การเปรียบเทียบต้นทุนและผลตอบแทนจากการผลิตเกลือสินเธาว์ แบบตากและแบบต้ม ตำบลบ้านชัย อำเภอบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี

ผู้แต่ง

  • พัชฎาภรณ์ แสงทามาตย์ อาจารย์ประจำสาขาวิชาเศรษฐศาสตร์ธุรกิจ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี
  • ประภาพร สอนนา นักศึกษาหลักสูตรเศรษฐศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์ธุรกิจ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี
  • พิณณพัสตร์ อินทชัย นักศึกษาหลักสูตรเศรษฐศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์ธุรกิจ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี

คำสำคัญ:

ต้นทุนและผลตอบแทน, การผลิตเกลือสินเธาว์แบบต้ม, การผลิตเกลือสินเธาว์แบบตาก

บทคัดย่อ

การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพการผลิตและเปรียบเทียบต้นทุน ผลตอบแทน และปัญหาการผลิตเกลือสินเธาว์แบบตากและแบบต้ม ของเกษตรกรตำบลบ้านชัย อำเภอบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม จากเกษตรกรผู้ผลิตเกลือแบบตากและแบบต้ม จำนวน 30 ครัวเรือน และ 55 ครัวเรือนตามลำดับ แล้วนำข้อมูลไปวิเคราะห์ด้วยสถิติเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า เกษตรกรกลุ่มผู้ผลิตเกลือสินเธาว์แบบตากและแบบต้มมีอายุเฉลี่ย 43.87 ปี และ 37.20 ปี ตามลำดับ ส่วนใหญ่จบการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนต้น มีสมาชิกในครัวเรือนเฉลี่ย 3-4 คน มีประสบการณ์ในการผลิตเกลือเฉลี่ย 5-6 ปี โดยกลุ่มผู้ผลิตเกลือตากมีพื้นที่ผลิตเฉลี่ย 6.5 ไร่ และส่วนใหญ่ใช้เงินทุนส่วนตัว ขณะที่กลุ่มผู้ผลิตเกลือต้มส่วนใหญ่กู้ยืมจากธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร ปริมาณการผลิตเกลือตากและเกลือต้มเฉลี่ย 1,960 ตันต่อปี และ 272.29 ตันต่อปี ต้นทุนการผลิตรวมเฉลี่ย 288.23 บาทต่อตัน และ 1,420.82 บาทต่อตัน ราคาขายเฉลี่ย 450 บาทต่อตัน และ 2,298.18 บาทต่อตัน และผลตอบแทนสุทธิ 161.77 บาทต่อตัน และ 877.36 บาทต่อตันตามลำดับ จากผลวิจัยทำให้พบว่าผลตอบแทนสุทธิของการผลิตเกลือต้มสูงกว่าการผลิตเกลือตากถึงร้อยละ 81.5 การขายเกลือของทั้ง 2 กลุ่มมีพ่อค้าคนกลางมารับซื้อ โดยเกลือตากจะถูกนำไปใช้ในภาคอุตสาหกรรม ส่วนเกลือต้มนำไปใช้เพื่อการบริโภค และยังพบว่าปัญหาหลักของการผลิตเกลือสินเธาว์คือขั้นตอนการผลิตใช้ระยะเวลานาน และปัจจัยการผลิตมีราคาแพง

เอกสารอ้างอิง

กรมทรัพยากรธรณี กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2548). รายงานการศึกษาโครงการศึกษาผลกระทบสิ่งแวดล้อมการทำเกลือจากน้ำเกลือกใต้ดินในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ปีงบประมาณ พ.ศ.2548, กรุงเทพฯ: บริษัทพรีดเวลลอปเมนท์ คอนซัลแตนท์.

กรมบัญชีกลาง. (2557). หลักเกณฑ์การคำนวณค่าเสื่อมราคาสินทรัพย์ถาวรสำหรับหน่วยงานภาครัฐ. สืบค้นเมื่อ 3 มกราคม 2559, จาก https://saraban-law.cgd.go.th/CGDWeb/search_result.jsp

จักรมนตรี ชนะพันธ์. (2560). เกลือสินเธาว์อีสาน : ลมหายใจของอุตสาหกรรมครัวเรือน. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์, จาก https://www.silpa-mag.com/club/miscellaneous/article_6496

ณักษ์ กุลิสร์. (2560). เศรษฐศาสตร์การจัดการ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ดำรง ภูวภูตานนท์ ณ มหาสารคาม. (2545). การจัดการธุรกิจผลิตเกลือสินเธาว์ในอำเภอกันทรวิชัยจังหวัดมหาสารคาม. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ไทยรัฐออนไลน์. (2559). ชาวนาเกลือ อ.บ้านดุง เจอปัญหาราคาตก บางรายถึงขั้นเลิกอาชีพ. สืบค้นเมื่อ 15 ธันวาคม 2559, จาก https://www.thairath.co.th/content/681403

ปิ่นทอง กองจันทึก. (2546). การวิเคราะห์เศรษฐกิจการผลิตและต้นทุนผลกระทบภายนอกของการผลิตเกลือสินเธาว์: กรณีศึกษาอำเภอโนนไทย จังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์ เศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

รัฐพร ปรัชญาวรานนท์. (2555). การจัดการสิ่งแวดล้อมในพื้นที่ผลิตเกลือสินเธาว์อำเภอบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี. วิทยานิพนธ์ วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการทรัพยากร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

สมเพชร ดุงจำปา. (2559). กำนันตำบลบ้านชัย. (20 กันยายน 2559) สัมภาษณ์.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2019-04-29

รูปแบบการอ้างอิง

แสงทามาตย์ พ., สอนนา ป., & อินทชัย พ. (2019). การเปรียบเทียบต้นทุนและผลตอบแทนจากการผลิตเกลือสินเธาว์ แบบตากและแบบต้ม ตำบลบ้านชัย อำเภอบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 13(1), 151–161. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/reru/article/view/186030

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย