบบการบริหารจัดการการผลิตครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด

ผู้แต่ง

  • ขอบฟ้า จันทร์เจริญ 0817393152
  • สิรินธร สินจินดาวงศ์ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม

คำสำคัญ:

ระบบ, การบริหารจัดการ, การผลิตครู

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นของอาจารย์ประจำสูตร ครูพี่เลี้ยง นักศึกษาวิชาชีพครู ต่อระบบการบริหารจัดการการผลิตครูของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ อาจารย์ประจำหลักสูตร ครูพี่เลี้ยง นักศึกษาวิชาชีพครู จำนวน 978 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามความคิดเห็นที่มีต่อระบบการบริหารจัดการผลิตครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด การวิเคราะห์ข้อมูล เชิงปริมาณ โดยใช้ค่าสถิติ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ความแปรปรวน ผลการวิจัย พบว่าอาจารย์ประจำหลักสูตร ครูพี่เลี้ยงและนักศึกษาวิชาชีพครู มีความคิดเห็นต่อระบบการบริหารจัดการการผลิตครู ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ((x ) ̅= 4.24, S.D. = 0.44) เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่าการบริหารจัดการการผลิตครูทั้ง 3 ด้าน อยู่ในระดับมาก ซึ่งด้านผลผลิต มีความคิดเห็นสูงสุด ((x ) ̅ = 4.28, S.D. = 0.61) รองลงมา คือ ด้านปัจจัย ((x ) ̅= 4.25, S.D. = 0.42) และด้านกระบวนการ ((x ) ̅= 4.18, S.D. = 0.45) และพบว่า ความคิดเห็นของอาจารย์ประจำหลักสูตร ครูพี่เลี้ยง นักศึกษาวิชาชีพครูต่อระบบการบริหารจัดการการผลิตครู ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด ในภาพรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 โดยครูพี่เลี้ยง กับนักศึกษาวิชาชีพครู มีความคิดเห็นต่อระบบการบริหารจัดการการผลิตครูแตกต่างกัน

เอกสารอ้างอิง

กรมวิชาการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2). กรุงเทพฯ: องค์การรับส่ง
สินค้าและพัสดุภัณฑ์.

คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด. (2561). พันธกิจ. สืบค้นเมื่อ 1 เมษายน 2561, จาก https://edu.reru.ac.th

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2550). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 10). นนทบุรี: ไทเนรมิตกิจ อินเตอร์ โปรเกรสซิฟ.

เทื้อน ทองแก้ว และคณะ. (2551). การประเมินโครงการผลิตครูการศึกษาขั้นพื้นฐานระดับปริญญาตรี (หลักสูตร 5 ปี).
กรุงเทพฯ.

ธีระ รุญเจริญ. (2554). บุคคลแห่งการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: พิมพ์ดี.

วิชุดา กิจธรธรรมและคณะ. (2554). รายงานการวิจัย โครงการการศึกษาวิเคราะห์อดีต ปัจจุบัน และโอกาส/ความหวัง
ในอนาคตของการผลิตครูในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: คณะกรรมการการวิจัยแห่งชาติ.

ศักดิ์ชาย เพชรช่วยและคณะ. (2560). แนวปฏิบัติที่ดีของโครงการผลิตครูในสถาบันอุดมศึกษาไทย. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี,
11(1), 303-320.

สัจธรรม พรทวีกุล และคณะ. (2561). แบบการเรียนรู้ของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏ
ร้อยเอ็ด. 12(1), 207-215.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2558). รายงานผลการศึกษาสถานการณ์การผลิตครูและพัฒนาครูในประเทศไทย.
กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.

สมหวัง พิธิยานุวัฒน์ และคณะ. (2555). การวิจัยพัฒนาเพื่อส่งเสริมสถาบันผลิตครูสู่ความเป็นเลิศทางวิชาการ: กรอบการจัด
กลุ่มคุณภาพสถาบันผลิตครูสำหรับประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภา.

Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. psychometrika, 16(3), 297-334.

Darling-Hammond, L. (2006). Constructing 21st-century teacher education. Journal of Teacher Education,
57(5), 1-15.

Guenzler, A. M. (2016). Teacher Leadership and Teacher Efficacy: A Correlational Study Comparing
Teacher Perceptions of Leadership and Efficacy and Teacher Evaluation Scores from the North
Carolina Educator Evaluation System (Doctoral dissertation, Gardner-Webb University).

Ingersoll, R. M. (2007). A comparative study of teacher preparation and qualifications in six
nations, consortium for policy research in education. University of Pennsylvania.

Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and
psychological measurement, 30(3), 607-610.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2019-08-30

รูปแบบการอ้างอิง

จันทร์เจริญ ข., & สินจินดาวงศ์ ส. (2019). ระบบการบริหารจัดการการผลิตครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 13(2), 179–188. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/reru/article/view/190327

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย